the strength of four (dutch)

schiet nou op!

Pumakit lag te slapen en zag in haar droom Jeneverpoot voorbij komen Jeneverpoot sprong voor Paddenhuid en een enorme Vos opende zijn muil Jeneverpoot sprong en haalde haar nagels over de snuit maar voordat ze verder nog iets kon doen werd Paddenhuid wakker die een kreet slaakte. toen werd alles zwart. toen zag ze een felle flits en zag ze blauwster op haar af komen ze schrok heel erg toen ze Jeneverpoot zag zitten tussen de sterrenclankatten. 'ik be Blauwster zoals je al weet je moet snel naar het medicijnkatten hol... alleen jij kunt Paddenhuid genezen en Blauwster vervaagde en zag Paddenhuid in gewond in haar hol liggen.

Pumakit schrok wakker en zag dat kiezelkit vredig lag te slapen en besloot in haar eentje naar de medicijnkat te gaan ze sloop het kamp uit maar ze hoorde de zachte stem van Luipaardkit vragen 'waar ga je heen we worden vandaag leerling!' en ze sprong meteen op. Pumakit blaaste naar haar en fluisterde dat ze stil moest zijn. 'ga jij nou nog maar even slapen het is midden in de nacht' snel liep ze verder en keek nog even om om te controleren of Luipaardkit ging slapen. en dat deed ze.

ze sprintte snel naar het medicijnkatten hol en zag Paddenhuid net zo liggen als in haar droom, gewond. ze trippelde er heen en was zelfverzekerd. Blauwster zei dat ze het kon dus kon ze het ook! snel keek ze om zich heen ze rook een zoete geur en hoorde een zachte stem 'doe wat je gevoel je ingeeft' en de geur verdween. snel kroop ze de gespleten rots in waar de medijnkat haar medicijnen bewaart en ze zag spinrag en dacht dat dat wel moest helpen om het bloed te stoppen. snel wond ze de spinrag rond haar poot en hinkelde naar Paddenhuid ze legde haar poot op Paddenhuid's huid wat best wel raar voelde aangezien hij geen vacht heeft.

Ze voelde een sterke schok door haar lichaam gaan en sprongh wel een meter in de lucht. toen een fel licht begon te schijnen. het licht verminderde en ze zag dat de wonden van Paddenhuid langzaam geneesden de wonden in haar huid. Pumakit keek verbijsterd met ogen zo groot als dennenappels van Paddenhuid naar haar poot en telkens heen en weer tot ze Paddenhuid adem hoorde halen alsof ze net uit het het water kwam. hij keek naar zijn lichaam en keek toen naar Pumakit met ogen zo groot als dennenappels. en zei 'w-wat, h-hoe..' Pumakit onderbrak hem en zei 'w-weet i-ik ook n-niet...' en voor een paar minuten keken ze elkaar verbijsterd aan tot Paddenhuid vroeg 'jij bent toch Pumakit de dochter van Nachtstorm en Doorntand? ik heb je wel eens goed in de gaten gehouden hoor...WAAR IS JENEVERPOOT' meteen begon Paddenhuid te rillen en zag in zijn ogen haar angst weerspiegeld en zei 'd-die i-s dood... ik heb haar gezien in de sterrenclan ze jaagt nu met hun...' ze keek naar de zilverpels en toen weer naar Paddenhuid die met ogen zo groot als eekhoorns naar haar zat te kijken 'jij k-kan spreken m-met s-ster-renclan?' snel sloeg Pumakit haar ogen neer. maar gelukkig herstelde Paddenhuid zich en vervolgde 'jij word vandaag toch leerling?'Pumakit keek hem voorzichtig aan en mompelde toen een zachte ja

ze zag dat de zon met zijn vingers likte aan de zilverpels. en ze werd wat enhousiaster. toen hoorde ze paddenhuid stamelen 'maar h-hoe heb je m-mij genezen?' en Pumakit keek onzeker naar Paddenhuid en fluisterde toen 'ik legde alleen maar spinrag op je wonden en toen was er een fel licht en toen... dit' en ze barstte in huilen uit snel stond Paddenhuid op en gaf haar een lik over haar schouder en fluisterde toen 'zou jij misschien mijn nieuwe leerling willen zijn? je hebt een gave en dat weet ik.. ik zal het er met niemand over hebben en zeggen dat Jeneverpoot zichzelf heeft opgeofferd voor mij en dat.... je weet wel niet is gebeurd..oke?' en Pumakit keek hem even aan 'oke' en ze keek vol respect naar de oude kater. ze trippelde naar de uitgang en glimlachte even naar Paddenhuid. en huppelde daarna naar de kraamkamer ze hoorde de eerste geluidjes uit het krijgershol en dacht 'daar zal ik nooit heen gaan..' snel dacht ze aan iets anders. ze zag dat Varenster haar hol uit kwam en zich even goed uitrekte. snel trippelde ze verder en zag haar broertje Tijgerkit bovenop Leeuwenkit springen en...

