the strength of four (dutch)

Nieuwe zielen in het kamp

Tijgerpoot keek om zich heen en zag de uitstekende boom. ze hadden nog geen goede naam bedacht voor de plaats waar ze vergaderingen uitvoerden. een maan geleden hadden ze besloten dat Ravenklauw de tijdelijk de leider werd. ze hadden geen commandant. maar Pumapoot was de medicijnkat. hij was blij dat ze met hem was meegekomen.... toen bedacht hij zich de poes die ze gisteren tegen gekomen waren en hij rende naar de grote grot waar Pumapoot haar medicijnen bewaarde en haar zieken... hij kwam aan en hoorde druppels van de bovenkant van de grot op de grond uiteenspatten. hij stapte door de ingang die aan de bovenkant een soort grote ijspegels van steen hingen. telkens als hij daardoor heen liep werd hij bang dat de pegels naar beneden zouden vallen en hem zouden doorboren. toen hij naar binnen was geglipt zag hij de kleine gestalte van Maanpoot liggen op de koude vloer. ze zouden nog moeten werken aan de plaatsen voor de zieken. hij miauwde een hallo en hij zag Pumapoot's hoofd slaperig om een hoekje verschijnen. ' w-wat?' ze zag er moe uit vast omdat ze de hele nacht Maanpoot had verzorgd snel liep Tijgerpoot naar haar toe en gaf haar een snelle lik over haar oor. Pumapoot keek hem dankbaar maar slaperig aan.

snel trippelde hij naar Maanpoot toe. de schaduwclankat was gevlucht omdat het niet goed ging in schaduwclan en was ook hier terecht gekomen. meteen hadden Tijgerpoot en de rest haar hulp aangeboden maar voordat ze kon antwoorden viel ze flauw en brachten ze haar hiernaartoe. waar Pumapoot het een geschikte plek vond. Tijgerpoot keek naar de mooie poes maar wendde meteen zijn blik weer af toen hij een tinteling voelde. hij hoorde een schorre kreet van Ravenklauw over de open plek galmen en hij wilde net naar hem toe trippelen toen hij een kleine kreet achter hem hoorde hij keek om en zag de wit met zwarte poes haar hoofd optillen en haar ogen openen ze had prachtige paarse heldere ogen. en hij liep op haar af. 'h-hoi... ik ben Tijgerpoot' hij ging wat rechterop staan toen hij de twinkeling in de ogen van Maanpoot zag. 'hoi Tijgerpoot' zei ze met zelfverzekerde stem. ze probeerde rechtop te gaan staan maar zakte meteen weer in, snel kwam Tijgerpoot haar te hulp en hielp haar naar de open plek onder de uitstekende boom. ze gingen zitten en wachten af tot iedereen zat behalve Zwerfpoot en Vospoot die waren gaan jagen.

Ravenklauw stond op de Boom en zei 'vandaag moeten we namen verzinnen voor de holen en deze boom en moeten we genoeg holen vinden om ons in te vestig-' hij kon zijn zin niet af maken want een enorme vos sprong de gleed de heuvel af boven op Ravenklauw! ravenklauw kon zijn evenwicht bewaren en gooide de vos met zijn achterpoten de boom af midden op de open plek. Tijgerpoot voelde Maanpoot's haren overeind gaan staan. snel rende hij op de vos af met aan zijn zij Kiezelpoot en Luipaardpoot. in zijn ooghoek zag hij Pumapoot met Maanpoot worstelen omdat ze zich niet te veel mocht bewegen. maar voordat hij er meer overna kon denken stonden ze al voor de vos. Kiezelpoot minderde geen vaart maar sprong regelrecht op de vos af en beet hem in zijn schouder Tijgerpoot schreeuwde 'Wij proberen de vos af te leiden terwijl jij hem aanvalt!' hij meende een klein knikje te zien en sprong toen op de vos zijn neus af voor hij Kiezelpoot kon raken met zijn poot. De vos keek afgeleid naar de kat die aan zijn neus hing en schudde met zijn hoofd. Tijgerpoot werd door elkaar geschud en kon nog net Luipaardpoot zien die in de achterpoot van de Vos beet voordat hij er af werd geslingerd

