KÖTÜLÜĞÜN İÇİNDEKİ

Adsız Bölüm 1

'Sonunda duygularını söylemiş olmanın verdiği rahatlıkla kıza bakıyordu.Elini tutmamıştı ancak hissediyordu.Bembeyaz karın üstündeki parlayan mavi gözlere baktı.Kız ona yaklaşıp elini tutup küçük bir öpücük kondurdu' Kitabın kapağını kapattım.Aşk için doğmuş bir insan değildim yinede böyle kitaplar okumak hoşuma gidiyordu.Telefonu elime alıp Rüzgar'a 'Yine bir kitap bitirdim,seni özledim' yazdıktan sonra şarjımın nerdeyse bitmiş olduğunu farkettim.Zaten bu akıllı telefonlar çıktığından beri kendimi diyalize bağlı hasta gibi hissediyordum tabi bu durum benim odam için geçerli değildi.Priz yatağıma oldukça uzaktı bu durum beni sinirlendirirken yatağına yakın olan insanları kıskanmadan edemedim.Şarja taktıktan sonra ayna karşısına geçtiğimde siyah gözlerimle önce bir kendimi inceledim sonrasında ise lenslerimi çıkardım.Uzun bir süre kullandığım için bu işlem benim için oldukça kolay gelmişti.Lensleri çıkarınca mavi gözlerimle aslında daha çekici olduğumu farkettim.Yinede kararlıydım.Hakan Öztürk'ün kızıydım ben.Onu hep siyahlar içinde görmeye alışık olduğumdan küçük yaşta gözlerimin bozuk olduğunu öğrenince annemi ikna etmiş, siyah lens aldırmayı başarmıştım.Hayata siyah bakmak yeni bir bakış açısı olmuştu benim için.Işığı kapattıktan sonra yatağıma uzandım.İçerisi sıcak olmasına rağmen  yatağın soğuk oluşu beni pek şaşırtmamıştı.Nede olsa sende böylesin Miray diye düşürken uykuya dalmıştım.

Gözlerimi açtığımda hava karanlıktı.Böyle durumları sevmişimdir her zaman, sabah olmasına daha çok vardı ve bunu bilerek tekrar uyumak bana daha bir tatlı gelmişti.Hatta bir keresinde sabah kalkmayacağım halde erken saate alarm kurmuş uyanınca iptal edip tekrar uyumaya devam etmiştim.Arada böyle yapmak iyi hissettirir bana.Ne saçmalıyordum ben böyle?Gözlerimi tekrar kapadığımda bir tıkırtı işittim.Pek aldırış etmesemde ufak bir ışığın kapımın altından sızdığını görünce yatağımdan kalktım.Şimdi bir korku filmi izliyor olsam muhtemelen 'Kızım eceline mi susadın?' diye söyleniyordum.Kapıya gelince ses çıkarmamaya dikkat ederek hafif araladım ve babamların yatak odasından çıkan adamı görünce elimle çığlık atmamak için ağzımı kapatmaya çalıştım.Sadece gözlerini açıkta bırakan siyah bir bere takmış olduğunu dışardan vuran ışık sayesinde farkedebilmiştim.Karanlığa rağmen gözünün yanındaki beni farkedebilmiştim.Napıcağımı bilemez bir haldeyken kafamdaki soruları cevaplandırmaya çalışıyordum.Korumalar nerdeydi,alarm niye çalmamıştı en önemlisi hala kapının yanında ne işim vardı?Hızlı ama ses çıkarmadan yatağıma geri döndüm.Polisi aramalı mıydım?Hayır bunu yapamazdım.Babamın bir keresinde 'Polis bizim işlerimizi her zaman mahvediyor' dediğini hatırlamıştım.Kapı sesini işitince gittiğini düşündüm.Tekrar yatağımdan kalkarken fazla aksiyon yaşadığımı düşünmeden edemedim.Kapı aralığından bakınca adamın orada olmadığını gördüm.Derin bir oh çektikten sonra sabahı beklemeyi başladım.

Korkulu geçen bir geceden sonra nasıl olduğunu anlayamadan oturduğum yerden uykuya dalmıştım.Gözlerimi açtığımda hemen odamdan fırlayıp babamın yanına doğru koştuğumda ne yazık ki çoktan çıkmış olduğunu öğrenince olduğum yerde kalakalmıştım.Annemin beni dürtmesiyle kendime geldim.Ona söylemeyi tabiki düşünmüyordum.Çok hassastı ve babamla konuşmadan önce anneme anlatmak istemedim.Okula az bir saatin kaldığını farkedince kahvaltı etmek yerine hızlıca odama çıkıp saçımı taradım ve üstüme siyah bir gömlek altıma da ispanyol paça pantolonumu geçirdiğim gibi okulun yolunu tuttum.Salaşlık eşittir ben.Tabi okul ve günlük hayatımda geçerliydi bu durum.Lenslerimi takıp okula yetiştim.Su ve Efe yanyana oturmuştu ve beni görünce Su'yun 'İnstagramdan seni etiketlediğim çocuk nasıldı ama' diye çığlık dolu sözlerini kulak ardı edip bakışlarımı Rüzgar' çevirdim.'Aşkların en balı' demişti bana.Bunu saç rengimden dolayı sürekli kullanırdı.Yanına oturunca esas konuya girdi'Dün gece neden mesajıma cevap vermedin?' İşte tam bu trip eksikti.Tam olayı anlatıcakken hocanın derse girmesiyle dilimin ucuna gelen sözleri geri yuttum.