Ik was van plan om alleen even snel langs mechels te gaan en dan meteen weer naar huis, ik zou vandaag toch nog wel niet aan de gang kunnen. Maar ik kon natuurlijk niet om marion heen.
'wat goed dat je er weer bent!' zei ze terwijl ze mee een dikke knuffel gaf
'ik ben ook blij om hier weer te zijn'
'heb je Wolfs nog gezien?'
'nou euhm, ja maar...'
'VAN DONGEN, MIJN KANTOOR, NU' riep mechels. Zo was ik er al?
Marion keek me vragend aan, en ik was blij dat ik een excuus had om weg te lopen. Niet dat ik het marion niet wil vertellen, alleen wil ik Wolfs niet in de problemen brengen.
Ik liep mechels kantoor binnen. 'doe de deur even dicht, wil je' ik deed de deur dicht en ging zitten.
Mechels keek me aan met een glimlach die niet bij haar gezicht paste 'goed dat je er weer bent eva, we kunnen je hier goed gebruiken.'
'kan ik gewoon weer aan het werk dan?'
'maar natuurlijk, waarom zou dat niet kunnen?'
'nou, ik kom net uit de gevangenis en als agent...'
'meneer bols heeft die fout doorgegeven aan het OM, alles is weer rechtgezet, je kunt gewoon aan het werk.'
Ik stond perplex. Bols, de man waar Wolfs zo'n hekel aan heeft, die eerst mij en vervolgens fleur gevangen liet nemen, híj had ervoor gezorgd dat ik gewoon weer aan het werk kon???
'dus ik kan morgen gewoon weer beginnen?'
'morgen? Wie had het over morgen?'
'nou, ik neem aan dat..'
'ik zie niet waarom je morgen pas zou kunnen beginnen. Je kunt gewoon nu aan het werk.'
'...oké... Ik euh '
'ga marion en romeo maar helpen, die hebben een zaak waar ze niet goed uit komen.'
Ik aarzelde nog even, was dat alles? Ik had eigenlijk gehoopt dat ik morgen pas kon beginnen. Dan kon ik snel weer naar huis, en wist ik ten minste zeker dat Wolfs niet weg ging.
Maar ik had mijn werk ook erg gemist, dus stond ik op en liep naar marion om er achter te komen wat die zaak nou was.
Wolfs pov.
Ik moet nieuwe whiskey halen. Gister had ik het laatste beetje opgemaakt, en ik kom de dagen nu echt niet door zonder.
Eva had gevraagd of ik wel bleef. Voordat ze het vroeg had ik me niet eens gerealiseerd dat ik weg kon. Iets had me de hele tijd hier gehouden, maar wat? Misschien was het beter om weg te gaan. Ergens heen waar ik m'n hoofd leeg kan maken en daarna pas weer terug te komen. Maar dan laat ik eva alleen. Eva redt zich wel zonder mij, maar red ik het ook zonder haar?
Gisternacht was zo raar verlopen. Ik was vergeten dat eva weer thuis was, en eerst had ik gedacht dat ik het me maar inbeelde. Maar toen ik wakker werd was ze er nog. Ze was er echt, shit. Dat betekende dat ze me had horen huilen en er wakker van was geworden. Maar het betekende ook dat ze me had willen troosten... En als dat zo was, dan kon ik toch niet weg gaan?
Maar ik moet alles op een rijtje zetten, en hier met mechels en bols die in m'n nek lopen te hijgen lukt dat niet.
Ik weet het niet meer, verdomme!
