the strength of four (dutch)

Sterk en slecht...

Tijgerpoot vestigde zijn aandacht weer op Varenster die begon met spreken 'zoals jullie allemaal al weten was Luipaardpoot gisteren vermist we hebben de hele avond gezocht...maar nu om zonhoog is ze weer terug gekomen... maar niet alleen een Witte kater genaamd Ijsneus deze kater vraagt of wij hem in de Donderclan willen ontvangen...' de menigte katten begon te mompelen. een paar katten schreeuwden uitdagend 'waar komt ie vandaan!' Varenster twijfelde en dwong iedereen tot stilte 'deze kat komt uit..... de Bloedclan.....' iedereen begon te schreeuwen te blazen. de Witte kater trok zich een beetje terug. en Luipaardpoot duwde zichzelf door de menigte en schreeuwde 'deze kat wilde nooit bij de Bloedclan horen... niemand kan toch kiezen bij de geboorte of ze bij de Donderclan,Rieverclan of wat dan ook zouden horen?!' een paar katten mompelde instemmend en Luipaardpoot ging door 'en trouwens niet alle katten van de bloedclan zijn slecht!' nu schreeuwde iedereen instemmend behalve Zwerfpoot en Tijgerpoot. Varenster knikte en zei 'dan hebben we dit nu besloten... de kater blijft bij ons en word als volwaardig krijger ontvangen...dus hij moet een nacht waken! vergadering gesloten' Varenster sprong van de rots af en Luipaardpoot trippelde naar Ijsneus.

Leeuwenpoot was nog steeds niet helemaal overtuigd.. hij vertrouwde de kater niet zo maar aangezien Luipaardpoot het wel deed probeerde Leeuwenpoot de witte kater te accepteren toen hij naar het hol liep hoorde hij een onbekende stem roepen. hij draaide zich om en zag Ijsneus staan snel trippelde hij op hem af en vroeg wat er was Ijsneus antwoordde 'ja aangezien ik nieuw ben accepteren de krijgers mij niet zo goed...' hij trok nerveus met zijn oren maar vervolgde zijn verhaal 'ik vroeg me af of jij en een paar leerlingen misschien met me mee konden gaan op jacht dan kan ik jullie misschien wat bijleren...' Leeuwenpoot knikte en sprintte snel naar het leerlingenhol om Zwerfpoot, Tijgerpoot, Vospoot en Kiezelpoot te halen toen hij eenmaal terug was met de vier leerlingen zag hij dat Luipaardpoot naast Ijsneus zat wachtend op de anderen. zij was waarschijnlijk ook van plan om mee te gaan...

Vospoot en Leeuwenpoot liepen zij aan zij voorop door de kampingang daar achter duwden Zwerfpoot en Tijgerpoot elkaar om en om... en weer daarachter liepen de slijmballen Ijsneus en Luipaardpoot... Tijgerpoot had net Zwerfpoot geduwd en wachtte op de volgende duw.... maar toen hij niks voelde keek hij om naar Zwerfpoot en schoot in de lach toen hij zag dat Zwerfpoot in de stekelige struiken lag met een gezicht alsof hij net in Vossenstront heeft gerold! Tijgerpoot barstte uit van het lachen. en rolde over de grond toen hij weer op keek zag hi Ijsneus over Zwerfpoot gebogen staan. snel krabbelde Tijgerpoot overeind en duwde Ijsneus aan de kant hij keek hem even gemeen aan en pakte Zwerfpoot op bij zijn nekvel en trok hem met veel moeite uit de struikjes.Zwerfpoot keek hem dankbaar aan en Tijgerpoot knikte even. daarna liepen ze met zijn allen weer verder in stilte.

