the strength of four (dutch)

In de schaduw.

Tijgerpoot liep naar binnen gefrustreerd ging hij liggen op zijn mosbed hij zag zwerfpoot naar hem toe lopen die hem bezorgd aan keek. maar Tijgerpoot negeerde zijn blik en keek naar de grond. toen Zwerfpoot vroeg wat er mis was keek hij met vlammende ogen op en zag de schrik in zijn vriend zijn ogen.... hij kreeg een voldaan gevoel en ging staan, blaaste naar hem en hij probeerde te doen wat hij met Varenster had gedaan toen hij leerling werd en hij concentreerde zich op Zwerfpoot wiens pupillen snel kleiner werden voordat Tijgerpoot door had wat hij aan het doen was zag hij Zwerfpoot kokhalsend in de lucht zweven uitgeput viel Tijgerpoot neer en hoorde de doffe klap van Zwerfpoot die ook op de grond viel.

Leeuwenpoot werd meteen geroepen door varenster toen hij het kamp binnenkwam ze had hem naar de zandkuil gebracht waar nu nog niemand was en konden daar rustig zijn krachten oefenen. Hij sprong hoog over Varenster heen en voordat ze zich om kon draaien had hij haar al op de grond geduwd... toen opeens werd alles zwart voor zijn ogen en hij had het gevoel dat hij flauwviel... al snel werd hij wakker op de open plek hij zag overal plukken haar en kreeg een gevoel alsof hij een muis op moest braken. hij keek beter om zich heen en zag figuren om hem heen staan. snel maar onhandig krabbelde hij overeind hij zag katten met argwanende blikken naar hem kijken sommige katten keken vol afschuw naar hem.... toen hij iets zag bewegen in zijn ooghoek draaide hij zich verschrikt om en zag de commandant Ivoorklauw naar voren komen bang krabbelde hij achteruit maar werd tegengehouden door twee andere katten. hij zag zijn broertjes en zusjes achter een paar andere katten staan... ze trilden.... toen zag hij Vospoot ze keek naar de grond en hij voelde zich schuldig al wist hij niet waarom hij zag Vospoot teleurgesteld opkijken en hij wilde bijna een kreet slaken als hij niet werd onderbroken door Ivoorklauw die hem tegen de grond drukte.

snel dook hij onder de grote lompe kater door en voordat hij zich om kon draaien sprong hij vliegend over hem heen en stond weer voor hem. hij herrinerde zich hoe hij een hond moest doden. door hem gek te maken van woede zodat hij zijn laatste greintje verstand verliest hij dacht dat het ook zou werken bij ivoorklauw en gaf hem een felle krab over zijn oog heen waarna hij een kreet slaakte van de pijn snel sprong hij weer over hem heen en trok hard met zijn tanden aan zijn staart waarna Ivoorklauw zich omdraaide met woedend vlammende ogen en hem een krab over zijn flank gaf. maar Leeuwenpoot was te snel en krabde hem over zijn hele zij waarna hij hem omver stootte snel boog hij zich over Ivoorklauw om zijn nek door te bijten. maar hij bedacht zich en trok zich terug en zei 'waarom val je me aan!?' maar hij was bang dat hij het antwoord zelf al wist... 'LEEUWENPOOT! je hebt Varenster vermoordt tijdens training dus ik ben nu de leider en ik veroordeel jou tot..... verbanning!'

Luipaardpoot keek verdrietig naar haar broertje maar ze kon niet meer naar hem kijken zonder zich een wrede moordenaar met bloed aan zijn klauwen voor te stellen haar hart stond stil toen ze zag dat hij Ivoorster wilde doden in sterrenclan's naam deed hij dat niet. Cyperpoot stond naast haar en drukte zich tegen haar aan als troost. maar voordat Luipaardpoot naar voren kon springen deed iemand anders het al iemand van wie ze niet kon zien wie het was maar toen rook ze de geur... VOSPOOT!?

Leeuwenpoot keek op toen ze het betraande gezicht van Vospoot zag 'Als Leeuwenpoot wordt verbannen...dan... zal ik ook verbannen worden...' Leeuwenpoot keek haar verbaasd aan en liep naar haar toe. maar tot zijn verbazing negeerde ze haar en keek Ivoorster recht aan. hij zag Ivoorster met pijn in het hart knikken en zei 'oke dan maar ik wil jullie na zonsondergang niet meer in mijn territorium zien!' hij voelde Vospoot's hart kloppen en volgde haar toen ze wegrende...

