the strength of four (dutch)

Ghost

dit is een deel uit het perspectief van een kat die we nog niet kennen genaamd Ghost.

Ik liep door een bos waar mijn broertjes geur hing ik had hem gesproken in mijn droom en wilde mijn hulp. ik vertrouwde hem niet... ik vertrouwde niemand van mijn nest...toch loop ik door, ik wilde dat ze me eindelijk eens zouden zien staan...en dat ze zouden  boeten! hij concentreerde zich op de lucht en zweefde omhoog om het bos goed te kunnen zien. ik keek door mijn broers ogen en zag dat hij aan de rand van het bos was. ik zweefde naar de bosrand waar mijn broer Tijgerster was. 

ik kwam geruisloos neer naast de grote gestalte ik begroette hem en zag dat hij schrok hij stamelde 'G-Ghost?' ik knikte en kwam dichterbij 'ik ben je broertje, weet je?' Tijgerster keek me verward aan 'm-maar ik ken je niet...' 'dat komt omdat jullie me negeerden' ik zag dat hij bang was en hief mijn poot om hem tegen de grond te slaan 'maar nu zul je zien dat ik er echt ben!' Tijgerster grauwde en ik verslapte mijn greep zodat hij overeind kon komen en hij vroeg 'maar waarom heb ik je dan nooit gezien...' ik slikte en was van plan mijn verhaal aan hem te vertellen

'ik was jouw broertje ik sliep met jouw in hetzelfde nest ik kende jou maar jij mij niet....mijn moeder zag me ook niet en die ene keer dat ze me zag dacht ze dat ik dood was en bracht ze me aan mijn nekvel naar de uitgang van het kamp ik werd daar neergelegd en vervolgens begraven....ik wist niet waarom en ik raakte in paniek hoorde dit zo? toen ik honger kreeg groef ik mezelf een weg naar buiten. maar omdat ik dacht dat...dat mijn moeder niet om me gaf rende ik weg..weg van het kamp ik leerde mezelf alle dingen die een normale leerling ook moest weten...alleen ik had de kans om mijn krachten goed te ontwikkellen....in tegenstelling tot jullie... ik ontmoette Ijspoot en verbande hem terug in de tijd ik beval hem als een poes hem zou willen meenemen terug naar de gewone tijd dat hij ze allemaal moest vermoorden en de clan overnemen. dat is blijkbaar niet gelukt... en ik leefde dus alleen tot jij me riep voor hulp, maar ik kan je niet beloven dat ik je trouw blijf....' 

Tijgerster keek me iets zelverzekerder aan maar dat veranderde toen ik verschrikkelijke beelden zijn hoofd in stuurde. ik zag hem ineen krimpen en miauwde met kalme kille stem 'ik had verwacht dat je sterker zou zijn....we ontmoeten bij de zeven poelen!' ik sprong op en zweefde weg door mezelf opgevangen.

sorry dat het een kort hoofdstuk is maar dit hoofdstuk gold eigenlijk alleen maar als informatiebron zodat jullie een beetje weten wie hij is... hope u liked it  :3