Yazlıkta aşık olduğum çocuk benimle aynı yaşta, çok yakışıklı bir çocuk... Onunla yazlıkta tanışmak istemiştim ama bir türlü cesaret edip te konuşamamıştım bizim yazlık onların yazlığının yanındaydı. Bir gün annesi ile bize geldiler çok sevinmiştim ama kimin umrundaa... Annem bizi odaya sohbet etmemiz için yolladı. Bana "merhaba ben Efe senin adın ne?" dediğinde kekelemeye başladım "A... Alya" dedim. "güzel isim açıkçası" dedi çok hoşuma gitmişti annesi geldi "hadi yakışıklı oğlum gidiyoruz" dedi.
(1 Ay Sonra...)
Efe'yi yazlıklarının bahçesinde gördüm telefonla konuşuyordu. "Efe naber" dedim telefondaki kişiye ben seni sonra aeıycam dedi. Bana "iyilik sen" dedi. Kalbim Bi kötü olmuştu "birine mi sinirlendin" dedim. "Kız arkadaşım beni sinirlendirdi" dedi çok moralim bozulmuştu "hmm" deyip uzaklaştım ordan bana "nereye" dedi "eve gidicem" dedim "tamam bay bay" dedi koşarak eve girdim odama çıktım ve ağlamaya başladım bir kız arkadaşı vardı... 2 gün sonra İstanbul'a dönücektik son kez gitmeden annem Efe'nin annesiyle vedalaştı ben kimseyle vedalaşmak istemedim bu yüzden hemen arabaya bindim. Efe biz giderken arkamdan el salladı karşılık vermedim suratını astı... Acaba yanlış mı yapıyordum... Aman neyse dedim içimden unutmam lazım eğer unutmazsam büyük izler bırakacak dedim. Annem bana yazlığı beğenip beğenmediğimi sordu. Çok güzeldi dedim. Annem neyim olduğunu sordu. Bişey yok anne dedim ve yola devam ettik...
İstanbul'a vardığımızda arabadan bavullarımı aldı 2 tane bavulun vardı ikiside maviydi. Mavi olmasına bayılıyorum çünkü deniz de mavidir, gökyüzü de mavidir ve onun insanı içine çeken gözleri de mavi...
KISA OLDU AMA BUNDAN SONRA UZUN HİKAYELER GELECEK LÜTFEN OKUMAYA DEVAM EDİN...
