Córka Purple Guy'a (Tłumaczenie)

Rozdział 15 - Nie przegram ze śmiercią

Purple Guy pov

Przestała oddychać....

Nie.....

Nie mogę jej stracić.....

Nigdy....

Będzie ze mną na zawsze...

Nawet śmierć mi jej nie odbierze...

Postaram się o to..

Gdy dotarłem na miejsce wybiegłem z samochodu nie zamykając za sobą drzwi.

Wchodząc do poczekalni, zobaczyłem Phone Guy'a skrywającego twarz w dłoniach.

---Gdzie ona jest!!!---  wrzasnąłem

Byłem spanikowany. Nigdy wcześniej nie czułem się w ten sposób... Bycie przerażonym to uczucie, do którego nie byłem przyzwyczajony.

--- Jest na intensywnej terapii...---  powiedział, wciąż z głową w dłoniach

--- Jedyne co możemy to czekać

Kate pov.

Powoli otworzyłam oczy, ale natychmiast tego pożałowałam.

Oślepiające światło...

Leżałam na łóżku w białym pokoju... Nie miałam pojęcia gdzie byłam, dopóki nie usłyszałam pikania. Monitor pracy serca? Wtedy przypomniałam sobie co się stało. Zostałam dźgnięta i pobita...

Kładąc dłoń na mojej twarzy, mogłam poczuć siniaki. Domyśliłam się, że pewnie mam je na całym ciele.

Poczułam jakiś ruch na końcu łóżka... Zobaczyłam tatusia... Miał głowę opartą na łóżku. Spał.

Uśmiechnęłam się. Byłam bardzo szczęśliwa, że znów go widzę. Ale wyglądał jakby nie spał od wielu dni lub nawet tygodni.

Jak długo leżałam nieprzytomna?

Chyba raczej dość długo, gdyż włosy taty były o wiele dłuższe niż ostatnio.

---Tatusiu...---  wykrztusiłam

Moje gardło było obolałe. Próbowałam wstać, ale przeszył mnie okropny ból w okolicach brzucha. Wydusiłam z siebie cichy jęk.

---Tatusiu--- wyszeptałam, próbując nie nadwyrężać gardła

Nope. Wciąż śpi.......

Wygląda tak spokojnie kiedy śpi.

Położyłam głowę spowrotem na poduszce i zaczęłam wpatrywać się w sufit. Ale szybko się tym znudziłam, więc jedyną rzeczą, którą mogłam zrobić było obrócenie głowy w lewo i znalezienie czegoś nowego do obserwowania.

Wtedy zobaczyłam Pana Phone Guy'a siedzącego na krześle w kącie pokoju. On również spał.

Znów próbowałam się poruszyć i znów szybko przestałam z powodu okropnego bólu.

Wow. Obudziłam się niecałe 10 minut temu i już nieziemsko się nudzę...

Tatuś się poruszył. Czyżby się obudził?! Serce mi stanęło.

---Kate?! Skarbie!!-- wykrzyczał

Zanim się obejrzałam był nachylony nade mną z ogromnym uśmiechem na twarzy i małymi łzami w jego oczach.

---Tatusiu!!-- wypłakałam

Przytulił mnie mocno i nie miał zamiaru mnie puścić.

--- Nie masz pojęcia jak długo chciałem usłyszeć twój głos!!--- wypłakał