☆☆☆
Schudłem pamiętniku! Kiedy waga pokazała mi czterdzieści sześć kilo, poczułem się o wiele lepiej. Po raz pierwszy, od tego okropnego dnia, spodobało mi się jako tako moje odbicie. Było trudno. Całe moje święta polegały na wymiotowaniu. Wszystko co zjadłem przed rodziną, nie dawało mi spokoju, więc zacząłem się tego pozbywać. W zasadzie, teraz każdy mój dzień tak wygląda. Unikam jedzenia, a gdy zjem za dużo, zmuszam się do wymiotów. Przez to bardzo się chudnie. Ostatnio, w końcu zmusiłem się też do ćwiczeń. Osiągnąłem dużo, ale to wciąż za mało, pamiętniku. Nie jestem jeszcze wystarczająco chudy. Jeszcze nic nie udowodniłem pani Jeon. Chociaż... zauważyłem zmianę w moich kolegach z klasy. Mieliśmy warsztaty zimowe i po raz pierwszy podeszła do mnie Namjoo, i kompletnie sama z siebie zaczęła rozmowę. Byłem ostrożny, bo bałem się, że może to być tylko zakład o nazwie "pogadaj ze świnią", ale w sumie po chwili stwierdziłem, że nie wygląda to na to i się rozluźniłem. Nawet Nayeon do mnie zagadała. Chociaż z tą, to ja nie chcę kontaktu. Zdaje się, że wszystko idzie w dobrą stronę. Prawie. Jedyną osobą, której nie podoba się to, co robię, jest Yoongi. On pierwszy zauważył, że coś się we mnie zmienia. Mówił, że moja twarz wygląda inaczej, że moje policzki zniknęły, że moje ręce są nad wyraz chude... Ja tego nie widzę. Gdy patrzę w lustro, dostrzegam, że jest lepiej, ale nie widzę tego, że jestem chudy. Pierwszy raz stwierdziłem, że Yoongi nie ma racji. Naprawdę. Pierwszy raz. Trochę się posprzeczaliśmy przez to wszystko, Yoongi wypytywał mnie, czemu nagle stałem się taki, a ja... skłamałem. Nigdy nie okłamałem Yoongiego, a w tamtym momencie to po prostu wypłynęło z moich ust. To, że jestem na coś chory, co sprawia, że moja waga spada, ale biorę leki, żeby wszystko wróciło do normy. Jest mi tak potwornie źle. Pamiętniku, czy ja naprawdę go okłamałem? Czemu nie powiedziałem mu o pani Jeon? Czemu tamtego dnia, nie pobiegłem do Yoongiego i nie płakałem, wtulając się w niego? To wszystko nagle wydaje się takie dziwne, gdy zaczynam o tym myśleć. Ale nie przestanę tego robić, dopóki nie osiągnę tego, czego chcę. Pokażę ludziom, że Jimin może być tancerzem. Pokażę wszystkim, że coś potrafię.
☆☆☆
CZYTASZ
pamiętnik gwiazdy | yoonmin
FanfictionJimin ma jedenaście lat, gdy otrzymuje swój pierwszy w życiu pamiętnik. Jest on piękny i gotowy na to, by przechować każdy sekret młodego chłopaka, który z wielką ekscytacją będzie zapełniał każdą jego stronę. Wraz z mijającym czasem, plik złączonyc...