the strength of four (dutch)

beheersing

Leeuwenpoot liep even later het leerlingenhol uit toen hij een bekende stem hoorde... het was Vospoot meteen klaarde Leeuwenpoot's gezicht op en rende op haar af. en hij zag dat Vospoot even wegkeek en toen zei 'zullen we samen gaan jagen snel knikte hij en volgde haar het kamp uit. bij de kampingang rook hij een oude geur van Tijgerpoot en zijn mentor. hij moest denken aan zijn mentor die nu waarschijnlijk aan het slapen was ofzo. maar voordat Leeuwenpoot het kamp uit kon trippelen hoorde hij een strenge stem achter zich die riep

'leeuwenpoot.. waar ga je heen we moeten trainen!' snel keek Leeuwenpoot om en zag de lichtgrijze gestalte op de open plek staan hij keek met een verdrietige blik naar Vospoot en draaide zich om om naar Varenster te lopen die hem stond op te wachten 'waar dacht jij heen te gaan?' en Leeuwenpoot keek beschaamd naar de grond en schuifelde met zijn poten maar toen voelde hij een poot tegen zijn oor aan slaan en hoorde Varenster met opgeluchte stem zeggen 'geeft niks hoor ik was ook gewoon een beetje laat maar nu gaan we lekker trainen.. en ik moet je nog iets zeggen.' Leeuwenpoot keek enthousiast op naar Varenster die met amuserende blik naar hem keek snel trippelde ze naar de kampuitgang snel sprintte Leeuwenpoot springerig achter Varenster aan.

eenmaal aangekomen in de zandkuil zagen ze Ravenklauw en Luipaardpoot sluipen over de zanderige grond van de zandkuil. snel wendde Leeuwenpoot zijn blik af van zijn zusje en zag dat Varenster al een heel eind verder weg waren snel sprintte hij haar achterna en zag dat Varenster zich met een ruk omdraaide en meteen bovenop hem probeerde te springen en Leeuwenpoot maar uit reflex sprong hij snel opzij en hij zag zijn leider op de grond ploffen voordat hij besefte wat hij aan het doen was sprong hij bovenop de leider die omhoog wilde komen. en fluisterde in haar oor 'wat was je aan het doen' en hij schrok van zijn eigen harde stem toen hoorde hij Varenster lachen 'goed zojonge leerling maar... kom nu maar van me af' verward klom Leeuwenpoot van haar af en de leider stond langzaam op en Leeuwenpoot kwam voor haar zitten en ze begon 'je hebt goede reflexen jonge Leeuwenpoot... en je bent ook heel sterk... ik heb iets gedroomd en ik vind dat jij het moet weten...jij en je zusjes hebben speciale krachten...' Leeuwenpoot knikte 'dat wist ik al.' Varenster knikte even en zei 'weet je ook welke krachten?' meteen begon Leeuwenpoot te stralen 'nee!' snel propte Varenster haar staart in zijn mond en fluisterde 'stil. ik weet het wel maar jammer genoeg niet die van je broertjes en zusjes maar wel van jou....wil je ze weten?' snel knikte Leeuwenpoot hevig en Varenster vervolgde 'oke dan...hier gaan we... jij bent heel erg sterk vandaar dat ik niet onder je uit kon komen net...en je kon praten met dieren dan bedoel ik niet alleen met katten maar ook met konijnen enzo... je kan ook erg hoog en lang springen en door dingen heen lopen...' Leeuwenpoot keek haar aan met ogen zo groot als de zilverpels en ging toen door het dolle heen hij sprong in het rond en viel toen lachend op de grond maar toen zei Varenster de vreselijke woorden 'alleen jullie zullen de clan redden of vernietigen...dus ik zal jou leren je krachten goed te beheersen en ze niet te gebruiken voor het kwade!' en ze knikte even 'we beginnen met je enorme sterkte... val mij maar aan!

luipaardpoot lag zowat met haar kont op de grond maar nog steeds zeurde Ravenklauw dat ze meer met haar kont omlaag moest omdat ze anders alle prooi uit het terretorium verjaagde. Luipaardpoot snauwde iets naar hem en stond toen op. Ravenklauw gromde en riep 'overnieuw!' snel zakte Luipaardpoot weer in jachthouding voordat ze weer een tik om haar oren kreeg. snel spiekte ze naar Ravenklauw die haar goedkeurend aan keek maar daarna veranderde zijn blik en snel keek Luipaardpoot weer weg 'JE STAART hij staat omhoog! als je daarmee een prooi besluipt dan ben je er al van verzekerd dat ie op de vlucht slaat...oke dit is genoeg voor vandaag morgen gaan we leren vechten en wat je sterkste punt is..' opgelucht stond Luipaardpoot op en voelde dat haar poten nog lang niet moe waren al snel zag ze Vospoot en sprintte achter haar aan...

vermoeid kwam Tijgerpoot langs het medicijnkatten hol en zag Pumapoot en besloot even een praatje met haar te maken 'Pumapoot!' pumapoot keek om en trippelde blij op hem af ze zag dat hij uitgeput was 'ik zie dat Zwartstorm hard met je getraint heeft' ze moest lachen maar Tijgerpoot kon er niet om lachen.. en zei 'ja nogal... maar ik heb denk ik een kracht van mezelf ontdekt....' nieuwschierig keek Pumapoot hem aan 'ik...k-kan de tijd stop zetten...' Pumapoot keek hem gellukig aan en gaf hem snel een lik over zijn oor toen ze Paddenhuid hoorde roepen 'ik moet gaan.. zie je nog wel eens!' snel liep ze weg en Tijgerpoot strompelde langzaam naar het leerlingenhol waar hij kon uitrusten.

Luipaardpoot en Vospoot stonden op de zonnerotsen waar Luipaardpoot zat op te scheppen 'ik heb vandaag jaaglessen gehad dus ik kan het jouw wel leren..., maar natuurlijk kan ik het niet beter uitleggen dan je mentor' Vospoot besteedde er niet veel aandacht aan en snoof de lucht op al snel rook Vospoot de geur van konijn. ze propte haar pluizige staart in Luipaardpoot's mond en sloop van de Zonnerotsen af al snel kreeg ze een mollig konijn in het fizier ze liet zich zakken in sluiphouding voor hoeverre ze dat al kon dan.. ze liep een paar stappen vooruit en liet haar voorpoot zakken.. ze trapte op een takje en het konijn en Vospoot hielden hun adem in. het konijn keek met grote ogen om zich heen en keek toen Vospoot aan en bleef haar aanstaren. Vospoot probeerde niet te bewegen en het konijn ook niet... maar toen sprintte het konijn weg met een schreeuwende Vospoot er achteraan snel dook het konijn een hol in. en Vospoot graaide met haar poot in het hol. maar voelde toen een steek van pijn. het konijn had haar gebeten! snel trok ze haar poot terug en blaaste naar het hol waarna ze weer terug liep naar de zonnerotsen. bovenop de zonnerotsen lag Luipaardpoot te bulderen van het lachen ze gromde even naar haar en liep toen weer terug naar het kamp.

Luipaardpoot keek op en zag niemand meer 'Vospoot! waar ben je!' ze kreeg geen antwoord dus besloot ze dat Vospoot weg was gegaan. snel ging ze liggen op de zonnerotsen en lag te zonnen op de hete rotsen. toen ze bijna in slaap was gedoezeld hoorde ze iets. ze keek op en zag een grote groep katten het bos door wandelen. ze sloop dichterbij en zag dat een mooie blauwe poes voorop liep. snel snoof ze de lucht op en ze rook de geur van de katten....