A Carrier's Cry [BXB] [MPreg]

8

Memories.
------

Cleo's POV

Inayos ko ang sarili ko at muling humarap sa salamin.

"Remember Cleo hindi ikaw si Gabriel hindi kana sya." Lumabas ako sa CR at bumalik ako ng conference room.

Habang papalapit ako sa conference room mas bumibigat ang pag hakbang ko.

Hindi ka na nila maapi pa. Hinding hindi na.

Pag pasok ko sa conference room nakita ko si Miguel na nakangiting nakikipag kwentuhan sa kanila.

"Excuse me. I'm so sorry I'm late." Ngumiti ako sa kanila at nag bago ang mood nila sa isang iglap. Natapos ako mag present at nag paalam na kami sa isa't isa at sana huli nato.

"Ahmm one more thing it's so nice meeting you again Gab." Seryosong sabi ni Eduardo at sumara na ang elevator kilala ko sila hindi sila titigil hanggang makuha nila ang gusto nila.

Pag sara ng elevator halos mang hina ako hindi ko alam pero takot padin ako sa kanila halos magulat naman ako ng biglang may humawak ng braso ko.

"Are you okay?" Napatingin ako kay Miguel bakas sa mukha nya ang pag aalala.

"I- I'm okay sorry." Unti unting nanlabo ang mga mata ko at dumilim ang palihid.

Wag!! Ayoko na po!

----

Flashback

Cleo's POV. (Gab)

"Mama saan po tayo pupunta??" Tinitignan ko si mama habang tumatakbo kami palayo sa bahay.

"Uhmm anak kaylangan nating umalis sa bahay ahh patawad anak hindi na kaya ni mama doon." Alam ko una na hindi madali ang buhay ni mama sa mansyon at gusto ko nang matigil yun, hindi ko kayang nakikitang nasasaktan ang mama ko.

"Mama kahit saan po kayo pumunta sasama po ako." Minamaltrato kami ng sarili kong ama, ang mahalaga lang kay papa ay si kuya at negosyo nya at si mama lahi nyang pinag bubuhatan ng kamay at pinag bibintangan na may kabit.

Malapit na kami sa gate ng village ng makita namin ang bodyguards ni papa agad naman kaming nag tago sa mga damuhan. Halos mang hina ako ng makita ko na ang mama ko ay takot na takot niyakap ko ito.

"Ma! Mama tahan na ma." Maya maya maya pa ay tumigil na ito sa pag iyak alam ko ang naging trauma na sinapit nya.

"Pasensya na anak. Shh anak akong bahala." Kinuha nya ang phone nya at may tinawagan.

"H-ello Eduardo sunduin mo naman kami ng anak mo sa play ground so-sorry." Pag tapos ng tawag nya ay agad naman kaming sumilip at nakita namin na paalis na ang bodyguards ni papa. Dahan dahan kaming lumabas ng gate ng walang nakaka alam.

"Ma'am Zandra!! San po kayo pupunta!" Bigla kaming napalingon ni mama sa lalaking sumigaw.

Tumakbo kami ni mama hanggang mapunta kami sa basurahan at nag tago doon.

"Anak ipangako mo sa akin."

"Ma! Bakit po!" Hinwakan nya ako sa mukha at hinalikan sa noo. Halos madurog ang puso ko sa nakikita ko.