the strength of four (dutch)

Het nieuwe terretorium!

Tijgerpoot zag in de verte een groot bos en vroeg zich af of daar al katten woonden. hij stond stil en keek naar zijn bloedsverwanten en vrienden 'ik denk dat we naar dat bos daar moeten, en als daar nog geen katten wonen...zullen we ons daar vestigen.' hij draaide zich om en begon bijna te springen van plezier! hij had een eigen terretorium! nou ja bijna dan! hij begon te rennen en rook de geuren die de wind naar hem toe bracht hij rook de geur van prooi...heel veel prooi! hij begon sneller te rennen en hij stond bij de grens van het woud. achter hem hoorde hij gehijg en hij zag de anderen die zaten te hijgen. hij had waarschijnlijk heel hard gerend...

Luipaardpoot keek enthousiast naar het woud voor hen ze kon al heel veel prooi ontdekken die rond scharrelde. ze rende Tijgerpoot voorbij en ze sprong door een bosje bovenop een eekhoorn de eekhoorn worstelde even tussen haar kaken maar hing na een tijdje slap. snel rende ze terug en zei ' ok maar... waar komt ons kamp en wie word de leider en wie commandant...' ze zag Tijgerpoot bedenkelijk kijken toen die zei 'ja we beslissen dat wel als we eenmaal ons kamp klaar hebben gemaakt... en het terretorium af hebben gezet...' snel keek hij om zich heen en hij stapte het bos binnen.

Tijgerpoot stapte twijfeldend het bos binnen en snoof de lucht op.. veel prooi maar ook dassen en vossen het zal lang duren voor ze iedereen hadden verjaagd. snel liep hij door en zag veel bomen. net als het Donderclan terretorium. snel liep hij verderen snoof om de paar stappen de lucht op voor gevaar. al snel kwamen ze aan in het midden van het bos. het bos was klein maar groot genoeg voor een terretorium.

Leeuwenpoot sprong op en zei 'ik vind dat dit het terretorium moet worden, het hele bos! het is groot genoeg.' Ravenklauw knikte en zei 'Ja daar ben ik het mee eens' Leeuwenpoot ging zitten en wachtte tot iedereen er mee instemde. al snel vond iedereen dit een goede plek om voor de rest van hun leven te wonen. Leeuwenpoot stond weer op en zei 'we kunnen ons het best opsplitsen want dan hadden we sneller een kamp gevonden. Leeuwenpoot en Vospoot , Tijgerpoot en Zwerfpoot , Pumapoot en Kiezelpoot en Luipaardpoot en Ravenklauw. 'als er gevaar is of als je een geschikte plek hebt gevonden miauw je maar en de rest komt er meteen aan.' 

