pamiętnik gwiazdy | yoonmin

piątek, 13 marca 2009

☆☆☆

Pamiętniku, ja... chyba mam dziewczynę? Zacząłem spędzać z Hyejin tyle czasu, że cała szkoła zaczęła nazywać nas szkolną parką. Śmieszne to, ale w sumie nie narzekam. Hyejin jest bardzo ładna i mądra, i miła. Czasem nawet łapie mnie za rękę i wtedy moje policzki robią się czerwone, bo to takie... dziwne. Ale wszystko jest super. Szkoła nas lubi, ja cały czas ćwiczę i wyglądam coraz lepiej, tylko... Yoongi. Nie widzę się z nim już codziennie i... zapomniałem o jego urodzinach. Zapomniałem o nich pierwszy raz w życiu i jest mi z tym bardzo źle. Tak okropnie ciężko. Gdy poszedłem do niego na drugi dzień, Yoongi się nie uśmiechał. Nie przytulił mnie na powitanie. Tylko stał i patrzył na mnie, a ja się czułem coraz gorzej i gorzej. Najgorzej się poczułem, gdy zauważyłem jak zaczyna płakać. On nigdy nie płakał. To moja twarz zawsze była mokra od łez, a nie jego.

"Jimin, okłamałeś mnie... prawda? Ty za chwilę znikniesz... Z kim ja będę... Ach... Nie ja... Już nie ja... Z kim Hyejin będzie chodzić do parku? Z kim będzie robić zdjęcia? Z kim będzie oglądać gwiazdy?"

Zaczął mówić coś o tym, że znikam w oczach i znowu się rozpłakał, a ja tylko głupio na niego patrzyłem. Na przyjaciela, który płakał przeze mnie. Ja nigdy nie płakałem przez niego, a on pierwszy raz rozpłakał się właśnie przeze mnie. Okropna gula siedziała mi w gardle, ale nic nie zrobiłem. Bo Yoongi nie rozumiał. Ja musiałem się zmienić, musiałem schudnąć, żeby udowodnić innym, że mogę być najlepszą wersją siebie. Ja musiałem w to brnąć, by osiągnąć swój cel. Ja musiałem się taki stać.

"Jeśli chcesz być moim przyjacielem, to mnie wspieraj! Wszyscy to robili tylko nie ty! Myślisz, że jesteś starszy i wiesz lepiej, a wcale tak nie jest! Ja jestem szczęśliwy Yoongi! Czemu tego nie rozumiesz?!"

Nie wiem, kiedy zacząłem krzyczeć. Nie chciałem tego robić. Słowa opuściły mnie bez mojej zgody. Chciałem przez chwilę przeprosić, ale po tym co powiedział Yoongi, po prostu sobie poszedłem. Nie chciałem tego słuchać.

"Jimin, ja nie będę wspierać twojej śmierci."

☆☆☆