Kiezelkit hij stond boven op een grote rots zodat hij naar buiten kon kijken. snel sprintte hij naar haar toe en gaf haar een paar likken over haar schouder en fluisterde 'waar was je?' en Pumakit keek snel in zijn ogen en zei 'naar de medicijnkat' snel sprong ze bovenop hem voordat hij dat kon doen maar hij was veel sneller en draaide zich om en lag bovenop haar toen hoorde ze een geroffel luider worden snel deed ze haar ogen open en zag Luipaardkit samen met Cyperkit 'oeeeeee tortelduifjes!' snel stond Kiezelkit op en keek beschamend naar zijn poten. snel keek Pumakit boos naar haar zusje en Cyperkit die er een beetje onnozel bij stond ze sprong op Luipaardkit en sloeg haar tegen de grond blaaste naar haar en stapte met de staart recht omhoog weg naar de kraamkamer. ze zag Tijgerkit op haar afstormen maar trapte hem weg met haar achterpoot waardoor hij chagarijnig omviel en haar aankeek alsof hij net door een vos was ondergepist. en Pumakit moest lachen ze rook de sterke geur van Kiezelkit en draaide zich met een ruk om 'hoi..' hij keek gegeneerd naar haar en zei 'wil je even mee komen?' en Pumakit knikte.

aan de andere kant van het kamp kroop hij achter de grote rots en fluisterde 'Pumakit....ik...' hij keek neer op zijn poten en zei snel 'ik vind je leuk' en hij keek twijfelend op Pumakit voelde een sprongetje in haar hart maar toen besefte ze zich dat ze medicijnkat werd... ' Kiezelkit' ze keek hem recht aan en zei 'ik vind jou ook leuk maar ik word medicijnkat' de glinstering die in zijn ogen had gebrand werd dof. en keek haar hopeloos aan 'en nu?' 'ik weet niet zullen we weer terug naar de kraamkamer... maar wat er ook gebeurt ik vind je altijd leuk' en ze raakte zijn neus aan. 'kom we gaan' snel trippelden ze met glinsterende ogen naar de kraamkamer.

Leeuwenkit lag op de grond met een bedrukt gezicht. hij wilde nog kitten blijven dan kon je nog doen wat je wilde. toen zag hij boven zijn hoofd langzaam het grijnsende gezicht van Voskit tevoorschijn hij grijnsde terug en moest lachen voskit vroeg 'waarom ben je zo verdrietig?' maar Leeuwenkit kon geen antwoord geven want Varenster riep alle katten bij elkaar. en hij zag in Voskit's ogen een vonk spatten van geluk. en gilde 'WE WORDEN LEERLING' Tijgerkit en Zwerfkit probeerden tegelijk door de ingang te komen toen gilden Luipaardkit en Cyperkit 'AAN DE KANT!' en ze sprongen met zijn tweeën tegen Tijgerkit en Zwerfkit's kont aan met zijn vieren vielen ze door de ingang maar voordat ze op konden krabbelen rende Voskit over de vier katten heen waardoor ze weer vielen Leeuwenkit besefte dat hij ook moest komen en hij raasde ook over de vier heen. samen met Voskit zaten zij als eerste bij de grote rots.

Pumakit hoorde Varenster en rende naar de grote rots met Kiezelkit op haar hielen. ze zag Nachtstorm met Snelstaart naar de grote rots trippelen. Luipaardkit was inmiddels overeind gekomen en hielp haar slome vriendin overeind en zag dat Zwerfkit en Tijgerkit er al zaten en mopperde 'kom op schiet nou op! we hebben niet de hele dag de tijd' en Cyperkit kwam snel overeind. toen Luipaardkit zag dat ze was opgestaan riep ze 'KOM!' en ze rende weg met de snelheid van de sterrenclan.