Waar woorden spreken, schrijfwedstrijd [GESLOTEN]

Beoordeling ronde 1 opdracht 2 - XHermelienx

XHermelienx

Ze rende samen met haar beste vriendinnen achter een kat aan, (deze komma had je weg mogen laten. Nu maakt het dat je zin een beetje "hikt" als je me zo begrijpt.) door het pretpark heen. Een paar uur geleden waren ze aangekomen, meteen bij aankomst was de kat haar opgevallen en nu waren ze eindelijk zo dichtbij dat ze de kat konden vangen. (Deze zin "hikt" ook weer een beetje. Je had hem het beste af kunnen breken na "aangekomen" en voor "meteen".)

'Wacht op mij!' riep Vanessa, over duidelijk (dit mag aan elkaar: 'overduidelijk') buiten adem, achter hen.

Maar (begin zinnen vrijwel nooit met "maar". Als je toch een soort "maar" erin wilde hebben had je bijvoorbeeld na "wachtte" 'echter' kunnen zetten.) ze wachtte niet en bleef achter de kat aan rennen. Zelf begon ze ook een beetje buiten adem te raken. Echter (begin een zin ook vrijwel nooit met "echter". Dat hoort bij een bijzin en aangezien dit je hoofdzin is past het niet. De zin had je zo kunnen schrijven dat hij nog steeds hetzelfde betekend: 'ze moest echter door van zichzelf'.) moest ze door van zichzelf. Er was iets aan de kat wat ze niet begreep, het was alsof het (de kat is een mannelijk woord en dus verwijs je ernaar met hij en hem) hen in de gaten hield en dat al gedaan had van het eerste moment dat ze het pretpark binnen gekomen waren. (Mooi dat je je verhaal meteen in een soort actiemoment laat beginnen, maar hem wel zo lang en haast rustig beschrijft dat het je verhaal mooi begint. Nu breng je mysterie in je verhaal.)

'Eloise!' riep Katja achter haar. 'Stop! Het heeft geen zin.'

Ze reageerde niet en renden (ze rende of zij renden. Nu gooi je ze door elkaar heen) stug door, achter de kat aan die ondertussen een bosje in dook. Ze zag nog net de wit met zwart gevlekte staart van de kat in het bosje verdwijnen. Ze zuchtte, daar kon ze hem, of haar, niet volgen.

Ze stopte met rennen en staarde naar het bosje waar de kat in verdwenen was. Haar mond hing open en langzaam kwam ze weer op adem.

'Eloise', zei Katja terwijl ze naast haar kwam staan. 'Ik weet-'

'Laat maar', onderbrak Eloise haar terwijl ze zich omdraaide. 'Het was een stom idee. Ik verbeelde me het vast.'

Katja knikte en even stonden ze zwijgend naast elkaar. Eloise frunnikte wat aan haar loshangende haren terwijl ze naar het bosje keek, ze ademde hoog door de inspanning. Iedere seconde voelde ze de stress in haar lichaam toenemen. Wat als ze het zich niet verbeeld had? (Mooi gebruik gemaakt van kleine, subtiele details om de personages meer driedimensionaal te maken.)

***

Ongeveer 2 (kleine getallen schrijf je altijd uit, zeker als je er geschreven "en een half" achter zet.) en een half uur lang, om precies te zijn 2 uur en 29 (dit mag dan weer wel omdat 29 niet uitgeschreven wordt en het bij elkaar hoort.) minuten lang (hier had een komma of punt gemoeten.) ze had het getimed op haar mobiel, hadden ze de kat niet meer gezien. Ze was tot rust gekomen en genoot van het pretpark samen met haar vriendinnen. Totdat ze de kat vanaf onder een bankje die tegen een heg geplaatst was naar hen zag kijken, zo'n 100 meter (honderd schrijf je weer uit) van hen vandaan.

'Kijk', zei ze terwijl ze naar de kat keek. 'Daar is die weer.'

