Güzel bir pazar günüydü. Erkan'la Enes erkenden evden çıkmış, Arkadaşları ile oyun oynamaya gitmişti. Oyun oynarken zamanın farkına varmayan iki kardeş arkadaşları'nın dağılmasından sonra kendilerini bilmedikleri bir sokakta buldular. Korku ve endişe ile evlerini ararken bir araba yaklaştı. Kafasını camdan çıkartan adam kardeşlere şöyle seslendi. "Çocuklar ben babanız'ın arkadaşıyım gelin sizi eve bırakıyım."dedi. Henüz saf ve masum olan kardeşler arabaya binmişti. Adam hemen oradan hızlı bir şekilde ayrıldı. Onları boş bir fabrika'ya götürdü.
***
Akşam olmuş, Erkan ve Enes hâla ortaya çıkmamıştı. Bu durumdan Endişe eden Songül Hanım ve Orçun Bey soluğu sokak'ta aldı. Erkan'la Enes'i bulamayan Songül Hanım ve Orçun Bey komşuları Fadime Hanım'a gittiler. Songül Hanım, Fadime'nin kapısını çaldı. Kapıyı açan Fadime şaşķınlıkla: "Hayır ola Songül sizi bu saat'te buraya getiren nedir?" Songül Hanım cevap verdi."Erkan'la Enes kayıp, en son sizin çocukla oynuyorlardı" Fadime şaşkınla cevap verdi. "Kayıp mı oldular?." Songül Hanım gözü yaşlı bir sekilde kafasını salladı. Arkadan Fadime'nin oğlu geldi. Songül Hanım hemen telaşla atıldı. "Samet Erkan'la Enes'i gördün mü?." Samet cevap verdi: Hayır, oynadıktan sonra görmedim onları Songül abla." Dedi. Fadime Hanım cevap verdi." Ragıb'a soyliyeyim. Birlikte arayalım."
İki aile sokağı didik didik aradılar. Birşey bulamayınca soluğu karakolda aradılar.Durumu sakince izah ettiler. Bütün polis memurları harekete geçmişlerdi. Sokakta ki mobese kameralarına tek tek baktılar. Sonunda bir sonuç'a vardılar Erkan'la Enes'i kaçıran adam'ın arabası'nın plakasını aldılar. Ani bir operasyonla fabrikayı bastılar. Kendilerini karşılayan manzaradan dolayı şaşkınlık yaşıyorlardı. Koskoca fabrika da bir sürü kimyasal madde üreten makinalar vardı. Belli ki, bu maddeleri zavallı çocukların üzerinde deneyecekti. Operasyonun başinda olan polis memurunun emriyle hareketlenme başladı. Arkasını donen adam, şaşkınlık ve paniğe uğradı. Karşısinda polisleri gören adam, yalanlarıyla kurtulmaya çalıssada beceremedi. Çok şükür ki kardeşler sağ sağlim kurtarılmıştı.
***
Saat sabah'a karşı beş'e geliyor, Songül Hanımlar karokolda bir umutla bekliyorlardı. Amir kapısı açılınca, umut dolu gözlerle amir'e baktılar. Amir; "müjde sizinkileri bulmuşlar memur arkadaşlar buraya getiriyorlar.
Yaklaşık bir saat sonra Erkan'la Enes karakol kapısından iceri girdiler Songül Hanım ve Babaları Orçun Bey çocuklarını sağ salim görünce onlara doğru koştular.Yaşlı gözler ile çocuklarına sarıldılar o sarılma, bütün günün yorgunluğunu almışti. Songül Hanım ve Orçun Bey çocuklarına kavuşmanın huzuru ile derin bir nefes almışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Paylaşım Hayat
General Fictionİki kardeşin doğumundan başlayan ve sonsuza kadar kopmayan bir bağ. Bu yolda onları bekleyen. Anılar,Olaylar,Maceralarla dolu bir serüven. Sonsuza kadar suren bir dostluğun sembolü.
