Płonie mój świat
W płomieniach stanąłeś Ty
Spalone zostały wspólne fotografie
Rozpaliłeś moje głodne dotyku ciało
Nadzieja poszła z dymem
Gdy łudziłam się niepokornie, że jeszcze raz nasze usta się połączą
W tym, tak skorym pożądania, ognistym pocałunku
Grzeszne myśli dopadły mój bezgrzeszny umysł
Roztrwoniła wszelkie wzdrygnięcia co dotknęły moje namiętności
I zostałeś Ty, ten dylemat po środku ognistej nocy
Zapłonęła nienawiść
Resztek swych dni poświęciłam komuś, kto odstawił mnie na miejsce
Kto spalił do cna i nie ratował
A mówiłeś, że " to na zawsze"
Puste słowa zamieniły ogień w pożar
Nieodwracalnie skończyliśmy ten rozdział
Bezpowrotnie dla nas obojgu
I grzechów się najedliśmy nie mało
I choć straciłam w pewien sposób Ciebie
To i tak, wiem że będziemy razem płonąć w piekle
CZYTASZ
Liryczny spektakl dusz
PoetryŚmiało, nie kryj się wśród czytelniczych oczu, które spojrzą wpierw na okładkę a później w wnętrze... Wyciągnij rękę po liryczny spektakl - zbiór wierszy który jest aktorstwem mych uczuć, poznaj tą dusze która choć nienamacalna porywa w wir emocji...