'Begin je nu alweer?' vroeg Vanessa enigszins geïrriteerd. 'Ik ga echt niet weer rennen hoor.'

Eloise schudde haar hoofd terwijl ze zich losmaakte van de andere twee. Ze begon in de richting van de kat te lopen, in de hoop dat de kat deze keer niet weg zou rennen. (Mooi dat je begon met actie en dat je haar nu in vrijwel dezelfde situatie rustig laat reageren. Dit toont aan dat ze geleerd heeft en dat maakt je karakter heel mooi uitgewerkt.)

'Eloise', (de komma had binnen de apostroffen gemoeten.) zei Katja achter haar. 'Het is gewoon een kat.'

Eloise keek over haar schouder naar haar vriendinnen en schudde haar hoofd. Haar gevoel zei dat het niet gewoon een kat was.

'Eloise, kom op. Het is echt niet leuk meer.'

Ze negeerde hen terwijl ze zich weer naar de kat draaide. Deze was ondertussen in beweging gekomen en was onder het bankje vandaan gekomen, het leek erop alsof hij op elk moment weer weg kon rennen. Langzaam kwam Eloise dichterbij, ze kon hem nu bijna aanraken.

Op het moment dat ze haar hand uitstak om de kat aan te raken stoof deze onder haar benen door weg. Ze draaide zich met een ruk om en keek even gedesoriënteerd om zich heen. Waar is hij nou gebleven? vroeg ze zich af.

Het duurde maar een paar seconden voordat ze hem zag, naast een vrouw van rond de dertig schatte ze. De kat zat stil op de grond en keek omhoog naar de vrouw.

'Wat?' mompelde Eloise verward terwijl ze in de richting van de vrouw liep.

Haar blik hield ze gevestigd op de kat, alsof ze bang was dat hij weer zou wegrennen. Haar hart klopte in haar keel. Ze begreep er helemaal niks meer van.

'Ik zie dat je hebt kennisgemaakt met mr Snorhaar (wat een schattige naam!)', zei de vrouw terwijl Eloise dichterbij kwam. 'Het was niet onze bedoeling jullie bang te maken.' (Nu breng je mysterie in je verhaal. Je zorgt ervoor dat het nooit saai is om te lezen.)

'Wat?' vroeg Eloise zachtjes terwijl ze van de vrouw naar de kat en weer terug keek.

Ondertussen kwamen Katja en Vanessa ook naast haar staan. Zij waren net zo verbaasd en verward als zij.

'Sorry dat we jullie in de gaten hielden, maar mr Snorhaar kan dat iets subtieler doen dan ik', (hier had weer de komma binnen de apostroffen gemoeten.) zei de vrouw terwijl ze zich bukte om de kat op te tillen.

'Waarom?' fluisterde Eloise onbegrijpend terwijl ze met grote ogen naar hen keek.

'Er zijn dingen zo belangrijk, zo groot, en zo gevaarlijk dat ik het niet nu kan uitleggen. Je zult het wel begrijpen, spoedig, maar niet nu. We hebben nu geen tijd, en het is niet veilig. Over een tijdje zullen we elkaar weer zien. Het spijt me, je zult het dan begrijpen. Beloofd.' (Mooi einde! Het is een open einde, maar geen storend open einde. Er is iets onopgelost gebleven, maar dan onopgeloste is wel mooi afgerond.)

Kijk nog eens goed naar de spelling van getallen. Ik merkte dat je daar wat foutjes in hebt gemaakt, maar dat is helemaal niet erg want als je je er niet in hebt verdiept kan dat best moeilijk zijn. Verder merkte ik nog een paar keer op dat je ', deed in plaats van ,' na een woord.

Punten:

Zinsopbouw en spelling: 15

Voldaan aan opdracht: 18

Verhaalloop: 18

Diepgang: 20

Creativiteit: 20

Totaal opdracht: 91 punten

Subtotaal ronde: 100 punten

Jij staat hiermee op de 5e plaats.