plots

452 15 0
                                    

De volgende ochtend werd ik wakker van geklop op mijn deur.

Sinds ik in de gevangenis zat was mijn slaapritme ernstig verstoord. Normaal sliep ik de hele nacht en werd ik sochtends net voor mn wekker wakker. Sinds ik hier zat, huilde ik me elke nacht in slaap omdat alles me teveel werd. Vaak was het al bijna ochtend tegen de tijd dat ik in slaap viel. Omdat ik hier toch niks hoefde was dat niet heel erg, omdat ik gewoon kon blijven slapen tot ik vanzelf wakker werd.

Maar vandaag dus niet. Vandaag werd er ineens op mn deur gebonkt dat ik wakker moest worden omdat ik bezoek had.

Nog half versuft probeerde ik me te bedenken wie dat zou kunnen zijn. Wolfs was gister al geweest, die zou het toch niet zijn?

De enige manier om daar achter te komen was me snel aankleden en te gaan kijken.

Het was toch Wolfs, en hij zag er nog slechter uit dan gister.

Nogal twijfelend liep ik verder de kamer in en ging op een stoel zitten.

'wolfs...?' vroeg ik voorzichtig.

Hij bleef als versteend zitten met zijn hoofd in zijn handen en zijn ogen gesloten. Omdat ik dacht dat hij me niet gehoord had, legde ik voorzichtig mijn hand op zijn arm.

Wolfs schrok uit zijn trance en keek verward om zich heen.

'wat is er aan de hand man, waar zit je met je gedachten?' shit dat kwam er botter uit dan mijn bedoeling was...

'ik.... Ze hebben fleur gearresteerd eef'

'wàt?!'

'gisteravond.. Toen ze uit haar werk kwam...

Het... Ik... Ik vind het zo verschrikkelijk eef... Het is gewoon.... Ze blijft wel mn dochter...

Er was geen toneelstuk eva. Dat heeft ze verzonnen'

'maar waarom zou ze dat doen?'

'dat... Ik.... Ik weet niet... Maar wat nou als ze echt denken dat fleur.... Of wat als ze het echt'

Op dat moment moest ik hem afkappen. 'wolfs! Fleur is onschuldig tot het tegendeel bewezen is. Niet vergeten he!'

'dat weet ik eef... Maar wat nou als...'

'daar moet je niet aan denken, er is vast een goede reden dat ze haar hebben meegenomen.'

'waarom kwam je eigenlijk hierheen? Je was er gister toch al?'

'ja ik.... Ik moest gewoon weg... En... Ik wist niet waar ik naartoe moest... Alleen dat ik het met jou wilde delen, dus ja... Daarom ben ik hier...'

Meende hij dat nou serieus? Dat hij alleen hierheen kwam omdat hij mij wilde spreken? Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen en sloeg snel mijn ogen neer.

'eef?'

Ik gluurde naar hem omhoog door mijn wimpers

'eva?'

'ja?'

'gaat het nog een beetje hier met je?'

'jawel hoor, waarom vraag je dat?'

'nou...  Je ziet er zo... Anders uit... Alsof je de hele nacht wakker hebt gelegen ofzo...'

Shit! Hij doelde natuurlijk op de wallen onder mijn ogen die elke dag donkerder werden. En mijn haar zat op dit moment ook vast van geen meter,omdat ik net mn bed uit kwam rollen.

'het gaat wel hoor Wolfs, maak je maar geen zorgen om mij '

'dat doe ik wel eef, je ziet er echt niet goed uit'

'nou, sorry dat ik me niet even heb opgedoft voor ik hierheen kwam!'

We schrokken allebei van mijn reactie. Maar ik was gewoon ineens zo boos op hem! Maar waar ben ik eigenlijk boos om?

Ugh wat is dit jongens!

'sorry eef, dat had ik niet moeten zeggen. En zo bedoelde ik het ook helemaal niet. Je bent prachtig, ook als je net je bed uit komt rollen!'

Daardoor moest ik alleen maar nog meer blozen.

Ineens voelde ik zijn vinger over mijn wang vegen. Blijkbaar had ik zitten huilen.

'wat is er eef?' vroeg hij heel lief aan me.

'ik... Ik weet niet Wolfs... Het is gewoon te veel allemaal. Ik wil naar huis... Ik hoor hier niet.'

Zo. Mijn stem klonk wel heel dood. Gewoon totaal emotieloos.

'ik probeer je hieruit te halen eef, dat weet je toch wel?'

' ja dat weet ik.  ...... Dankje'

We hadden het nog even over koetjes en kalfjes en toen moest Wolfs weer weg.

Toen hij opstond om weg te gaan stond ik ook snel op en voor ik kon bedenken wat ik deed gaf ik Wolfs een knuffel.

Meteen voelde ik zijn sterke armen om me heen. Op dat moment kon het me even helemaal niets meer schelen. Op dat moment voelde alles eventjes goed.

... Totdat het ongemakkelijk werd en ik hem snel losliet.

'dag' zei ik nog even snel voor ik me omdraaide en wegliep.

An

Heel erg bedankt voor alle lieve reacties!

Ik ga echt proberen vaker wat te schrijven, maar ik heb momenteel nogal een chaotische tijd...

flikken MaastrichtWhere stories live. Discover now