Maanpoot keek verbaasd toen ze zag hoe goed die drie samen konden werken. toen ze zag dat Tijgerpoot op de grond werd geslingerd dacht ze dat hij dood was! na zo'n enorme dreun kan je het toch niet hebben overleeft? maar jawel! hij stond op en in een flits van een seconde stond hij voor de Vos zijn poten... had Maanpoot dat wel goed gezien? ze knipperde even en keek toen verbaasd naar Pumapoot die gewoon naar het gevecht zat te kijken...even vergat ze wat ze zo juist gezien had en zei 'HOE KAN JIJ ZO...zo rustig zijn als ze daar aan het vechten zijn!!!' Pumapoot antwoorde rustig 'als er iets gebeurd mag ik niet gewond raken. anders kan ik de anderen niet genezen...en ik weet dat ik toch alleen maar in de weg loop...' Maanpoot keek haar medelevend aan en keek toen weer naar het gevecht ze had gelijk het is handiger als een medicijnkat niet vecht...

Leeuwenpoot sprong op de grote vos af en duwde hem omver... hij hoorde de vos gillen 's-sorry HET SPIJT ME! ik gleed uit!! het spijt me stop!!' snel miauwde Leeuwenpoot hard dat ze moesten stoppen meteen bevroor iedereen en Leeuwenpoot liep rustig op de snuit van de vos af en sprak 'het geeft niet dat je bent uitgegleden in ons kamp maar vertel je familie dat ze hier niet moeten komen... of anders zijn ze dood...VERDWIJN!' en hij grauwde naar de vos die snel overeind krabbelde en het kamp uitvluchtte. Leeuwenpoot voelde zich een beetje licht in zijn hoofd en keek naar de rest die hem verbaasd aankeken Luipaardpoot stapte arrogant naar voren en zei 'wat voor taal was dat?!' Leeuwenpoot keek beschaamd naar de grond 'ik kan met dieren praten...' meteen stapte Tijgerpoot naar voren 'we moeten iets bespreken... ' en hij keek naar Leeuwenpoot, Luipaardpoot en Pumapoot.

De vier zaten in een kring in een spleet in de heuvel. de vier keken elkaar geheimzinnig aan Luipaardpoot begon 'Tijgerpoot waarom kwamen we hier?' Tijgerpoot keek haar strak aan 'omdat we onze krachten moeten bespreken!'

Tijgerpoot voelde een verwarde tinteling door zijn poten en keek naar de anderen. die ook verward naar hun poten staarden. een koude trok van zijn poten naar zijn kop. en hij kon niet meer praten toen hij zijn ogen dicht deed voelde het alsof de grond onder hem wegzakte en hij deed zijn ogen open, en zag dat hij niet meer op de grond stond maar in de lucht hij zag zijn broer en zussen nog steeds op de plaats zitten waar ze net zaten. hij zag Leeuwenpoot zijn ogen voorzichtig open doen. daarna deden ook Pumapoot en Luipaardpoot hun ogen open. toen hij Luipaardpoot en Pumapoot zag staren in de verte draaide hij zich snel om en zag een blauwe poes met een vage glans op haar vacht. 'ik ben blauwster' Tijgerpoot schrok van de kracht van de stem en hij wist niet waar de stem vandaan kwam het leek overal vandaan te komen en hij keek om zich heen. maar hij kon alleen maar kijken naar de blauwe kat die zei 'jullie moeten opletten ik ga jullie vertellen wat jullie krachten zijn, zodat jullie ze kunnen leren beheersen!' Tijgerpoot keek nieuwsgierig naar de blauwe poes en wachtte totdat ze zijn naam zou noemen maar inplaats daarvan noemde ze Pumapoot. 'Pumapoot kom naar voren, nu je een echte medicijnkat bent zal ik je ook je nieuwe naam geven, jij zal vanaf nu heten...'