'İnsanın kalbine neyin hükmettiğini öğren.' Anladım ki, insanın kalbine sevgi hükmeder. Allah'ın, vadetmiş olduğu şeyleri bana göstermeye başlamasıyla ferahlamıştırn, işte ilk defa onun için gülümsedim. Fakat henüz herşeyi öğrenmemiştim. İnsana ne verilmemiştir; insanlar ne ile yaşar, bunları hâlâ bilmiyordum.
"Sizinle birlikte yaşıyordum. Aradan bir sene geçti. Bir gün, şekli bozulmadan ve dikişleri açılmadan bir yıl giyilecek çizmeler ısmarlayan adam geldi. Ona baktım ve birden bire omuzlarının arkasında arkadaşımı -ölüm meleğini gördüm. Benden başka kimse o meleği görmemişti; onu tanıyor ve akşam olmadan zengin adamın ruhunu alacağını biliyordum. Kendi kendime düşündüm: "Adam bir yıllık hazırlık yapıyor, ama akşam olmadan öleceğini bilmiyor." İşte o zaman Allah'ın ikinci sözünü hatırladım: 'insana ne verilmemiştir, öğren.' "İnsanın kalbine neyin hükmettiğini biliyordum. Şimdi ise ona neyin verilmediğini öğrendim. İnsana, kendi ihtiyaçlarının bilgisi verilmemiştir. İkinci defa gülümsedim. Arkadaşımı görmekten ve Allah'ın bana ikinci sözünü ilham etmesinden dolayı sevinmiştim."Ama her şeyi hâlâ bilmiyordum. İnsanın ne ile yaşadığını henüz öğrenmemiştim. Allah son dersi bana ilham edinceye kadar yaşamaya devam ettim. Altıncı yıl, kadınla birlikte ikiz kızlar geldiler; kızları tanıdım ve onların hayatta nasıl kaldıklarını duydum. Başlarından geçenleri işitince, düşündüm: Anneleri çocuklarının hatırı için bana yalvarmış, çocukların anne babası/, yaşayamayacaklarını söyleyince ben de ona inanmıştım; oysa onları bir yabancı emzirip, büyütmüş. Kadın kendi çocukları olmadıkları halde onlara sevgi gösterince ağladım, kadında Hayat Sahibi Allah'ın varlığını hissettim, ve İnsanların ne ile yaşadığını anladım. Allah'ın bana son dersi de ilham ettiğini ve günahımı bağışladığını biliyordum. İşte o zaman üçüncü defa gülümsedim."----------------------------------------------------------------------------
"Allah, O'na itaat etmediğim için cezalandırdı beni. Cennette bir melek olduğum halde, Allah'ın emrine uymadım. Allah beni, bir kadının ruhunu almam için göndermişti. Yeryüzüne indiğimde tek başına yatan hasta bir kadın gördüm! Kadın daha yeni doğum yapmış ve ikiz kız doğurmuştu. Çocuklar annelerinin yanında zorlukla hareket ediyorlar, fakat kadın onları göğsüne kaldıramıyordu. Beni görünce, Allah tarafından ruhunu almam için gönderildiğimi anladı ve ağlayarak şöyle dedi: 'Ey Allah'ın meleği! Kocam devrilen bir ağacın altında kalarak daha yeni öldü. Ne kızkardeşim var, ne teyzem, ne de annem; bu öksüzlere bakacak kimsem yok. N'olur ruhumu alma! İzin ver bebekleri emzireyim, onları doyurayım ve ben ölmeden yürüdüklerini göreyim. Çocuklar anne babasız yaşayamaz.' Onu dinledim. Bir çocuğu bir göğsüne, diğerini de kollarına verdim ve Rabbin yanma döndüm. O'nun huzuruna çıktım ve şöyle dedim: 'Rabbim, o annenin ruhunu alamadım. Kocası bir ağacın altında kalarak ölmüş; kadın, doğurduğu ikiz kızların hatırına ruhunun alınmaması için yalvarıyor: Çocuklarımı emzirmeme, doyurmama ve yürüdüklerini görmeme izin ver. Çocuklar anne babasız yaşayamaz diyor. Ben de ruhunu alamadım.' Allah şöyle cevap verdi: 'Git, annenin ruhunu al ve üç hakikati öğren. Öğren ki, insanın kalbine hükmeden nedir; İnsana ne verilmemiştir; ve insanlar ne ile yaşar? Bunları öğrendiğinde semaya tekrar döneceksin.' Böylece tekrar yeryüzüne inerek annenin ruhunu aldım. Bebekler göğsünden düştüler. Cesedi yataktan yuvarlandı ve bebeklerinden birinin üzerine düşerek onun bacağını burktu. Kadının ruhunu Allah'a götürme arzusuyla köyün üzerine yükseldim; fakat bir rüzgar beni yakaladı ve yere düşürdü. Kadının ruhu tek başına Allah'a yükseldi, ben ise yeryüzüne, o yolun kenarına düştüm."
----------------------------------------------------------------------------
Allah beni 3 hakikati öğrenmem için Dünyaya yolladı.
Allah'ın bana söylediği ilk soru şuydu. 'İnsanın kalbine ne hükmeder?' ve anladım ki insanın kalbine sevgi hükmeder. ikinci soru ise 'İnsana ne verilmemiştir ? ' İnsana kendi ihtiyaçlarının bilgisi verilmemiştir. ve üçüncü soru ise 'İnsan ne ile yaşar?' ve anladım ki İnsanın elinde hiç bir şey olmasa bile Allah sevgisi olsun yeter. Yani insan Allah'a inanmadan yaşayamaz..----------------------------------------------------------------------------
"Anladım ki, Allah insanların birbirlerinden ayrı ayrı değil, tek vücut halinde yaşamalarını istediğinden, her birine kendi ihtiyaçlarını değil; her birine, hepsi için gerekli olan şeyleri ilham ediyor.."
Anladım ki, insanlar kendilerini düşünerek yaşıyor gibi görünse de, hakikatte onları yaşatan tek şey sevgidir. Kim severse, Allah'a yaklaşır; Allah da ona yaklaşır. Çünkü O, sevgiyi yaratandır.."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Muâşaka
Poetry[Sevilen edebi kitaplardan alıntılar] ''Kitapçıların ve çiçekçilerin bazı özellikleri olmalıdır Olric. Gelişigüzel insanlar bu mesleklerin içine girmemeli. Kitaplar ve çiçekler özel itina isteyen varlıklardır. Ne yazık, bu meslekler de artık olur ol...