Pumapoot schrok toen ze gekoppelt werd aan Kiezelpoot en ze keek hem verontschuldigend aan maar hij glimlachte en maakte met zijn staart een gebaar dat ze beter konden gaan. hij sprong weg en Pumapoot moest lachen en sprong achter hem aan. al snel had ze hem ingehaald en hij keek vluchtig naar haar om hij ging zitten en zei 'oke... welke kant zullen we op?' Pumapoot keek hem aan en keek toen naar links naar rechts en naar voor. ze deed haar ogen dicht en snoof de lucht op en liep een kant op waarvan ze dacht dat ze zo een mooi kamp zouden vinden. toen ze haar ogen open deed zag ze Kiezelpoot voor haar gekke bekken trekken. ze negeerde hem, maar Kiezelpoot niet, nee hij sprong met een rotvaart op haar af en hij botste tegen haar aan Pumapoot schrok en ze rolden van een grote heuvel af. verward keek Pumapoot op toen ze een grote open plek zag. ze keek met twinkelende ogen naar Kiezelpoot die haar ook stralend aankeek. Pumapoot keek wat beter rond en stond op. ze liep naar de heuvel en zag dat er een ze in een klein dal zaten. ze keek om en zag dat de bomen goede beschutting boden bescherming maar niet al te goed. en bedacht dat ze misschien zaden van struiken konden planten en tot de tijd dat de struiken waren gegroeid moesten ze gewoon goed opletten. toen ze verder keek zag ze een boom die scheef groeide en uitstak. ze bedacht zich dat daar misschien de grote rots kon zijn of zoiets snel bekeek ze over er een mogelijkheid was of je erop kon komen. de wand was hier steiler dan anders... toen viel haar een grote steen op bovenop de heuvel. ze miauwde zacht naar Kiezelpoot dat ze hem moest volgen en ze rende de heuvel op waar het niet zo steil was en rende om het dal heen naar de steen die ze gezien had. toen ze daar aankwamen keek Kiezelpoot haar raar aan 'ennn wat ben je van plan??' snel keek Pumapoot om en zei 'we duwen deze steen net naast die  boom daar en dan....duwen we hem van deze wand af!' Kiezelpoot keek haar verbaasd aan en zei toen 'ik wist niet dat jij zo slim was!' en hij grijnsde Pumapoot gaf hem een vriendschappelijk duwtje en zei 'oke...DUWEN!' en ze duwden met zijn tweeën tegen de enorme steen aan, hij begon stukje bij beetje te bewegen en na een paar keer duwen hadden ze hem op de goede plek... nu kwam het leukste stuk de rots van de wand duwen! de rots rolde van de rots af en kwam naast de boom neer maar rolde nog iets verder. Pumapoot zuchtte 'dat word weer duwen...' een eindje verderop gleden ze ook van de helling af en duwden de grote steen onder de boom.

Kiezelpoot sprong er meteen op en sprong meteen daarna weer op de uitstekende boom. bij het eind van de boom ging hij trots staan. en Pumapoot werd opslag verliefd ze zag de grijze kater met zijn glinsterende ogen en de wind door zijn vacht....snel schudde Pumappot haar hoofd en knipperde even om de gedachte uit haar hoofd te verwijderen... toen hoorde ze een pieperig stemmetje. 'h-help!' snel sprong ze op de steen waarna ze op de boom sprong zodat ze kon zien wie het was. Kiezelpoot keek haar aan 'hoorde jij dat ook?' Pumapoot knikte even en keek toen als een havik het kamp af. ze zag een hoop stenen tegen de heuvel aanstaan en ze keek naar Kiezelpoot toen ze een kleine gestalte wanhopige bewegingen maakte vanonder een van de stenen... Pumapoot slaakte een enorme kreet zodat de andere haar konden opsporen en sprong zonder enige twijfel de grote boom uit en sprintte op het zwakke figuurtje af...toen ze daar aankwam zag een zwart met witte poes onder een grote steen liggen. ze keek bezorgd naar het tafereel en kwam toen in actie 'hoi?' de poes keek haar aan en ze zag de opluchting in haar ogen, maar ook de honger en de dorst. ze keek naar Kiezelpoot en beval wat prooi te halen voor de poes. van dit moment maakte ze ook gebruik om de poes te leren kennen en hoe ze haar hier onderuit moest krijgen...

Leeuwenpoot sprong de open plek op toen hij de kreet van Pumapoot hoorde. toen hij zag dat Pumapoot ongedeerd was ging hij rustiger lopen en hij kwam achter haar staan om haar te laten schrikken maar schrok zelf toen hij een zwarte poes voor haar op de grond zag liggen. snel trippelde hij naast Pumapoot die vluchtig naar hem opkeek 'ow Leeuwenpoot...waar is Vospoot?' Leeuwenpoot keek om zich heen en zag toen in de verte een zwak rood figuurtje zich een weg worstelde door de grote doornstruiken die een paar meter buiten het dal stonden. hij keek naar Pumapoot en zei 'jaaa....die red zich wel...wie is dit?' en hij wees met zijn staart naar de zwart met witte poes. Pumapoot keek hem twijfelend aan en zei 'dit is Maanpoot'