the strength of four (dutch)

Roekeloos

Tijgerster stond trots op de gevallen boom en keek uit over zijn clan het was alweer een maan geleden nadat iedereen in lachen was uitgebarsten en hij zag Maanpoot en Zwerfpels samen in de zon liggen. hij voelde een steek van jaloezie en sprong de gevallen boom af met een sierlijke sprong. hij trippelde rustig op hen af en zei ' hoi Zwerpels mag ik maanpoot even van je lenen?'  de commandant knikte even en sprong toen weg. 

zwerfpoot, Kiezelpoot en Vospoot zijn krijgers geworden en heten nu Zwerfpels, Kiezelvoet en Vosklauw. al snel kreeg Zwerfpels een leerling,  Maanpoot. meteen daarna werd hij commandant en Pumageest en Kiezelvoet doen samen de medicijnen zodat ze altijd bij elkaar kunnen zijn. Tijgerster krijgt een knagend gevoel in zijn buik en het gevoel blijft maar knagen en verpest hem van binnenuit. dit merkt Pumageest en probeert Tijgerster te helpen maar hij negeert de medicijnkat volledig. verder zijn Luipaardwind en Zwerfpels maten geworden en Kiezelvoet en Pumageest ook zijn Vosklauw en Leeuwenkracht maten geworden... zoals verwacht.

Maanpoot keek op van haar muis die ze deelde met Zwerfpels toen Tijgerster aan kwam trippelen en Zwerfpels wegstuurde ze keek hem belangstellend aan en wachtte af wat hij zou zeggen 'wat is er Tijgerster?' en ze zag hem twijfelen en hij mompelde 'wijemischimijmazij' Maanpoot keek hem verward aan 'wat?' Tijgerster zuchtte en zei nu iets duidelijker 'wiljemisschienmijnmaazij' Maanpoot moest lachen ze wist wat dat betekende maar zei voor de lol nog een keer 'wat?' Tijgerster klauwde met zijn nagels in de grond en zuchtte nog een keer... het klonk nogal gekweld 'wil jij misschien mijnmaatzijn?' Maanpoot keek hem strak aan en zei 'hmmmm....ik weet het nog niet....' en ze keek hem speels aan. ze meende een twinkeling te zien in zijn ogen maar als die er echt was duurde die niet lang. hij stapte strompelend weg en keek haar voor hij in zijn hol verdween nog even aan. Maanpoot stond op...de LEIDER had HAAR zojuist als maat gevraagd!? als ze geen vacht had kon iedereen zien dat ze bloosde, verward rende ze naar Luipaardwind die in de kraamkamer lag

Luipaardwind keek naar haar opgezwollen buik en moest denken aan Zwerfpels, niet te geloven dat ze hem leuk vind vroeger vond ze hem maar een muizenbrein...maar voor ze er verder over na kon denken zag ze de jonge leerling Maanpoot binnen stormen. ze zag meteen dat er iets was ze keek heel verward en ze beweegde zich stijfjes dus vroeg ze 'wat is er?' en Maanpoot keek haar opgewonden aan 'Tijgerster heeft me als zijn maat gevraagd!' en Luipaardwind keek vertederend naar haar 'fijn dat Tijgerster's hart weer een beetje kan smelten voor iemand...misschien word hij wel weer zijn oude zelf? trouwens Pumageest gaat naar de zeven poelen van de sterrenclan om te vragen of Tijgerster wel de goede leider is en....' ze keek naar Maanpoot die er gekwetst uit zag en stopte met praten 'sorry, ik ben blij voor je!' Maanpoot's gezicht klaarde op en ze sprong weg.

Leeuwenkracht sloop op het konijn af... hij kon er niet meer tegen telkens als hij een prooi vermoordde hoorde hij de piepige jankjes van hem en hij kon ze verstaan... het was vreselijk zo zou hij nooit een goede jager worden! hij bsprong het konijn en hoorde 'neee, help mijn familie ze hebben eten nodig neeeeee' het geluid verstomde en hij had een slap konijn tussen zijn kaken. hij keek verdrietig naar Vosklauw die een eekhoorn en een ekster tussen haar kaken had ze mompelde tussen de prooi door 'wie zullen we zometeen mee nemen voor patrouille?' Leeuwenkracht dacht snel na en zei ' we kunnen Maanpoot meenemen zodat we haar het terretorium kunnen laten zien!' en Vosklauw knikte waarna ze de richting van het kamp uit liep snel volgde Leeuwenkracht.

In het kamp aangekomen ruiken ze een vleugje angst en zien dat er in de kraamkamer veel beweging is snel sprintte Leeuwenkracht erheen met Vosklauw op de hielen. ze zagen rood bloed en zagen de donkergrijze pels van Kiezelvoet onrustig heen en weer lopen. toen hij hem zag stapte hij naar buiten en zei bevelend 'zoek Zwerfpels... Luipaardwind is aan het bevallen... veel te vroeg, SNEL!' en Leeuwenkracht twijfelde niet en sprintte weg naar het leidershol waar Zwerfpels met Tijgerster aan het overleggen was. hij sprong paniekerig naarbinnen en hij zag Tijgerster's haren rijzen 'wat is er!' en Leeuwenkracht legde alles uit en keek smekend naar Zwerfpels die twijfelend naar Tijgerster keek. uiteindelijk knikte hij even naar Tijgerster en sprong zo snel als de wind de gevallen boom af om een paar staartlengtes voor het hol te belandden.

