Redamancy

Prolog & Playlist

İyi Okumalar.

Prolog: Beklenmedik Sürpriz

Kapı açıldı. Tok topuk sesleri boş evde yankılanırken heyecanla sesin geldiği yöne döndü adam. Yüzünde de her zamankinden sıcak bir gülüş belirivermişti. Kadının bu evde olan varlığının verdiği huzur tarif edilemezdi.

"Sevgilim... Hoş geldin." Deyip okuduğu kitabını bir köşeye bırakarak ayaklandı Kaya. Üzerini düzeltip seri adımlarla sevdiği kadının yanına ilerledi, dudaklarına hızlı bir öpücük kondurdu. Ardından her defasında bambaşka alemlere keşfe çıktığı gözlere kitlemişti kendi gözlerini.

Ender şaşkınlıkla karşısındaki adama bakarken ufak bir kıkırtı kaçtı dudaklarından. "Aa-aa... Kaya... Ne oluyor?"

Kaya dudaklarını, bir şey yok, dercesine bükerken hafifçe omuzlarını silkti. Bir yandan da kadını kolları arasına hapsetmeye çalışıyordu.

"Seni karşılıyorum. Karşılamayayım mı?"

Ender tebessüm edip ellerini adamın yüzüne yerleştirdi, hafifçe okşamaya başladı her iki baş parmağıyla. "Karşılayabilirsin tabii de... Farklı bir şeyler var gibi sende, hı? Yanılıyor muyum yoksa?"

Kaya gülüp kadını serbest bıraktı, ellerini bel oyuntusuna yerleştirdi. O kadar çok şey yaşanmıştı ki son zamanlarda. Kadınla neredeyse sabah kahvaltıları ve akşam yemekleri haricinde görüşemiyorlardı. Dolayısıyla kadının ufak bir ilgiyi hak ettiğini düşünüyordu. O gece de, yaptığı hazırlıkların Ender'in kendisinin farkına varması için beklentiyle kadını izlemeye başladı.

Ender tek kaşı havada, yüzünden bir an olsun silinmeyen gülümsemesiyle etrafı incelerken birden çoktan hazırlanmış olan masayı fark etti. Yüzündeki gülümseme büyümüş bu sırada, yan gözle adama bakıp mırıldanmıştı. "Herkes nerede diyeceğim ama..."

"Deme." Diyerek kadına doğru bir adım atan Kaya, kadının ellerini kendininkilere hapsedip birer öpücük kondurdu. "Bu geceyi bize ayırabiliriz diye düşündüm."

Sözlerini tamamlayan adamla beraber, yüzüne sahte bir şaşkınlık yerleştirdi Ender.

"Hayret, Şahika nasıl izin verdi buna?"

"Ender lütfen... Bu gece bizden başka bir şeyden konuşmayalım."

Adamın anında bozulan yüzünü tekrar avuçları arasına alan Ender, o gece çokça olacağı gibi kıkırdayıp adama kısa bir öpücük bahşederken mırıldandı. "Tamam, kızma hemen. Şaka yapıyorum."

Kaya kadının üzerinden eğilip masadaki şarap şişesini almadan hemen önce Ender'in boynuna ıslak bir öpücük kondurdu. Ender ise önceden kurulmuş bir robot gibi hâlâ tebessüm etmeye devam ediyordu. İlk defa kendi kontrolü dışında gelişiyordu zira olaylar.

"Yemekten önce birer kadeh içebiliriz diye düşündüm."

Ender kendine adamın sesiyle gelirken hızla başını sallayarak onayladı adamı. "Olur tabii. Fatma!"

"Fatma yok... İzin verdim."

Kaya'nın kaşları havada, gülümseyerek sarf ettiği sözlerle Ender iyice şaşırırken gece boyu verdiği her tepkiyi ezberlemeye niyetlenmiş adama döndü.

"Pekala. Bunu beklemiyordum işte."

Kadını koltuğa yönlendiren Kaya, bir şey demeden elindeki şişeyi kadehlere boşaltıp kadının peşi sıra ilerledi.

"Çok ihmal ettim seni... Telafi etmese miydim yani?"

"İhmal ettiğinin farkındasın yani? Bak bu daha çok şaşırttı işte."