My One Shot Stories

Quatro

[ PANAGINIP ]

✒iamyourfictionalwriter

❝ Nagmamakaawa ako sa inyo, wag niyong sasaktan ang anak ko! ❞

❝Manahimik ka! Sige dalhin niyo na yan! ❞ Sigaw ng heneral.

❝MAMA!!! ❞ sigaw nung batang babae.

Tumingin ako sa paligid, bakit magulo? Bakit dumanak ang dugo? Bakit nasa digmaan ako?

❝Ahhh!! Mamaa!! T-tulungan mo ko!!❞ Tama ang hinala ko. Nirape nila yung batang babae. Tatlong lalaki laban sa isang bata? Hindi ba't nakakahabag yon?

❝A-anak ko! Pakawalan niyo ko! ❞ Sabi nung ina nung bata.

Isang putok..

Isang putok ng baril..

Ang umalingawngaw sa buong paligid..

❝ANAK KO!! BAKIT NIYO PINATAY ANG ANAK KO!!❞ Umiiyak na yung nanay.

Nag-iba ako ng direction, Iginala ko ang paningin ko. Puro sugatan na mga sundalo, puro dugo..

Ingay ng baril ang naririnig ko. Nakikita ko ang pinaglalaban ng mga pilipino, Sa atin ang bayan na to marapat na ipaglaban nila ito dahil ito ang isang yaman sa atin.

Nagiba ang paligid! Nasa loob na ako ngayon ng simbahan.

Nagmimisa na din ang pare. Bakit nandito ako sa panahon ng mga espanyol?

Bumalik na naman ako sa laban.

Spanish Era..

which is pinahirapan nila tayo..

This era was a totally messed..

Tunog ng mga nagtatalong espada..

Tunog ng baril..

Tunog na mga taong nanghihingi ng tulong..

Nasasaktan ako sa mga nakikita ko..

"Silenzio! Bakit ka nandito?" Humarap sa isang heneral ng mga espanyol.

Ako ba kinakausap nito?

"Ako ba ang kinakausap mo?" Tanong ko

"Pangahas!" Naglabas siya ng pistola at agad itinytok sa akin.

"T-teka, Hindi ako kalaban!" Saad ko, Nanghihina ang tuhod ko sa kaharap kong baril.

"Kalaban ka..." Sabi niya saken.

He pulled the trigger and again..

Napabalikwas ako sa higaan ko ng pawis na pawis at hinihingal.. This can't be, What was that?

Panaginip..