9.bölüm...Hasreti ağır yarim

6.2K 341 49
                                    

Her hasret ağırdır her ayrılık acı... yanmadan pervane olunmaz bitip tükenmeden şem. Kenan hasretine dokunmak isedi sabahladığı kapıyı çalıp çalmamakta kararsızdı selvi oğlunu uyutup pencereden dışarıyı izlemişti kaç saat öylece bir birine baktılar bir kapıda biri camda selvi oğlunun sesi ile içeri geçti kenan dayanamdı kapıyı çaldı selvi kapıda kimin olduğunu biliyordu açsa yangın açmasa yangın yürek bu dayanamadı kapıyı açtı "buyur" dedi sanki yıllar geçmemiş üstünden sanki hiç ayrılmamış kenan işten geliyorda selvi onu kapıda karşılıyordu ilk gördü o gün gibi çarpıyordu hala yüreği kenan "rahatsız etmiyorum ya konuşalım mı biraz" dedi selvi "umut huzursuz oldu biraz seni rıfata vururkende görünce korktu" dedi kenan "ismi umut mu" dedi selvi "umut" dedi kenan heyecanla "be..ben yani onu korkutmak istemezdin" diye bildi selvi "içeri geç istersen konuşalım umut uyanana kadar" dedi kenan "olur" diye bildi karşılıklı oturdukları koltuklarda ne kadar sessiz kaldılar ikisi de bilmiyordu ancak aynı anda konuşmaya başlayınca ikiside birbirine yıllardır hasret kaldıkları tebessümü gönderdi "sen söyle " dedi kenan "çay içer misin" diyecektim dedi selvi "olur" dedi seli ağır adımlarla kalkıp mutfağa gitti... ikiside biliyordu bu sessizlik kopacak fırtınanın habercisiydi kim derdi kenan gelecek böyle sakin sakin oturacak çıtını çıkarmadan oturaca selvi kenanın önüne koydu çay ile kenan daldığı düşünceden sıyrıldı. "Selvi " diye mırıldandı "neden be kadın" dedi selvi "mecburdum" dedi kenan "neye mecburdun lan sensizliğe beni mahkum etmeye mi mecburdun" diye sesini yükselti selvi "sesin ayarını kıs umut uyuyor " dedi kenan "o kadar şey varken senin derdin benim sesimin yüksek olması mı" dedi selvi "nerde kaldı diyordum öküz yanın ahanda geldi" dedi kenan ayağı kalktı selvin karşısına dikildi " sensiz ben ; ben olmaktan çıktım be kadın" dedi selvi onun gibi ayağa dikildi "neden bize bunu yaptın" dedi "ben bişey yapmadım" dedi kenan "allahın cezası bizi bu hala sen getirdin içerde babasız dört sene geçir bi çoçuk var hadi bana kıydın evlatlarımıza nasıl kıydın " dedi kenanın göğüsüne küçük yumruk darbeleri indirmeye başladı göz yaşları sanki inadına durmuyordu "ben seni çok sevdim ölecek kadar çok sevdin kenan" dedi selvi kenan selviye sıkıca sarıldı  "kaç kere ölmeyi düşündüm bilmiyorum selvi  zaten sensizlik ölüm gibiydi bana" dedi kenan selvi sanki elerinden kaçıp gidecekmiş gibi sarıldı o sırada umut içeri girdi "anne" dedi gözlerini ovalayarak karşısındaki manzaraya bakıyordu selvi kenandan ayrıldı artık burdan dönüş yoktu umuta doğru hızla adımladı "anneciğim bi misafirimiz var merhaba demek ister misin" dedi umut "kim ki " dedi selvi umut kucağına kenanın karşısındaki koltuğa oturdu kenan ne yapacağını bilmiyordu elin umuta doğru uzatı "merhaba ben kenan" dedi umut küçük ellerin kenana doğru uzatı " bende umut giray" dedi kenan "giray" diye mırıldandı selvi "hep dersin bi oğlumu olursa adı giray olacak" dedi kenan gözünden akan bi damala yaşı hızla diğer eli ile sildi hala avucun içinde olan minik eli öptü "oğlum" diye mırıldandı umut "amacam ne zaman gelecek" dedi selvi kenana bakarak "umutcuğum babanın gelmesini hani çok istiyorsun ya " desi umut gözleri parlayarak " evet" dedi " baban geldi" dedi umut kenan bakarak annesin kucağından ağır ağır inip kenanın karşısına dikildi gülümseyerek kenana baktı " neden geciktin çok uzağa gitme bi daha " dedi kenan umuta sıkıca sarıldı "gitmem babam asla gitmem" dedi umut kenanın kucağından inmeden bir sürü soru soruyor kenan gülümseyerek sevgi ile cevaplıyordu... umut babasın kucağından inerekm odaya koştu kenan selviye dönüp "biz ne kadar çok zaman kaybettik" diye mırıldandı selvi "kenan" dedi "her şeyi her şeyi öğrenmek istiyorum oğlumla alakalı" dedi selvi usulca başını saladı umut elinde tutu resim defterini kenan doğru uzatı "bak bunlayı ben yaptım" dedi kenan "çok güzeller " dedi umut "bak bu ben bu  annem bu kemal dedem bu hakan abi buda sen" dedi kenan gülerek "baya kalabalık bi aile resmi" dedi umut "daha yıfat amacamı ve tayık abiyi muyat amcayıda çizeceğim " dedi kenan ağzının içinde geveleyerek konuştu "işbirlikçiler ben onları bi güzel seveyim çizilecek yüzleri kalıyor mu " dedi umut "anlamadım " dedi kenan umutun saçlarını öptü "yok bişey aslan parçam " dedi umut annesine seslendi "anne amcamı arayalım gelsin" dedi selvi kenana bakarak "arayalım annem" dedi selvi kenana baktı kenan kafasını usulca aşağı yukarı saladı selvi telefonunu eline alarak rıfat numarasına tuşladı telefonu kenana uzatı kenan ne var der gibi kafasını usulca sağ sola saldı  selvi "rıfatla sen konuşta gelsin" dedi kenan "ara suç ortağını gelsin benim alakam olamaz artık onla" dedi selvi "kenan yapma böyle haberi yoktu tesadüfen karşılaştık sana söylemek istedi hata ben söyleyim diyede konuştu ben kendimi hazır hissetmedim" dedi kenan sinirle "hazır hissetmedin " dedi selvi " evet hissetmedim" dedi kenan hırsal oturduğu yerden kalktı umutu kucağına aldı "iyi sen hazır hissedene kadar biz umutla gidelim" dedi selvi "saçmalama kenan oğlumu nereye götürüyorsun" dedi kenan "canımın istediği yere" dedi umutu kucağına alıp kapıya doğru ilerledi selvi peşinde "sen sen nasıl bir adamsın hem suçlu hem güçlü bırak çabuk oğlumu" diye bağırdı umutu kenanın kucağından çekiştirdi kenan sıkıca tutu umudu "selvi oğlum benle gelecek sende kendini hazır hisset gelirsin" dedi selvi diklendi "kenan bu evden çıkıp gidersin ama tek başına ha gittikten sonra bir daha hazır bile olma durumu olmaz hadi şimdi " dedi umutu kenanın kucağından çekti odaya doğru ilerledi umut her şeyi sessiz sedasız dinledi korkulu gözlerle annesine baktı "babam gidecek mi" dedi selvi "hayır anneciğim şimdi geliyor " dedi umutu masaya oturtu kendide yanına oturdu  tabağına kahvaltılıklarını koyuyordu kenan içeri girdi masaya oturdu selvi telefonu uzatı  "rıfatı ara" dedi kenan kendi kendine mırıldandı selvi "bişey mi dedin"dedi "yok arıyorum gelirken bişey alsın mı diyecektim " dedi selvi gülümsedi "ekmek alabilir" dedi...
İnsan en çok kaybetmekten korkar çünkü her insanın bu hayata bir kaybı olmuştur ve bir daha kaybetmemek için her şeyi yapar kenanda biliyordu selviyi bi kere kaybetmişti bir daha kaybedemezdi.

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum
Okuma oranına bağlı olarak bölüm yayınlıyorum  gecikmeler bundan

İiii bayramlar sevgi ile kalın
  

Bir umut yeter (kısa hikaye)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin