Impossible School /Rosekook

Bölüm 15 - LISMIN

   Lalisa Manoban

Şu an saat gece 04.00 suları. Aslında akşam 12.00 dan sonra okuldan dışarı çıkmamıza izin vermiyorlar ama ben arka bahçede öylece oturuyordum. Uyku  tutmamıştı. Oturduğum soğuk kaldırım beni buz gibi yaparken bu ayazda dışarı kot şortla çıkmama lanet ettim.

    Hiçbir şey güzel gitmiyordu hastalığım,çevrem ve en büyük  sorun  olan Jimin.Onla dün tartışmıştık.Sinirlendiğim zaman gerçekten kendime hakim olamıyordum ve o dün ki tartışmamızda  sonuna kadar haklı  olan taraftı. Ben dün ona tokat atmıştım  gerçekten bazen ben bile kendime hakim olamıyordum ben ona nasıl el kaldırmıştım.

    Bu olaylar aklıma gelince kendimi tutamadım  ve gözümden akan incilerin yüzümü ıslatmasına izin verdim.Görüntüm bulanıklaşmıştı .Göz yaşlarım etrafımı görmeme engel olmadan hemen önce görüş açıma böğürtlenli bir dondurma girdi.Kafamı kaldırmamla karşımda sevdiğim adamı gördüm.           "J-Jimin?" Elinde iki dondurma kolunda bir şal vardı.Uzattığı dondurmayı buz gibi elimle kavradım. Sonra yanıma oturdu.

    Şort giydiğim için açıkta kalan bacaklarıma kolundaki şalı örterek söylenmeyi de ihmal etmedi"Gece 4'te bu soğukta üstünde şortla dışarı çıkmak tam sana göre bir hareket." Ben de ona karşılık verdim"O zaman elindeki o dondurma ne?"   Jimin" İşte sana bu kadar söylendikten sonra dondurma getirmem de tam bana göre bir hareket."

    Bu sözünden sonra gülmeye başladı gülünce gözleri tamamen kısılıyordu. Bence o bu dünya da en güzel gülen kişiydi.Sonra dondurmasının ambalajını açtı.Yemeden önce bana döndü."Böğürtlenli." Ve bende dondurmamı ambalajında kurtardım beraber yemeye başladık.Sonra Jimin'in mahçup sesini duydum"Özür dilerim Lisa seni kırdım,kızdım,bağırdım." Asıl ben özür dilerim, b-ben çok utanıyorum, sana vurdum.Keşke elim kırılsaydı da sana vurmasaydım.

    Jimin "Elin kırılsaydı  zaten ben kendime tokat atardım.Ayrıca ağlamanı istemiyorum Lisa,sen gülmezsen ben de gülmem." Sonra iki işaret parmağıyla dudağımın kenarını yukarı kaldırdı böylece gülmüş oldum .Jimin"Böyle işte !" Onun bu hareketi karşısında gerçekten güldüm. Jimin"A bu daha içten oldu."

    Sonra gözüm gökyüzündeki yıldızlara kaydı ve Jimin'in döndüm "Jimin sen küçükken, büyüyünce  ne olmak istiyordun?" Jimin"Ben küçüklükten beri idol olmak istemişimdir. Galiba bu okuldaki herkesin hayali buydu .Yoksa sen başka birşey  mi olmak istiyordun?"  "Evet ben başka birşey olmak istemişimdir."  Jimin" Neydi peki?"  "Ben hep bir yıldız olmak istemişimdir.Daima parlak ve insanlardan uzak...

Hikayemin onbeşinci bölümü umarım beğenirsiniz. Resimler yüklenmiyor kusura bakmayın. Sizi seviyorum. Oylarını esirgemeyin lütfen!