Tijgerpoot kon het niet geloven wat Leeuwenpoot had gedaan maar ook wat Vospoot had gedaan alles was zo verwarrend! snel sprong hij het woud in en zonder dat hij het door had stopte hij de tijd en liep ergens naar toe zonder hij wist waar naar toe... hij rende en rende en rende steeds sneller en sneller tot hij niet meer kon... hij keek om zich heen en zag dat hij niet meer in het woud was maar zag een grote kat een vage kat die hij niet kon herkennen... hij liep er naar toe zonder dat hij het wilde en zag een goudbruine poes naast de Bloedrode kater.... en hoorde een heldere stem

'Tijgerpoot jij hebt een taak te voldoen... alleen jij vertel niks aan je nestgenoten of vrienden de enige die je mee mag nemen zijn twee dieren die je echt vertrouwd... ik wil dat je samen met hun gaat zoeken naar deze twee katten zij zijn de ouden.... zij weten wat je moet doen en wat je niet moet doen doe dit als de maan op zijn hoogste punt staat bij de grote bomen....'

Tijgerpoot keek op en zag dat hij bij de slangenrotsen was hij moest hier snel weg! en rende weg naar de zonnerotsen waar hij eens even goed kon nadenken... hij ging liggen op de warme stenen en genoot van de warmte op zijn vacht... grote bomen? en de maan op zijn hoogste punt??? daarmee bedoelde ze vast maanhoog....maar waar?? grote bomen?? grote bomen....maar voordat hij verder kon denken viel hij in een diepe slaap...

Pumapoot kon haar ogen niet geloven haar broertje was nu voor altijd weg uit haar leven.... ze beet zichzelf om te kijken of het een droom was maar nee ze werd niet wakker.... Paddenhuid riep haar en snel trippelde ze naar hem toe. hij keek haar bezorgd aan maar Pumapoot keek hem niet aan. snel vroeg ze wat er was en ze zag Ivoorster op de grond liggen zijn mooie witte vacht doordrenkt met bloed en ze snapte al wat ze moest doen... Paddenhuid keek haar strak aan en Pumapoot ging het hol binnen om de juiste kruiden te halen. de laatste tijd had ze al vaak verwonde krijgers gehad dus wist ze welke kruiden ze moest gebruiken. Paddenhuid kwam bij haar staan en keek toe. voorzichtig depte Pumapoot met haar poot omwikkeld met spinnenrag het bloed uit de wonden toen ze de wonden had blootgesteld zag ze de grote wond in zijn zij en keek verontrust naar Paddenhuid.

die haar blik meteen begreep en in het hol verdween en er weer uit kwam met een groot pakket kruiden. 'Pumapoot kauw dit even fijn en smeer het dan op de wond daarna spinnenrag erop waarna de ontsmettende bladeren komen... ok?' snel knikte Pumapoot en begon met het kauwen van de kruiden. al snel had ze een klein papje en smeerde het met haar poot op de wond. ze rende het hol in en pakte het spinnenrag waarmee ze het hol weer uit trippelde... snel deed ze het op het zalfje waarna ze de onsmettende bladeren erop deed die Paddenhuid had neergelegd..

Toen ze klaar was keek ze naar Paddenhuid die geconcentreerd staarde naar het oog van Ivoorster 'nou Leeuwenpoot heeft merkwaardige klappen uitgedeelt voor een leerling.. maar dat is maar goed ook want dan kan ik jou leren hoe je een oog succesvol kan verwijderen....'

Leeuwenpoot keek verbaasd op naar Vospoot toen ze gestopt waren op Schaduwclan territorium en zei 'waarom ging je weg? je had een goede krijger kunnen wor-' hij werd onderbroken door Vospoot 'hoe zou ik ooit gelukkig kunnen zijn zonder jou?' ze keek hem lang aan en zei toen 'kom we moeten verder voor schaduwclankatten ons hier vinden....dan zijn we er pas geweest...' ze grinnikte en sprong vooruit.