"Brak cukru? Oto rada - torcik z Konrada"
W splamionym krwią pomieszczeniu
Mieszkała kobieta żyjąca w osamotnieniu
Można by rzec, mordercza zazdrośnica
Kolor różowy zwykle przybierały jej lica
Wszystkie koleżanki swego przyjaciela
W mgnieniu oka... wzięła i pocięła!
Krew w słoiczki wlana, zastępowała szminkę
Na ustach miała raz Wiktorię, raz Martynkę
Nieszczęsny chłopaczek zapłakał po Malinie
Zobaczywszy jej oczy pływające w formalinie
Przeszły go ciary, złapał się za serce
Na półce w sypialni leżały bezpalcowe ręce
Wybierał w pośpiechu numer na policję
Zerknął jeszcze tylko na pokorojoną Alicję
Przyjechały służby, wbiegły prędko do mieszkania
Jednak po chłopaku nic nie pozostało do zbierania
Zobaczyli jedynie gdzieś pośrodku pokoju
Torcik, chyba truskawkowy, a w jego przekroju...
CZYTASZ
Więdnięcie
PuisiKwitną i rosną, wygrzewają w słońcu Gdy wody braknie, zapominają o gorącu Wtedy więdną Kwiaty w nas zasiane ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
