ATEŞ GÖZLÜM 23

604 27 9
                                    


İki çift gözmü...

Ne bakışma ama onlar bana ben onlara bakıyordum. Yani sorun yoktu anlaşabilirdik. İnsanlar konuşa konuşa anlaşırdı yani sonuçta bir dakika ben insan değildim artık ben vampirdim bunlarda avcıydı. Buradan sağ çıkmam lazım umarım kurtulurum. Sizde bana bulaşmanın cezasını benden değil ama umarım birinden bulursunuz.

Hadi ama  avcılar mı ? Ben daha vampir yeni olmuş sayılırken daha bu duruma alışmaya çalışırken öğrenirken en büyük zorluk avcılarla mı? Karşılaşmıştım yani düşüncelerimi bir kenera atarak koşmaya başladım. Bir insan atasözü vardır ki kaçanınnn anası ağlamaz koş Helenaaaa koşşş. ( Sonuçta biz de insandık bir sıralar dimi yani atasözlerine ve deyimlere hakimiz. :) 

İnsan hızı ve bana yetişebilmeleri an meselesi vampir hızı evettt onu kullanmam gerek nasıl nasıl odaklanmam gerektiğinin farkındayım ama nasıl odaklanacağımı bilmiyorum.

Koşarken gözümü kapattım. Vampir hızını düşündüm. Rüzgarın kuvvetlendiğini hissettim. Tabiî ki olmuştu. Gözlerimi açtım. Açmamla başka bir düşünceye daldığım için hız kontrollerimi ayarlayamadım. Ve kendimi uçurumun o uzun o kayalıkların boşluğunda buldum. Düşüyürdum avcılar yukarıda kalmıştı.

Gözlerimi kapattım. Vampir olmuşmuydum ben ölecek miyim? Buradan düşen bir insan ölür...

Ne olacağını bilmiyordum. Ya ben... Sert bir şekilde kayalıklara çarptım. Canım canımmmm o kadar çok o kadar çok yanıyordu ki ve sonrasında hiç bir şey hissetmeyip karanlığa bıraktım kendimi...

Birkaç saat sonra...

Gözlerimi araladım karanlıktı, kuş sesleri, ağaç yaprakları sesi, rüzgarı hissediyordum. Elimi başıma dokunmak için kadırdığımda elimin kanadığını gördüm. Başıma elimi koyduğumda ise yarılmış olduğunu acıyla anladım. Bacağım kırılmıştı diğer bacağımda yarılmış kanlar akıyordu. Sağlam yerim kalmamış anlaşılan. Aslında iyileşmem gerekirdi. Ama yeni vampir olduğum için sanırım çabuk etkisini göstermiyordu ve inanılmazzzz acı çekiyordum. Yavşca kayalıklardan kalmıştım. Yürümeye çalıştım. Çok zoroluyordu, dayanabileceğimi sanmıyorum.

Etraf bu kadar karanlık olmak zorundamıydı. İleride bir ateş yanan yer vardı sanki çok uzaktaydı ve benim buradan oraya yürecek halim yok derken yine bayılmıştım.

Birkaç gün sonra...

Gözlerimi ağır ağır açtım. Geceydi yine ama bir dakika ben neredeydim ne zamandan beri buradaydım. Küçük bir kulubedeydim. Ateş yanıyordu. İçeride kimse yoktu. Bacaklarım sargı bezine sarılmış kollarım sarılmıştı. Başıma götürdüm elimi başımda sarılmıştı. Burada iyi bir insana daha hiç denk gelmemiştim ki şimdi geleyim. Ne için bana bunu yapmıştı. Benimle ilgili bir planımı vardı yoksa avcılar mıydı? Yoksa beni mi? Bulmuşlardı? Of delirmek üzereydim. Acılarım azalmıştı iyi ki. Birinin geldiğini duyuyordum. Odun ateşin yanında odun olduğunu gördüm. Evet bu işimi görürdü. Elime aldım ve kapının arkasına saklandım. Kapı açıldı yavaşça nasılda sinsice bir giriş yapıyordu ama gösterecektim ben şimdi ona vampir gücümle vuracaktım. Avcılık nasıl olurmuş şimdi görecekti. Daha doğrusu avlanırlen avlanmayı...

Adımını attı ve tüm gücümle kafasına odunu patlattım. Küçük bir sinirli kahkaha attım.

Ahaha demek beni yakaladın avcı ha bayılmıştı yüz üstü düşmüştü. Kafası kanıyordu. Bu kanın kokusu tanıdıktı sanki ama benim kanımın kokusuda olabilir sonuçta yerde kanlı sargı bezleri vardı bana pansuman yapıp orada bırakmış. Elimden odunu attım ve eğildim yerde yatan adamı tuttum ve yüz üstü çevirdim. Çevirmemle şok geçirdim. Yerde ararken gökde buldum. Gerçi benim gökde ararken yerde bulmuş oldum. Kerem Keremimmmmmmmmmmmm

Başı çok kanıyordu. Ne yapmıştım ben ya avcı yara mı sarardı ya resmen sevdiğime vurmuştum. Uyanırdı dimi uyanırdı. Oturdum ağlamaya başladım. Sarıldım gözlerimden yaşlar akıyordu. Kokusunu içime çektim. Ne yaptım ya neeee!

ÇOK UZUN BİR SÜREDEN SONRA YENİDEN DEVAM ETTİM. ÖYLESİNE GİRMİŞTİM, OKUYUCU SAYIMI VE YORUMLAR YAZAN KİŞİLERİ GÖRÜNCE MUTLU OLDUM KİTABIN DEVAM ETMESİ GEREKTİĞİNİ DÜŞÜNDÜM BU SEFER ÇOK FAZLA ARA GEÇMEDEN BÖLÜMLER GELECEK İNŞALLAH BEĞENİ YORUMLARINIZI YİNE BEKLİYORUM. İYİ Kİ VARSINIZ. EVDE KALMAYA SAĞLIKLARIMIZ İÇİN DEVAM EDELİM. BİLİYORUM CANLARINIZ SIKIIYOR BU SÜREÇTE O YÜZDEN BELKİ BİRAZ CAN SIKINTINIZIYAZMIŞ OLDUĞUM BÖLÜMLE GEÇİRMİŞ OLURUM VE SIRF BU YÜZDENDE MACERALI BÖLÜMLEREDE DEVAM ETMEYİ DÜŞÜNÜYORUM.

ATEŞ GÖZLÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin