"Teach me how to move forward, Because I've been living in the past."
I was looking to my kids and my father playing not far from where I'm standing habang nakasandal sa gilid. Ito yong mga tagpong kahit panuurin ko lang sila masayang masaya na ako.
"So, how your new job in the provincial hospital?" Biglang tanong sakin ni Sam, di ko namalayan na nasa tabi ko na pala siya.
"It's good, I like it in there." Sagot ko sa pinsan ko habang nakangiti pa rin habang pinapanuod sina Dad.
"I'm happy for you Gab. Sana tuloy tuloy na yan." Nakangiting tugon nito habang nakatingin din sa mga bata.
"Of course, ito naman talaga ang gusto ko noon pa bago nangyari lahat ng nangyari. Ngayon ito na, ginagawa ko na ang sarap sa feeling. Marami rami na rin akong natutulongan don sa hospital at masaya ako na kahit papano nakakatulong ako sa kapwa ko." Paliwanag ko dito habang nakaharap na sa kanya.
"Ang totoo nanghihinayang ako sa career na iniwan mo sa U.S pero ngayon hindi na." Tumawa ito ng marahan bago nagpatuloy ng pagsasalita. "Tuwing nakikita ko si Tito na masaya kasama ang mga anak mo okay na rin, at ngayong alam kung masaya ka na dyan sa bagong trabaho mo mas nakampanti ako."
Natatawa talaga ako dito sa pinsan kung to. "Ngayon ka pa nanghinayang sa career na iniwan ko don, eh ikaw nga tong namimilit na mag for good na kami dito Pilipinas."
"Yeah, I know pero syempre iba pa rin don. Baka dumating ang time magsisi ka. Isa pa ako sa masisi mo." Tumawa ulit to
Nakitawa na na rin ako rito. " Hindi ah, alam mo naman gusto ko talagan tumulong sa kapwa ko kaya ako naging doctor. Siguro nga kinumbinsi mo ko pero ako pa rin naman ang nagdesisyon huli. Kaya wag ka mag alala hindi kita sisisihin." Natatawang pa ring sagot ko rito.
"Talaga lang ha." Nakangiti ito at tumingin ulit kina Dad. "Ang saya nilang tingnan, ngayon ko lang nkita ulit na ganyan kasigla si Tito."
Ngiti lang ang tinugon ko kay Sam habang pinapanuod ulit sina Daddy at ang mga bata na naglalaro sa likud ng bahay malapit sa pool.
"Ang cute talaga ni James and Amber ang sarap kurot-kurotin, grabe." Exsaheradang tsaad ng pinsan ko.
"Syempre, mana sa nanay eh."nakangiting sagot ko rito. "Dapat kasi maghanap ka ng mapapangasawa mo Sam, para naman magka apo na rin si Tita Jillian, mero na siyang magpagkakalibangan."
"Hay naku Gab, cute ang mga anak mo pero di ko sinabing gusto ko ng magka anak. Kung libangan na rin lang naman ang hanap ni Mama, di mag travel siya di kaya mag laro ng madjhong kasama ng mga kaibigan niya." Mahabang litanya ng pinsan ko sa akin. "Tsaka hindi pa ako sinasagot ng babaeng gusto."
"Eh Ano nga pala nangyari don, ano nga pangalan non?" Sunod-sunod na tanong ko sa pinsan ko.
"Zulieka but everyone call her Lyca." Malumanay ngunit naka ngiting sagot nito sakin.
"So, what happened between you two?" Tanong ko ulit sa pinsan ko.
"Hindi niya ako gusto eh. Medyo malayo kasi ang agwat namin." Paliwanang nito habang malungkot na nakatingin sa kawalan. Ngayon ko lang nakita si Sam na ganito mukhang tinamaan talaga ang pinsan ko sa Lyca na yon ah. "Hindi ko naman kasalanan kung mas nauna siyang pinanganak kisa sakin."
"Hindi ka na naman bata Sam, isip bata lang." Napangiti ako habang sinasabi yon."Ilang taon na pala si Lyca?"
"32."
"At ikaw naman 27. 5 years lang naman ang agwat niyo. Uhm...age really matter but if love and respect is enough to the both of you then it really doesn't matter anymore. I know I'm not that that good giving advice but if you really love her, I mean do love her?"
BINABASA MO ANG
Unforgettable You
RomanceBakit nga ba kailangan masaktan sa tuwing nagmamahal ang isang tao? Bakit magmamahal pa kung masasaktan lang din sa huli? Bakit kung sino yong minamahal mo, siya namang hindi pweding maging sayo? Mga tanong na kahit paulit ulit kung itanong hindi ko...