Leeuwenkracht nam het besluit om toch met Maanpoot en Vosklauw te gaan pattrouileren. en hij liep naar de twee die haastig aan het kwebbelen waren. hij kwam tussen beide en zei met schefe glimlach 'kunnen we nu gaan?' de twee knikten en liepen met Leeuwenkracht mee. de drie waren het kamp uit en ze hoorden de blaadjes ruisen door het woud en liepen op hun hoede naar de grenzen. onder weg besloten ze nog wat prooi te halen bij een grote plek waar veel konijnen rondliepen. Leeuwenkracht dacht dat hier veel konijnholen zaten en noemde dit dan ook de konijnenburcht. hij bleef stil staan en maakte geen geluid... een paar konijntjes kwamen snuffelend hun holen uit om te eten. hij hoorde een mannetjeskonijn zeggen 'ik denk dat de kust veilig is kom maar kindjes!' toen Maanpoot wilde aanvallen gaf hij een teken met zijn staart dat ze moesten afwachten en even later verschenen zes kleine konijntjes in de ingang van het hol. hij voelde ogen in zijn vacht prikken en keek naar Maanpoot die hem vol bewondering aanstaarde en fluisterde 'hoe wist je dat?' Leeuwenkracht gaf geen antwoord maar trok met zijn oren en gaf een onzichtbaar seintje dat ze stil moest zijn al snel had Vosklauw een plan. en ze fluisterde zachtjes 'ok ik en Leeuwenkracht gaan aan beide kanten van de konijnen staan.... jij, maanpoot zult onzichtbaar boven op het hol kruipen en als ze proberen te vluchten zul jij ze de weg versperren en Maanpoot knikte en ze namen met zijn drieën hun positie in.

Maanpoot klom geruisloos boven op het hol van de konijnen en bleef wachten tot Vosklauw naar voren zou springen. even later zag ze de vlamrode staart van Vosklauw heen en weer zwiepen. ze rook meteen de angstlucht van de konijnen en sprong voor het hol. het grote konijn botste tegen haar aan toen hij het hol in wilde vluchten. en ze trok een grote grijns waarna ze het konijn hoog in de lucht gooide met haar klauw maar tegelijkertijd bleef staan voor het hol zodat de kleintjes niet weg konden rennen. ze zag de vlamrode pels van Vosklauw over de vlakte schieten en het konijn ook in de lucht gooien en voor ze het wist stond Leeuwenkrocht bovenop het konijn om zijn nek door te bijten, ze zag hem twijfelen en riep 'doe het nou maar hij zou toch nooit meer kunnen lopen dus je kunt hem beter uit zijn lijden verlossen!' en dat leek voor Leeuwenkracht de druppel te zijn en hij beet snel de nek van het beest door. toen plotseling voelde Maanpoot een steek in haar kont en ze tilde hem op toen ze zag dat een ander konijn erin gebeten had klauwde ze naar het kleine dier zodat het binnen bleef en ze ging weer zitten met een dikke plof toen Vosklauw de rest had gedood begraafden ze de konijnen bij de grens van de konijnenburcht.

vosklauw keek trots op haar vangst neer toen ze het begraafde. snel liep ze naar Leeuwenkracht en gaf hem een lik over zijn kop. ze wist dat hij het erg moelijk vond om prooi te doden omdat hij ze kon verstaan...dat snapte ze wel en ze liep weg naar de grens van het woud.

Zwerpels zat verstijfd van angst voor de kraamkamer te wachten totdat hij zijn mate en kittens kon zien. hij wierp een blik naar binnen en zag Pumageest en Kiezelvoet snel heen en weer lopen met kruiden. het was al zonlaag en hij wachtte nog steeds. toen Kiezelvoet zijn hoofd om het hoekje stak kwam hij meteen naar voren en keek hem vragend aan. hij wist zeker dat zijn mate niet dood was aan de glinsterende blik in Kiezelvoet's ogen. zonder te vragen liep hij naar binnen en zag Luipaardwind met drie kittens aan haar zij snel kwam hij naar haar toe en begon een van de kittens ruw te likken om zijn bloedsomloop te versterken. hij keek Luipaardwind aan en toen hij de stralende blik zag veranderen in een ietswat doffe blik zei Pumageest 'een van je kittens is tijdens de geboorte overleden... het spijt me...' snel draaide Zwerfpels zich om en zag een bewonderingswaardige kit naast Pumageest liggen. en hij keek haar verdrietig aan....'wat, ik wil haar begraven...' en hij keek naar de bruin met witte poes die op de grond lag. hij duwde zijn neus in haar vacht en keek naar Luipaardwind die zich geen zorgen leek te maken over de mooie poes. hij pakte de kitten bij haar nekvel en...hij voelde een schokje door het lijfje heen gaan en hij nam haar mee naar buiten het kamp!