(One shot is coming) hikayemin başlangıç bölümü olan "YABANCI"nın daha ayrıntılı ve uzun anlatımıdır.
Tony'nin hayatındaki herşeyden vazgeçip Steve'i hayatının merkezi yapma sebebi nedir?
Onu kaçırdıktan sonra aralarında gelişen aşk sayesinde ve o...
Penceresi olmayan taş duvarlardan oluşmuş olan, izbe yuvasına gelmişti işte. Bir eski yatağı, bir eski koltuğu bir de küçük masasının bulunduğu odaya girdi. Zaten yaşamak için fazla eşyaya gerek yoktu. Hoş ya, yaşıyorda sayılmazdı. Yürüyen ölüden farkı neydi ki?
Bir bardağa ucuz viskisinden doldurup koltuğuna oturdu. İçkiden bir yudum alıp rahatsız koltukta arkasına yaslanarak rahatlamaya çalıştı. Ama bir türlü olmuyordu.
Koltuğun yanında ki masada durmakta olan dergiyi aldı ve Steve'in resminin bulunduğu sayfayı çevirdi. Onun fotoğrafları her seferinde rahatlamasını sağlamıştı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraftaki halinin her bir santimini itinayla inceledi. Kaçırmak istemeyeceği her bir noktayı hafızasına kazıdı. Ve iç çekerek burda olduğunu hayal etti.
İçine girerken kasılıp duran karın kaslarını, yarı kısık gözlerini ve hafif aralanmış dudaklarını sanki sevişme sonrası verdiği bir poz gibi düşündü. Kendi kendine güldü. Onu hayal etmek bile bu hallere sokuyorsa buna kara sevda denmezdi de ne denirdi?
Normal biri gibi karşısına çıkıp 'ben sana aşığım' dese reddedilir, bir anda öpse muhtemelen yumruk yerdi. Gerçi tenine temas edecekse o yumruğa da razıydı.
Bakışları karanlığa dalıp giderken geçmişi de yine üzerine çöktü
Flashback...
"Sana kaç defa benim sözümden çıkmayacaksın,beni dinleyeceksin demedim mi?!!!"
10 yaşındaki çocuk gelen yeni darbeyle yere savruldu. Yalvarmasına rağmen babası durmuyordu. Bu yüzden yerde cenin pozisyonu alıp darbelerden korunmaya çalıştı. Pek işe yaradığı söylenemezdi.
Birkaç defa yerdeki çocuğa tekme attıktan sonra hızlıca odadan çıkıp gitti. Antony yerde acıyan yerleri yüzünden saatlerce sessiz bir şekilde ağladı. Babası duyarda yeniden gelip döver diye hıçkırıklarını susturmak için yumruğuna dişlerini geçirmişti.
Annesi öldüğünden beri babası sebepsiz yere herşeye kızar olmuş, her konuda onu suçlu görüp hırsını hep ondan çıkarır olmuştu.
Beş yıldır cehennem gibi bir hayat yaşıyordu. Bu ne zaman sona erecekti?
Aklına gelen bu anıyla Tony bir anda kahkaha atmaya başladı. O yaşlarda cidden cehennem gibi hayattan ne zaman kurtulacağını mı düşünmüştü? Çocuk aklıydı işte. Umut dolu hayallere bağlıydı. Kurtuluşunun olmadığını görmek için yaşının büyümesini beklemek zorunda kalmıştı.
