My Sweet Luck

CHAPTER 21

Gen Iris' POV

It's been 6 days after nangyari noong insidente at ang huling pag-uusap namin ni Thorn sa parking lot. And after that, there is no sign of Doctor Green eyes anywhere. Hindi nalang ako nag-tanong. Hindi naman sa hinahanap ko siya. Sadyang hindi ko lang maiwasan.

It's 6:30 in the evening. November 26. Galing lang ako sa trabaho at nagta-tambay lang sa kwarto. Why? Because it's already snowing outside. Malapit na pasko, malapit na kami uuwi ni Goldiever.

I promised my brother Ravhester already na uuwi talaga ako para doon na magpapasko at magnu-new year sa Pilipinas.

Nakapag-paalam na din ako sa head patungkol sa pag-uwi namin ni Goldiever. And gladly, pumayag naman. Mabuti naman.

Naging okay lang naman ang trabaho sa mga nag-daang araw. Mas hinigpitan na din nila ang mga security para maiwasan na daw ang mga ganoong insedenteng nangyari sa akin.

Pero naging busy na ang ospital dahil madami ang nag-admit lalo na at malapit na ang holidays.

Naisip ko ang pamilya kong nasa Pilipinas. Matutuwa ba sila kapag uuwi ako para sa pasko? Syempre naman! Given na yon! pero gaano ka saya? Na-miss kong mag outing kasama si Ravhester.

Kaya naka-isip ako ng maganda.

Para mawala ang pagka-bored ko ay nag facebook na muna ako. At nakita kong nag-chat si Trizia sa messenger.

Trizia:

Busy ka?

Me:

No, hindi naman.

Trizia:

Ah hehehe. Kumusta ka na?!

Me:

Nako! Sympre naman hindi na mawala ang stress dito.

Trizia:

Uuwi ka ba for Christmas?

Me:

Yes, uuwi kami ni Goldie.

Trizia:

Ahh! Mag-kasama kayo?

Me:

Oo, nasa iisang ospital lang kami nagta-trabaho. Kaya sabay nalang kami uuwi. Nakapag-paalam na naman ako sa boss namin dito na uuwi kami sa holidays.

Trizia:

I miss you na! Jam sana tayo pag-uwi niyo ni Goldiever!

Me:

Sige! Gooraaa ako jan! HAHAHA I miss you na rin.

Trizia:

Mag-chat nalang ulit ako sayo. Babalik na muna ako sa trabaho.

Me:

Sige sige.

Agad namang natapos ang pagcha-chat namin kaya bored na ulit. Kaya wala na akong ginawa kundi scroll dito scroll doon nalang ako sa facebook.

Sa lalim ng pag-iisip ko ay bigla nasagi ang mukha ni Thorn. Napangiti naman ako.

Nai-imagine ko lang ang berde niyang mata ay kakaiba talaga ang dating nito. Hindi kasi common sa isang tao na may green talaga na mata. Well, hindi na naman ako naninibago, at makailan na akong makakita ng taong ganon. But he is an expemption.

Kakaiba talaga ang pag-hanga ko sa doctor na'yon kasi sa sobrang talino niya. Nakaka-turn on kasi para sa akin ang lalaking matalino, madiskarte sa buhay, neat, at masipag. Ang description sa isang ideal man ay nasa kaniya na. Para sa aking opinyon lang naman yon. Kahit anong maging expression ng mukha niya ay ang gwapo niya pa rin.