BAY & BAYAN ROGERS

Six

Steve Rogers

"Baba! Uyan artık!"

"Ben onu uyandırırım kardeşim merak etme sen."

Yüzüme gelen suyla yerimden sıçradım ve etrafa baktım. James ve Sarah yatakta sırıtarak bana bakıyorlardı.

"Sizi küçük hainler. Böyle uyandırılır mı?"

"Ama sende uyanmadın kii!" Kızımın sesiyle ona dönüp gülümsedim ve kucağıma alıp yatağa yatırarak gıdıklamaya başladım.

"B-baba dur!"

Bir süre daha gıdıklayıp gülerek geri çekildim ve çocuklarımı kucağıma alıp odadan çıkarak aşağı indim. Nat mutfakta yemek hazırlıyordu. Bizi görünce gülümseyip James'i kucağımdan aldı.

"Yukarda ki gürültüyü duymadığımı sanmayın."

"Babamın suçu!"

"Yoo Sarah'ın suçu."

"James ya. Sen kimin tarafındasın?" Kızımın oğluma tuhaf tuhaf bakıp sinirle konuşmasıyla sırıttım.

"Babamın tabi ki."

Tam konuşacakken kapının kırılıp içeri bir sürü adamların girmesiyle donakaldım.

"Baba! Yardım et!" Adamlardan birinin çocuklarımı almasıyla engellemeye çalışacaktım ki arkadan birilerinin beni tutmasıyla yapamadım.

James! Sarah! Bırakın lan onları!"

"Steve!" Nat'ın sesiyle ona döndüm. Kafasına silah tutulmuştu ve dolu gözlerle bana bakıyordu.

"Natasha! Orospu çocukları bırakın lan onu!" Çırpınıp kurtulmaya çalıştım ama olmuyordu.

"Seni seviyorum. Çocuklarımıza iyi bak." Burukca gülümsemesiyle gözümden bir yaş düştü ve silah patladı.

Gözlerimi aralayıp doğruldum ve etrafa baktım. Natasha ya da çocuklar yoktu.
İç çektim. Neden böyle bir rüya gördüm ki?

Iç çekip yataktan kalktım ve üstüme bir şeyler giyip odadan çıkarak salona indim. Natasha ve Tony koltukta oturmuş konuşuyorlardı. Içimde oluşan siniri bastırıp yanlarına ilerledim.

"Oo günaydın cap." Clint'in sesiyle gülümseyip ona döndüm.

"Günaydın Clint."

"Günaydın Steve." Nat'ın sesiyle ona dönüp gülümsedim ve oturduğu koltuğun hemen yanında ki koltuğa oturdum.

"Sana da Nat."  Bana gülümseyip Tony'e geri dönmesiyle sinirle iç çektim. Bir konuşmasa şununla olmuyor.

"Kıskandın mı?" Arkamdan gelen sesle sıçrayıp oraya döndüm. Wanda sırıtarak bana bakıyordu. Gözlerimi devirdim.

"Hayır. Nerden çıkardın?"

"1. Bakışların öyle diyor 2. Zihnini okudum."

"Kıskandığım falan yok. Arkadaşım o benim."

"Arkadaş ayağı göt ayağı." Sırıtıp göz kırptı.

"Diline dikkat et Wanda." Sırıttım.

"Defol git Steve."

"Siz ne konuşuyorsunuz orda?" Nat'ın sesiyle oraya döndük. Bize gözlerini kısmış bir şekilde bakıyordu.

"Hiiç."

"Pek emin değilim. Ne konuşuyordunuz söylesenize."

"Merak mı ettin?" Sırıttım.

"Evet." Kaşlarımı kaldırdım. Beklemiyordum.

"Önemli birşey değildi. Sadece Steve'in kıskanması hakkında konuşuyorduk." Wanda'ya kızgınca bakıp kolunu cimcikledim.

"Sussana bir."

"Ama gerçekler."

"Kimi kıskanıyormuş?" Soğuk sesiyle konuşup kaşlarını çatınca yutkundum. Şu halle cidden ürkütücü oluyordu.

"Kimseyi."

"Seni." Tony ile aynı anda konuşunca tip tip baktım.

"Saçmalama lan ne alaka?"

"Bakışlarından belli oluyor gerizekalı." Gülerek konuşmasıyla kızardım. Lanet olsun.

"Doğru mu bu?" Kızılın sesiyle ona baktım.

"Belki.."

"Belki değil evet. Tony'e öldürecek gibi bakıyordu lan." Clint'in sesiyle ona dönüp göz devirdim. Abartıyorlardı.

"O kadar da değil."

"Sonuçta kıskanıyorsun değil mi?" Iç çekip başımı salladığım an boynuma dolanan kollarla dona kaldım. Ne?

"Sonunda! Uzun zamandır bunu bekliyorum. Bende seni biraz kıskanıyorum ve itiraf etmenin zamanı geldi."

Derin bir nefes alıp kollarımı beline sardım. Sanırım artık cidden birşeyleri kabullenmenin zamanı gelmişti.

"Tamaam yeter bu kadar cıvıklık." Tony'nin sesiyle kızıldan ayrılıp bön bön baktım.

"Sen bir sussana."

"Yoo." Sırıttı.

"Aman boşver onu bebeğim." Kızılın sesiyle sırıtarak ona baktım.

"Bebeğim demek?"

"Hoşuna mı gitti yakışıklı?"

"Evet güzellik." Tam birbirimize yaklaşmışken Clint'in sesiyle irkilip ona döndük.

"Ee... bölmek istemezdim ama görev var. Hazırlansanız iyi olur."

Gözlerimi devirip iç çektim. Şu zamanlamalardan nefret ediyordum.

"Sıçayım."

"Diline dikkat et kızıl." Sırıtıp ayağa kalktım.

"Sarışın!" Üzerime yürümesiyle hızlı adımlarla odama ilerledim.

"Tamam ya! Kızma."

"Aferin Sarışın."