No Longer A Love Story [Updating]

//thirtyone.5//

On the other hand...

<blaze's POV> 

Oo na aaminin ko na masakit pa rin... pero diba lahat ng tao dapat magmove on? Kasi kung patuloy lang akong aasa mas lalo lang akong masasaktan. diba? Mahal ko si Gabby kaso asan na siya? Wala na diba? But  then she will  always be in my heart #^_^

"Tol..."

"oh? Andyan ka pala. Bat napadaan ka?"

"ah wala tol. Itatanong ko lang sana kung maypractice bukas?"

"eh hindi ko pa alam eh. Wala pang namemention si coach. Text na lang kita."

"Geh. Salamat tol. Update mo ko ha?"

"geh."

Si Harold nga pala yung kausap ko. Tanda niyo pa ba siya? Kung hindi, siya yung kaibigan ko na basketball player din.

Tumayo na ako sa kinauupuan ko. Gabi na pala hindi ko na napansin. Nakakatawang isipin na kalalaki kong tao tapos lagi na lang akong nagpapakaemo at senti.

"Babe."

"oh babe, andyan ka pala?"

"wala wala, hangin lang ako. tss"

Tumalikod na siya. At naglakad.

"so ano ganun na lang yun? hahayaan mo lang ako."

"sorry. medyo magulo lang utak ko ngayon. Tara hatid na kita"

"buti naman naisip mo pa yun? Buti naalala mo pa na girlfriend mko!"

"ano nanaman ba to Cassy?"

"Blaze lagi ka na lang wala sa sarili!"

"sumbatan ba Cassy ha?"

"no Blaze. I'm just making you remember na girlfriend mko."

"tapos?"

"anong tapos Blaze? What I'm asking you is that your my guy. So act like one, be one!"

Tumalikodsiya. At umalis.

<Cassy's POV>

JGH.

Minsan iba talaga yung feeling. Nasayo na nga yung gusto mo kaso hindi niya napapansin. Lagi kayong nagaaway! Daig niyo pa ang mga aso't pusa. Yung kahit kayo, ramdam mo na iba ang mahal niya. Yung kahit hirap ka na hindi ka pa din naglelet go... Pinilit kong magbago, pinilit ko gawin ang mga hindi ko kaya... Pero ano sa huli? Ako pa din ang kawawa :( Ayoko magpatalo. Ako si Cassy Marie Merra ang babaeng matapang, maldita at hindi nagpapatalo basta basta.

Pagkapasok ko pa lang sa bahay rinig ko nan a nagaaway nanaman si Mommy at Daddy. Sawang sawa na nga ako eh. Almost everyday yan. Susko sanay na sanay na ang tenga ko sa mga ganyan.

“Cassy!” shouted Dad

Di ko na pinansin nakakasawa na din kasi.

“Cassy! Humarap ka ditto at kinakausap kita”

I stared at him and said “now what?”

“Manang man aka talaga sa nanay mo! Walang kwenta” he shouted

“And so? As if I care” then I turned my back

“Don’t you walk away from me young lady!” he said

“I just did” I replied

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Someone’s POV

Dumeretso na si Cassy sa kwarto niya. Wala pang ilang minuto, humiga siya at umiyak.

FLASHBACK :D

Bata pa lang si Cassy nang magsimulang magaway ang mga magulang iya.Yun yung mga panahong wala pa siyang kaalam alam. At dahil dun sa sitwasyon niya, nagsimula ang lahat.

Araw araw silang ganyan.

“Wala kang kwentang asawa!” sabi ng dad niya sa mommy niya

“Tama na…” She cried

“Wag kang makialam dito” her dad replied

Everyday…

Every night..

Yan ang nangyayari kay Cassy.

Oo. Kay Cassy Marie Merra.

~End of Flashback~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

<Cassy's POV>

Habang nagaayos ako ng gamit sa kwarto, may nakita ako.

Ang DIARY ko...