Leeuwenpoot nam de leiding en waren al snel aangekomen... Tijgerpoot keek om zich heen. hij had de hele tijd naar de grond gekeken en wist dus niet waar ze waren hij zag een paar rotsen waarop een fel licht scheen. ze waren bij de zonnerotsen snel rende hij behendig op de rotsen af en sprong lenig op de hoogste uitstekende rots en stond daar boven de andere katten.. plotseling voelde Tijgerpoot zich heel sterk en machtig... snel keek hij weg en sprong weer van de rots af. hij hoorde Vospoot zeggen 'mooi gedaan Tijgerpoot... maar nu gaan we jagen!'

Leeuwenpoot stak zijn neus de lucht en besloot om in zijn eentje op jacht te gaan om te kijken of hij zijn krachten kon benutten... hij rook een vleugje konijn en sloop door de struikjes waar hij dacht dat het konijn zat. hij zag het konijn in het struikgewas nerveus om zich heen kijken waarna hij de lucht opsnoof al snel besefte Leeuwenpoot dat hij de verkeerde richting opstond! zo kon het konijn hem ruiken! het konijn was net van plan weg te springen toen Leeuwenpoot enorm hoog sprong en op het konijn landde. hij was net van plan het aan stukken te scheuren. toen hij een klein stemmetje hoorde die zei 'alsjeblieft nee ik heb kinderen en ik....'

Leeuwenpoot hoorde dat het stemmetje van het konijn kwam en stond uit verbazing op en zei 'k-kan j-jij praten?' het konijntje antwoordde chagarijnig 'natuurlijk kan ik dat ik ben ook een dier hoor.....m-maar h-hoe kan jij m-mij verstaan?!' Leeuwenpoot haalde zijn schouders op maar voordat hij nog iets kon zeggen rende het konijntje weg. Leeuwenpoot keek verdrietig naar zijn poten... en bedacht zich toen iets hij kon met dieren praten! dat had Varenster hem gezegd! hij hoorde geritsel achter zich en zag Vospoot met een gigantische vogel in haar bek uit de struiken komen 'kom je nog we zijn allemaal al klaar....' ze keek naar Leeuwenpoot die niks gevangen had 'mischien vang je een andere keer wel iets...' snel liepen ze door het struikgewas weer naar de zonnerotsen en zagen de andere katten in een kring zitten snel liep Leeuwenpoot voor Vospoot uit en ging zitten. hij zag dat in het midden zich een hoop had gevormd van prooien die iedereen had gevangen. snel ging Leeuwenpoot beschaamd zitten. hij zag Vospoot haar vogel op de hoop leggen en ging daarna naast hem zitten..

Tijgerpoot zat naast Ijsneus. hij moest bijna kotsen van walging maar toen Ijsneus wilde beginnen met praten viel Tijgerpoot hem in de rede 'vandaag hebben we goed ons best gedaan maar we moeten weer terug naar het kamp want sommigen van ons moeten nog op patrouille!' snel pakte hij een paar prooien op en liep voorop om hen te leiden naar het kamp. even later hoorde hij achter zich snel getrippel achter zich aan komen en hij draaide zich om hij ontspande toen hij zag dat het Zwerfpoot was hij draaide zich weer om en liet Zwerfpoot hem inhalen.

Luipaardpoot was erg enthousiast over de nieuwe krijger maar toen ze net even naar Tijgerpoot keek snapte ze dat hij het totaal niet leuk vond.... dat vond Luipaaardpoot jammer maar verder dacht ze er niet veel over na. toen ze Ijsneus op haar af zag komen ging ze langzamer lopen om hem haar in te laten halen. toen hij eenmaal naast haar liep zag ze een grote kras over zijn gezicht heen lopen die ze eerder nog niet had gezien en ze vroeg waar die vandaan kwam. Ijsneus keek verward op en zei 'welk litteken ik heb geen enkel litteken.....' beschaamt keek ze naar de grond.... 'hoe kon het dat ze een litteken zag op zijn gezicht?' ze wierp haar blik weer op de krijger en zag dat het litteken verdwenen was....