DOĞUMDAN SONRA ZORLANIYORSUN VE BTS ÜYELERİ SANA YARDIMCI OLUYOR ;
SEOKJIN ;
Yataktan kalkarken endişeli gözlerle seni izledi, zorlukla bacaklarını hareket ettirebildin. " bu kadar zor olmasını beklemiyordum." diye inledin.
Zor emeğin sana nasıl zarar verdiğini bilerek kaşlarını çattı. "Bunun sadece bir gecede düzelmeyeceğini biliyorduk, senin için biraz zaman alacağını söylediler."
"En basit şeyleri yapamıyor oluşum can sıkıcı."
Sana karşı çaresiz hissetmekten nefret ediyordu. "Sadece pratik yapman gerek ve yakında yeniden eski haline döneceksin güzelim. Yürümeden önce koşmaya çalışma."
"Bu komik değil." diye azarladın.
''Üzgünüm güzelim, sadece sana yardım etmeye çalışıyorum. İşlerin senin için daha kolay olmasını diliyorum.'' diye özür diledi, birkaç küçük adım atarken seni izledi. "En kısa sürede buralarda koşacağına söz veriyorum."
"Gerçekten hiç yardım etmiyorsun, sadece şu an koşuya çıkmayı hayal ediyorum." diye iç çektin. "şu hale bak lavobaya bile gidemiyorum.''
"Ve ne olduğuna bak, güzeller güzeli minik bir bebeğimiz var.'' diyerek az ileride ki bebek beşiğini işaret etti.
"Sanırım haklısın, buna değer."
YOONGI ;
Yatakta yuvarlanırken, battaniyeye sıkı sıkıya sarıldın ama yine de bir türlü sıcaklığı hissedemiyor aksine üşüyordun. ''Yoongi başka bir battaniye daha verebilir misin?''
Sana şaşkınlıkla baktı. "Sıcak bir kahve içtin,hala üşüyor olman garip. Doğumdan sonra bu normal mi?"
"Sanırım doğumdan sonra olması gerekenlerden birisi.''
Başını salladı ve elinde ki ısıtıcı paketlerden bir tanesini karnına doğru tuttu. "bu kadar zorlanacağını tahmin etmemiştim. Yani evet tamam dokuz ay karnında bir şey taşıdın ve sonrasında bir haftaya düzelirsin sanmıştım.''
"Eminim birkaç gün içinde iyi olacağım." diye gülümsedin. "sadece ısınmam gerek."
"O halde bir sıcak paket daha geliyor. Belki bu gece için sana çorba yapabilirim, bu seni ısıtmayı garantiler." diye sana doğru gülümsedi.
"Denemeye değer, sadece denemek ve ısınmak için her şeyi yaparım, soğuk kissetmekten bıktım.'' diye homurdandın, battaniyeyi çenene kadar çekip iyice sokuldun.
"Sana bakacağım ve yakında iyileşeceksin bebeğim.'' dedi saçlarına minik bir buse kondurarak. "seni sana geri getireceğiz."
"Tekrar kendime dönmek için sabırsızlanıyorum."
HOSEOK ;
Senden bir başka acı daha duyduğunda, oğluyla odanın içinde dolaşıyordu. "Karnın hala sana acı veriyor mu?" diye sordu.
Cevap vermene gerek yoktu, yüzündeki ifade ona ihtiyacı olan cevabı verdi. "Tüm bunlardan bıktım, sadece iyi olmak istiyorum."
"Zor zamanlar geçirdin; mucizelerin olmasını bekleyemezsin.''
Haklıydı, ama bu seni daha iyi hissettirmemişti. "sanki karnında taşımak zor değilmiş gibi, hala doğumdan dört gün sonra bile acı çekiyorum, şimdiye kadar iyi olmalıydım."
