கண்களை திறந்த தோழிகள் ஏழ்வரும் ஒருவரை ஒருவர் அதிர்ச்சியில் இருக்கி கட்டி கொள்ள.... சபீலாஹ் டக்கென எழுந்து பார்த்தாள்.... கண்கெடர் ஏறி வந்தார்...
கண்டெக்டர் : இதான் மா கடைசி ஸ்டாப்பிங்கு...
ஹஃப்னா : என்னங்கண்ணா சொல்றீங்க.... நதிவனத்துக்கு நாங்க போகனுமே.... அதுவர போகும்னு சொல்லி தான கூட்டீட்டு வந்தீங்க...
கண்டெக்டர் : நதிவனம் இங்க இருந்து நாழு கிலோமீட்டர்ல இருக்கு மா... இவ்ளோ கிட்ட விட்டதே பெருசு...
தஸ்னி : என்னண்ணா இப்டி சொல்றீங்க...
ஓட்டுனர் : மன்னிச்சிடுங்கமா... இதுக்கு மேல என்ன சொன்னாலும் வண்டி நகராது....
அவரின் பேச்சில் ஏதோ ஒரு நடுக்கத்தை அடையாளங்கண்ட ராதினா அவரை சந்தேகமாய் பார்த்தவாறு....
ராதினா : அதுக்கு எதுக்கு இவ்ளோ பயப்புடுரீங்க....
கண்டெக்டர் : இல்லயே.. அப்டிலாம் இல்ல...
அஃப்ரின் : நடுக்கத்துலையே தெரியிது...
ஹனா : நாங்க என்ன உங்கள கடிச்சு முழுங்கவா போறோம்... சொல்லுங்களேன்...
ஓட்டுனர் : நீங்க கடிக்க மாட்டீங்க... ஆனா அது மொத்தமாவே முழுங்கீடுமே...
சஹா : என்ன சொல்றீங்க...
கண்டெக்டர் : இத பாருங்க மா... நீங்க போற நதிவனம்ங்குர ஊருக்கு பக்கத்துல இன்னோறு ஊரும் இருக்கு.... அந்த ஊருக்கு போனவங்க யாருமே உயிரோட திரும்புனதுல்ல...
ராதினா : எத்தன வர்ஷமா...
ஓட்டுனர் : இருவது வர்ஷத்துக்கு மேல இருந்தே மா...
சபீலாஹ் : அப்போ இருவது வர்ஷமா அந்த ஊர்ல உள்ளவங்க டௌனுக்கே போகாமையா வாழ்ந்துக்குட்டு வராங்க... எப்டி பாத்தாலும் மளிகை பொருளுக்காவது சரக்கு வாங்க டௌனுக்கு போகனுமே... என அதிமுக்கிய கேள்வியை முன் வைக்க....
ஓட்டுனர் : அப்டி இல்லம்மா.... சாய்ந்தரம் ஆறு மணிக்கு மேல யாரும் அங்கேந்து வரவும் மாட்டாங்க... போகவும் மாட்டாங்க...
YOU ARE READING
காலத்தின் மாய மரணம்... (முடிவுற்றது)
Horrorஇது என் ஐந்தாவது கதை.... பிழை புரியா பேதை அவள்... மனம் புரியா பாவை அவள்... விட்டால் போதுமென ஓடும் முயல் அவள்... காத்திருக்க தெரியாதவள்... பலரை ஆவலோடும்... சிலரை வருத்தத்தோடும் காக்க வைக்கும் சோதனையவள்... மனம் குத்தாடுகையில் சட்டென மாரிடுவாள்... வேதன...
