Vluchten

21 6 1
                                    

tijgerpoot is bijgekomen en alles is goedgegaan Luipaardpoot is weer haar arrogante zelf. Maar nu komt het grote probleem...hoe moeten ze dit uitleggen aan Ivoorster?

Tijgerpoot stond op en zag dat het nog midden in de nacht was snel porde hij Luipaardpoot wakker en fluisterde 'Luipaardpoot....Luipaardpoot!' Luipaardpoot schrok wakker en keek hem gemeen aan 'wat moet je!' Tijgerpoot legde haar met een blik het zwijgen op en zei 'hoe moeten we dit nou aan Ivoorster vertellen morgen?' 'wat vertellen???' ze keek hem met een warrige vacht en slaperige ogen aan 'owww dat....jaaa....geen idee..' snel kwam ze overeind en begon te peinzen tot Tijgerpoot haar onderbrak 'w-we kunnen vluchten? dan kunnen we Leeuwenpoot en Vospoot volgen en kunnen met zijn allen een eigen clan beginnen ergens hier ver vandaan?' Luipaardpoot keek hem bedenkelijk aan 'maar dan moeten we ook een medicijnkat hebben.' en ze keek hem sluw aan. Tijgerpoot snapte wat ze bedoelde en ze slopen met zijn tweeën naar Pumapoot toe.

Gelukkig sliep ze buiten en konden ze haar wakker porren. toen Pumapoot met een schok wakker werd propte Luipaardpoot snel haar staart in haar mond. toen ze rustig was geworden  haalde ze voorzichtig haar staart van haar mond en vroeg 'wil je mee vluchten? we kunnen een eigen clan beginnen... maar dan hebben we een medicijnkat nodig...' ze zagen dat Pumapoot twijfelde en snel zei ze 'ehmmm... we nemen kiezelpoot ook mee en in onze clan mogen medicijnkatten wel een maat hebben!' ze zag een glimlach verschijnen op haar zusjes gezicht. en keek haar hoopvol aan. ze twijfelde even en gaf toen toe 'oke dan...' snel trippelden ze met zijn drieën naar het leerlingenhol.

Pumapoot zag Kiezelpoot liggen en porde hem voorzichtig wakker met zijn poot. hij keek slaperig op maar toen hij haar ondescheidde glinsterden zijn ogen en hij sprong meteen op. en gaf haar een lik tussen haar ogen. toen hij besefte dat de anderen naar hem keken boog hij beschaamd zijn kop. al snel hadden ze Cyperpoot ook wakker gemaakt en Luipaardpoot vroeg haar 'kom je ook mee? we gaan vluchten en een nieuwe clan beginnen...' Maar Cyperpoot schudde van nee. En Pumapoot kon het verdriet in Luipaardpoots ogen zien toen ze haar aankeek. al snel zag ze dat ook Zwerfpoot wakker was geworden en enthousiast Tijgerpoot een kopje gaf. ze besefte dat het erg waarschijnlijk was dat hij ook mee zou gaan.

Met zijn vijfen liepen ze behoedzaam door de doorntunnel. steeds achterom kijkend toen ze het kamp uit waren konden ze zich pas ontspannen en rende met snelle pas door het woud. Toen Zwerfpoot Leeuwenpoot's geur en die van Vospoot had opgevangen rende hij met gespitste oren naar de grens van het terretorium. toen ze de schimmen van Vospoot en Leeuwenpoot zagen hoorden ze een zachte krak. voor Tijgerpoot het wist stond hij al achter de belager en zag de zwarte gerafelde vacht...RAVENKLAUW?! hij keek verbaasd op en slaakte een miauwtje om de rest te laten weten waar ze waren. toen iedereen er was begon Ravenklauw te vertellen 'ik ben jullie gevolgd omdat ik dacht dat jullie misschien wel hulp zouden kunnen gebruiken bij jullie clan.' hij werd onderbroken door Kiezelpoot 'wacht je hebt ons afgeluisterd?!' Ravenklauw negeerde de verwondering en verbazing in zijn stem en vervolgde 'ja, en ik vond dat jullie iemand nodig hadden om jullie te begeleiden en te helpen met trainen, tot krijger benoemen en jullie beschermen...' hij schoof een beetje met zijn poten maar liet dat niet merken doordat hij ons met zelfverzekerde blik aanstaarde... Pumapoot kwam naar voren en zei 'IK VIND dat hij met ons mee mag...' Kiezelpoot en Luipaardpoot vielen haar bij. en al gauw was iedereen het erover eens dat de oude krijger mee mocht.

Luipaardpoot was erg blij dat haar mentor mee was gegaan en dat ze er dan niet alleen voor stond. maar nu moesten ze verder. haar adem stokte toen ze een grote modderplas zag maar toen ze een omweggetje zag slaakte ze een zucht maar ze had te vroeg gejuicht want Ravenklauw zei 'als jullie willen dat ze jullie niet kunnen volgen zullen we daardoor heen moeten om onze geur te maskeren'... misschien was ze toch niet zo blij dat haar mentor was meegegaan... en ze baande zich een weg door de modder. al snel was ze op de overkant en ze ging liggen in de zon die al een beetje opkwam maar stond meteen weer op toen ze voelde hoe de dauw haar vacht doorweekte. ze schudde zich uit om zich van haar hangende vacht te ontdoen maar voelde toen starende blikken op haar rug en keek nieuwschierig om. ze zag Kiezelpoot en Zwerfpoot's gezicht vol modder spetters en ze besefte dat het HAAR modderspetters waren en ze grinnkte charmant. 

Snel liep tijgerpoot verder om zijn broertje te kunnen bereiken. toen hij zag dat iedereen hem volgde keek hij verbaasd op en hield een beetje in, toen Zwerfpoot naast hem kwam lopen voelde hij zich wat meer op zijn gemak en ze renden door het hoge gras naar Leeuwenpoot en Vospoot. Ze zagen vospoot en Leeuwenpoot zij aan zij liggen en gaf een teken dat iedereen stil moest zijn. snel sprong hij op zijn allerhoogst en riep stapelen!!! voordat hij zich op de twee worp zag hij in een flits Leeuwenpoot's ogen wijd open schieten. even later voelde hij dat andere katten zich op hem worpen en hoorde onder zich een schaterend gelach van Leeuwenpoot en Vospoot. In een ruk duwde Leeuwenpoot ze allemaal van hem af en ging staan naast Vospoot. 'wat doen jullie hier?' snel legde Tijgerpoot alles uit en Leeuwenpoot knikte enthousiast 'maar dus...WIJ MOGEN MEE!!!' hij sprong op en neer zoals hij altijd deed wanneer hij enthousiast was. en hij likte Vospoot uit enhousiasme over haar kop. ze lachte verlegen.  en de acht katten renden weg over de vlakte en begonnen aan hun grote avontuur!

the strength of four (dutch)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu