Crazy In Love

Chapter 17

Kinagabihan ay nakita ko si Yuan sa palapag kung saan ako naglinis kanina. Hinila niya ako pagkalapit niya sa akin.

"Saan mo ko dadalhin?"

"Hindi ba ang sabi ko sayo kanina ay humanda ka sa akin?" Imbes na sagutin ang tanong. Tama iyan. Gawain ng matinong tao iyan.

Kinataka ko noong binuksan ni Yuan ang room 809. Akala ko ba para kliyente niya itong room. Bakit niya binubuksan?

"Hindi ba para ito sa kliyente mo kaya pinalinis mo sa akin kanina?"

"Sorry, I lied." Natatawa niyang sabi na kinainis ko. Bwesit siya! "Walang kliyente ang pupunta ngayon. Kaya ko pinalinis sayo ito because I want this room clean."

"Okay. Malinis na itong room at wala kang kliyente kaya uuwi na ako." Tumalikod na ako sa kanya. Nandito pa rin ang inis ko sa kanya.

"Ayaw mo ba ako makasama? Apat na buwan tayo hindi nagkita, Coleen. Sobrang namiss kita." Huminto ako sa pagbukas ng pinto. "Kaya ko ito ginawa dahil gusto kong makasama ka. Bumawi sayo sa apat na buwan na wala ako sa tabi mo."

"Alam mo nakakainis ka. Gustong gusto kong makasama ka ng matagal pero iniisip ko ay magkaiba na ang mundo natin. Hindi na gaya ng dati."

"Hindi iba ang mundo natin, Coleen. Huwag ka magisip ng ganyan. Kung ano ang pagkakilala mo sa akin ay ganoon pa rin ako ngayon. Ganoon pa rin ang kilala mong Yuan Parker."

"Ano ang gusto mong gawin natin, boss?"

"No, you're my boss. Kapag tayong dalawa lang ay ikaw ang boss ko at ako ang slave mo."

"Hmm..." Ngumisi ako dahil nakaisip ako na siguradong matutuwa si Yuan.

"Ano ang gusto mong gawin natin ngayon?"

"Make love with me." Sabi ko. Nakita ko ang pag ngiti ni Yuan.

"Are you sure?"

"Mukha ba ako nagbibiro?"

"Hindi – I mean, kapag ginawa natin iyan ay may chance na mabuntis ulit kita pero hindi na sa pamamagitan ng surrogacy."

"I don't care... Alam ko naman pananagutan mo ko kapag nabuntis ako."

"Okay. Sinabi mo, eh." Hinila na ako ni Yuan pahiga sa kama at tinanggal na niya ang lahat na saplot ko kahit ang underwears ko.

"Hindi yata patas kung ako lang ang walang saplot dito." Sabi ko habang tinatakpan ko ang dibdib ko.

"Wait. Masyado ka namang excited makita ang kaibigan ko."

"Che!" Umiwas ako ng tingin at paniguradong namumula na ang pisngi ko nito.

"Ipapasok ko na kaagad ito ah. Sobrang namiss talaga kita." Napaungol ako ng maramdam ko yung pagkalalaki niya pinapasok sa lagusan ko.

"Bwesit ka talaga, slave! Dahan-dahan naman."

"I'm sorry, boss."

Bakit ba kasi ang sarap ng ginagawa ni Yuan? Simulang may nangyari sa amin ay hinahanap hanap ko na ito. Pareho kaming hindi na virgin. Ang akala ko nga mamatay akong virgin dahil wala pa ako naging boyfriend simulang naghiwalay kami ni Yuan. Siguro tama siya na wala nga kaming closure noong naghiwalay kami. Noong walang paramdam si Yuan sa akin noon ng ilang araw tapos bumalik siya ay bigla-bigla ako nakipag hiwalay sa kanya. After that nabalitaan kong bumalik na siya ng Pilipinas. Kapag nagbabakasyon ako dito ay madalas kong nakikita si Yuan at kapag nasa Japan naman ako ay madalas ako pumupunta sa paborito naming restaurant. Ewan ko ba kung bakit ba ako pumupunta doon. Para masaktan? I don't think so...

"Slave, I love you."

"I love you too, boss." Hinalikan na niya ako at tumugon ako agad sa kanya. Ang dalawang kamay niya ay minamasahe ang pareho kong dibdib.

"Ahhh..." I moaned between our kiss. "Sige pa. Faster."

Mukhang lalabasan na ako ngayon.

Nanginig ang tuhod ko ng nilabasan na ako at kung nakatayo kami baka mawalan pa ako ng balanse.

"I almost there." Sabi niya at binilisan pa niya ang labas-masok ng kanyang alaga hanggang naramdaman ko ang init sa loob ko. Bumagsak na si Yuan sa tabi ko. "May papakita ako sayo."

"Ano yun?"

"Come here." Sabay na kami bumangon at dinala niya ako sa may bintana. "Close your eyes first."

Sinunod ko ang sinabi ni Yuan at sinabihan niy rin ako na huwag ko bubuksan ang mga mata ko kapag hindi pa niya sinabi.

"Pwede mo ba buksan ang mga mata mo." Binuksan ko na nga ang mga mata ko pero wala ako makita na kahit ano sa labas. Kadiliman siguro.

"Ano meron? Wala naman ako–" May narinig akong putok ng isang fireworks kaya napatingin ako sa kalangitan. "Fireworks?"

May nakita akong fireworks display na may nakalagay na WILL YOU MARRY ME? Ang swerte naman noong babae dahil sobrang romantic pagkapropose sa kanya. Humarap na ako kay Yuan but to my surprise nakaluhod siya sa akin. Hindi nga inabalang magsuot na muna ng damit.

"May usapan tayo noon na hindi natin magmadali na magpakasal pero nangako ako sa sarili na yayain kita ng kasal kapag pinatawad mo na ako. Coleen, be the mother of my children and future mrs. Yuan Parker. Will you marry me?"

Napatakip ako ng bibig gamit ang kamay ko. I don't know what to say. Hindi ko inaasahan ang ganitong bagay. After 4 months of being in a relationship with Yuan again.

Ano ba meron sa four? Tumagal ng 4 years ang relasyon namin dati tapos 4 months kami magkarelasyon ulit. Sana nga tumagal pa ang samahan namin ni Yuan na walang sagabal.

"Coleen, don't you dare to say no."

"Hindi ko inaasahan na mangyayari ito. Ang akala ko ibang tao ang nagpropose kaya may fireworks display. But my answer is yes. Yes, I will marry you!" Sinuot na ni Yuan ang singsing sa daliri ko.

"Thank you, boss."

"Talaga bang ganoon ang endearment natin?"

"Why not? You're my boss." Nakikiliti ako noong hinalikan niya ako sa leeg. "Takot ko lang na mawala ka ulit sa akin. Kaya ikaw ang masusunod sa lahat na gusto mo."

"Gusto ko lang bisitahin si Yuuta kapag hindi ako busy sa trabaho. O day off ko."

"Kung gusto mo araw-araw mo pa makikita si Yuuta."

"Talaga?" Biglang ako natuwa sa narinig. Sobrang miss ko na nga si Yuuta dahil apat na buwan ang huling kita ko sa bata.

"Yes. Tomorrow I'll talk with your parents and tell them about us. About Yuuta."

Baliktad. Nauna pa yung propose ni Yuan sa akin bago kausapin ang mga magulang ko. Alam kong papayag sila dahil kilala rin nila si Yuan.