Mavi Kalbim || Lukadrien

Her Yer Karanlık ve Issız Göremiyorum

Sen yokken ne gece ne de gündüz
Ne ay var ne tek bir yıldız
Her yer karanlık ve ıssız
Göremiyorum

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Mavi saçlı genç, o iğrenç günden sonra odasından çıkmadı. Okula gitmek istemiyordu. Deliriyordu belki de. Gözleri şişmiş, ruh gibiydi. Bıkmıştı hayattan, bitirmişti hayat onu. Enerjisini, sevgisini, mutluluğunu, huzurunu çekmişti içine. Dünyasını elinden almıştı. Ona o kadar yakınken, ona koşarken uzaklaşmıştı ondan. Her gün, her gece tükeniyordu. Ne yapmıştı ona Gabriel? O saf kötülük dolu, insan görünümlü bir şeytan mıydı?

Ölü denizciler
Kayıp galaksiler
Buldum gözlerindeler
Senden tek istediğim geçmişin geleceğin
Benim olsun

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Sarı saçlı gencin aklında sürekli o gün söylenenler dönüyordu. "Tek söylemek istediğim seni hep seveceğim" "Senden nefret ediyorum!" doğru olan hangisiydi? Görememişti ki ağladığını sevdiğinin. Görememişti kalbinin paramparça olduğunu. Görememişti onu, kalbini duyamamıştı. Yemek yemek istemiyordu sarı saçlı genç. 2 gündür aç değilim diyordu. 2 gün aç olmamak mümkün müydü? Yıkılmıştı, yaşayan ölüydü. Bedeni buradaydı sadece. Mavi boyalı ruhu çekip gitmişti sanki.

Bana bir söz verdin
Yine gelirim diye
Sen gelmesen bile ben gelirdim

Sana bi şarkı yazdım
Söylersin diye
Beni hiç unutmamanı istedim

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Zorla dışarı çıkardılar mavi saçlı genci. Hiç istemiyordu. Ama hava almanın iyi gelebileceğini düşünmüştü. Olacaklardan habersizdi.

Seni bana ayırdım
Bütün istanbul biliyo
Çok söyledim ama kendini ölümlü sanıyo
İnanmazsın sesinde kuşlar yaşıyo
Ah bide gülünce kafam yanıyo

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Dışarı çıkmak istedi bugün sarışın genç. Babası durumunu gördükçe üzülüyordu. Bir kere acaba bunu yapmamalı mıydım? Diye bile düşündü. Ama asla o oğlu için iyiydi. Yani..o öyle düşünüyordu. İzin verdi gence dışarıda dolaşması için. O da olacaklardan habersizdi.

Sana koşuyorum
Ölmesem diyorum
Dönüyor başım
Seni seviyorum
Öyle bakınca yanlış anlıyorum
Koptu ipim düşüyorum

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Parktaydı iki gençte kalpleri onarılmayı bekler bir şekilde. Sarı saçlı genç etrafa bakarken gördü sevgilisini. "İyice delirdim. Tanrım..yardım et." diye geçirdi içinden ama şuan bedenini o yönetmiyor kalbi yönetiyordu. Ayakları o tarafa gidiyordu. Sevgilisinin yanına varınca gerçek olduğunu anladı. Sarıldı ona başını boynuna gömdü. Mavi saçlı genç ilk neler olduğunu anlamasa da sonra idrak etmişti. O da sarıldı sevgilisine başını boynuna gömdü kokusunu içine çekti gözyaşları sarı saçlı gencin boynuna akıyordu. Aynısı mavi saçlı gence de oluyordu boynunda sevgilisinin umut kırıntılarını hissediyordu. Ayrıldıkları zaman sarı saçlı genç mavi saçlı gencin dudaklarına yapışmıştı özlem ve hasretle öpüyordu onu 2 gün, 2 asır gibi gelmişti ona. Kimse umrunda değildi. Sadece sevgilisi umrundaydı o zaman. Sanki biri gelmiş ve üzerine yaşam enerjisi dökmüştü sarı saçlı gencin. O kadar mutluydu ki!

Günler geçti ve sessizleşti
Bu ev yanıyor
Kanser rengi duvarlar ve hayaletler var

Bi de pazar ve ertesi olunca
Ben zorlanırım, gülümsemem
Yine de sen olunca ben
Huzur bulur, kötü düşünemem

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~

Bugün nedense sanırım 3 bölüm attım. Umarım beğenmişsinizdir bir önceki bölümden sonra bunları ayrı tutmak bana vicdan azabı yaşattı. Bir daha ayrılmayacaklar. Yani umarım.