Lanet olsun, üniversiteye başlamıştım ama okulun ilk günü 8.30'a ders koymuşlar, ikinci öğretim yazmadığım için bir kez daha küfrettim kendime.
Dolabımın kapağını açtım, giyimine pek özen gösteren biri değilim. Hatta kendine pek özen gösteren biri değilim. Gözüme çarpan ilk pantolon ve tshirtü geçirdim üzerime, çantamı kontrol ettim sigara, telefon, anahtar, kalem, not defteri.. Saçlarımı alelade topladıktan sonra kendimi dışarı atabilirdim. Saate baktım, ders başlayalı 10 dakika olmuştu ve ben daha evden bile çıkmamıştım. Ne zaman bir yere tam vaktine gittim ki..
Okula ulaştım, ilk ders anayasa hukuku, ama bitmesine 10 dakika kalmış. Girmek yerine bi sigara içmeliydim. Böylece kendime gelecektim..
Okulun önünde dikiliyor ve çantamı karıştırıyordum, sigaram vardı ama çakmak? Hay ben o aklıma.. Şu çakmakları elimde tutmayı ne zaman öğrenecektim ki.
Bi kaç adım ötede bi kaç çocuk vardı onlardan istemeliydim. Ama ben, içine kapanık ben, cesaretimi toplayıp nasıl sorabilirdim ki. Kendime küfrediyordum içimden.
Bi kaç dakika daha çantamı kurcaladıktan sonra iyice delirmiştim. Sigaraya ihtiyacım vardı, çakmağım yoktu, stresliydim, bu boktan üniversitedeydim.. Çocuklara yanaşıp ''Pardon, çakmağınızı kullanabilir miyim acaba?'' diye ürkekçe seslendim..
Uzun boylu olan '' Başarabileceğini düşünmemiştim'' dedi. O ne demekti ya, ''Neyi başardım?'' diye sordum. '' Buraya gelip çakmak isteyebilecek kadar cesaretli olduğunu düşünmedim. Ama ilk seferde beni haksız çıkarttın. Ben Devrim, memnun oldum.'' dedi.
''Zorundaysam elimden gelen bir şey olmuyor.. Zeynep, bende memnun oldum.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Nefeslik Sigara
عاطفيةDünyanın en sıkıcı okulunda, kendini beğenmeyen, iletişim kurmakta güçlük çeken biri.. Ve her şeyi tam tersine çeviren bir devrim..
