Sweetest Mistake [COMPLETED]

Epilogue

Aivie's POV

" Ahhhh!" sigaw ni mommy sa sakit. Manganganak na ang mommy ko!

"Ahhh! Drew!!!"

" Hold on, wife! We're almost on hospital!" sagot naman ni daddy.

Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Natataranta ako! Pero wala akong alam na dapat gawin sa gan'tong sitwasyon!

Tatahimik nalang siguro ako, naiiyak ako pag nakikita kong nahihirapan ang mommy ko. 

Nang makarating kami sa hospital agad na diniretso ni mommy sa ER. 

Mamaya pa daw si mommy kasi malayo pa daw yung baby. 

" Daddy, are you okay?" tanong ko nang makitang pawis na pawis ang dad ko 

" Yeah Honey, it's just that I'm nervous seeing your mom like that"

" Me too dad, I pit mommy. She's hurt" malungkot kong sagot.

Kinausap ko si daddy para hindi na siya kabahan habang naghihintay kami. 

Dumating si Tita Lea kasama si Tito Brix na nakasuot ng pang doctor ata yun. Woah! Ang cool ng papa Brix ko!

"Uhh, Drew. Hindi daw makakapunta si Ate Kysha. "

" It's okay. " sagot ni daddy.

"Kami na ang bahala kay Aivie. Kelangan ka ni bes ngayon" tumango naman si Dad sa kanya at iniwan ako kay Tita Lea at tito Brix.

" Tita Lea, what will happen to mom?" tanong ko.

"Manganganak na ang mommy mo, baby Aivie" sagot nito.

Tumango nalang ako. 

Ilang oras pa kaming naghintay at sabi ng duktor ay pwede na daw kami pumasok.

Nakita kong bitbit ni mommy ko ang napakaliit na kung ano na nakabalot sa tela.

"Mommy, is that my baby bro or sista?" tanong ko at medyo sinilip ang buhat buhat ni Mommy.

" Yes anak, may kapatid ka na. Wag mo aawayin si baby brother ah?" si daddy ko na ang sumagot dahil nanghihina pa si mommy. 

Nang makalabas na ng hospital ag mommy ko, ilang araw ang lumipas at cinelebrate namin ang kapanganakan ng baby brother ko. His name is Axel. 

Mom and dad was always busy to my baby bro. Minsan lang nila ako pansinin. Konting iyak lang ni baby bro, sabay silang pupunta ro'n. I feel sad.

Everytime na naiiwan ako nila mom and dad. I always been a stubborn. I'm making such troubles to my yaya's. What can I do? My parents are always busy.

Today I'm going to school. I'm in grade 3. 

Hindi na ako hinahatid ni mom and dad sa school because they're busy. My chaperone only does.

May naisip akong kalokohan. Dala ko ang lipstick ni mommy. Habang busy sa pagdadrive ang driver ko. I colored my seat. Hindi nama iyon napansin ng driver ko dahil he's busy nga e!

Nang makababa ako ay ngumisi ako. Pagdating ko sa room. Sinipa ko yung upuan nung babae kong kaklase. 

"Get up! That's my chair!" angal ko.

" But Aivie.. Ako ang nauna dito!"

" I don't care! Tabi sabi!" tinulak ko siya kaya naalis sya sa upuan. Nang mailagay ko na ang bag ko. Ay tinulak niya din ako. Nainis ako sa ginawa niyang iyon. Sinabunutan ko siya kaya sinabunutan niya din ako.

Naabutan kami ng teacher namin kaya pareho kaming dinala sa guidance.

"Your parents are on the way" sambit ng guidance counselor.

I just rolled my eyes.

"They're not coming" mataray kong sagot. E totoo naman e! They're both busy!

Ilang oras pa ang hinintay namin pero hindi nga dumating ang parents ko. Ang yaya ko ang pumunta so ayon, sangkatutak na mura ang inabot ng yaya ko magulang ng kaaway ko. 

Bumalik na kami ng classroom. Nagsimula na naman akong manggulo nung rescess. Nagkalat ako sa cafeteria. 

Pero...

May humawak sa braso ko. Napalingon ako at si Chad yon. Ang President ng klase namin

Dinala niya ako sa classroom.Walang katao tao dito. dahil ang lahat ay nasa cafeteria.

"Bakit ba ang hilig mo manggulo, aivie! Are you insane or just an attention seeker?" galit na sagot nito. Hinawi ko ang mga papel na nakakalat sa teachers table. I don't care kung magalit ang teacher namin 

" Edi ako na ang attention seeker! Palibhasa kasi your parents are full attention sa inyo!" galit kong saad. Kung ano ano ang lumabas sa bibig ko. Lahat ng hinanakit. Lumamlam ang mata ni Chad.

" I'm sorry, i understand you" sagot nito.

" No! you don't understand me!" giit ko pa. Napabuntong hininga siya.

" From now on, I'll be your guide. If you need attention. Just call me. I can be your friend. Stop messing around okay?" sambit nito.

Tumango naman ako.

" and, uhh.. Actually Aivie. I admire you.. since kindergarten. Ahh.. I like youu" nahihirapang sambit nito. Napatingin ako sa kanya. Our class president is smart. And good-looking. He has perfect nose and moreno. His eyes are so adorable. And a perfect lips.

"Tsk. Kaya pala gusto mo'kong maging kaibigan kasi may gusto ka sakin!" asik ko sa kanya at nagtaray 

"Maharot ka! Isusumbong kita sa parents mo!" asar ko pa. Actually, crush ko din naman 'to. Ngayong grade 3 nga lang.

He chuckled.

" Go ahead, I already told my mom about you"