Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"

bölüm 31"Biz.."

2 HAFTA SONRA
Cemre ve Güney hâlâ başka bir evde kalırken Selin ise kocasının yokluğunu şimdi daha da fazla hissetmeye başlamıştı.Nazan ailesi ile çok mutluydu.Kader hamileliğin üçüncü haftasındayken Eslem arada sırada Eylül'e geliyordu.Eylül yine günlerden birgün Eslem ile beraber salonda kahveleri yudumlamaya başladı.Nazan zaten çoğu zaman arkadaşıyla buluşup oturuyordu.

Eslem:Görümcen bile hamile!Hadi bizde sevelim bebek.

Eylül güldü sadece.Serkan'a ait değildi hâlâ ama artık buna hazır olduğunun farkındaydı bunu biliyordu.Kocasıyla hergün film izliyor ve olabildiğinden konaktan daha doğrusu Selin'den uzak durmaya çalışıyordu.Eylül suyu alıp yudumladı.

Eylül:Aman Eslem aynı anda büyümesinler işte..

Eslem:Olur mu öyle Eylülcüm?bakıyorum hep ağzın kulakarda ama bebek sesi hiç yok.

Eylül:Ay Eslem sanane.Ne diye geldin sen?Belli bir diyeceğin var ama..

Eslem:Diyeceğim belli..Abin dönecekmiş Eylül.

Eylül ufak bir tutukluk yaşa bile gülümsedi.Abisini çok fazla özlemişti.Neredeyse bir yıldır görmüyordu bile onu..Evleneceğini söylemişti bir ara ama..Evlenmiş miydi acaba?

Eylül:Ben ona..hiçbir şey dememiştim.Eslem..şimdi ne olacak?

Eslem:Ne olacak hiçbir şey olmaz.Ya Serkan ile bir geçmişin var..Mutfak meselesini diyorum.

Eylül güldü.Mutfak meselesi!

Eylül:Aman Eslem..Abim çok üzülür evlendim falan ama.

Eslem:Bende kalkayım.

Eslem ayaklanırken Serkan eşinin yanına gelip yanağına buse kondurmuştu bile.

Serkan:Eslemcim nereye oturuyordunuz.Ben çık-

Eslem:Yine gelirim.

Eslem'i uğurlayıp hep beraber masaya geçildi.Selin'in ağzını bıçak açmıyordu günlerdir.Eylül hiç ama hiç karışmamaya karar vermişti.

Serkan:Ellerinize sağlık.Sevgilim hadi çıkalım mı?

Eylül:Serkan yemek masa-

Nazan:Çıkın gelinim çıkın.

Eylül bir şey demese de Serkan'ın ardı sıra odalarına çıkmak zorunda kaldı.Serkan kapıyı kilitledi ardından eşini yanına alıp koltuğa otutturdu.

Serkan:Fark etmedim sanma.

Eylül:Neyi?

Serkan:Suratın buz gibi.Ne oldu annemler mi?Kader mi?Ya aşkım gidelim biz..boşver!

Eylül:Hayır sevgilim seviyorum ben konağı yuvam burası aşkım ben seni aileden ayıramam ki ama..

Serkan:Sen varya..Öyle güzel bir kalbe sahipsin ki..

Eylül:O kalp sana ait..

Serkan eşinin dudaklarına kapanıp onu öpmeye başladı.Belki de ilk kez bu denli öpüyordu eşini.Artık bir şeylerin farkındaydı..gerçekten evli bir çift olmanın zamanı gelmiş miydi ki?Serkan bilmiyordu..Ama karısını öperken kendinden geçiyordu.Öylesine güzeldi ki karşısında ki yüz..Serkan eşini bırakıp alnına yasladı alnını..

Serkan:Sen hep nefesimi kesecek kadar güzel olacak mısın?

Eylül:Serkan..

Serkan:Gözlerin bana davetiye..Bakışların..

Eylül gülümsedi ve bu kez de kendi kocasının dudaklarına gömüldü.Serkan eşinin hamlesine huzurla cevap verirken Eylül ise bir anlık deli cesaretiyle eşinin üzerindeki gömleğin düğmelerine bırakmıştı ki ellerini.Serkan bunu fark edip çekti kendisini..Eylül'ün titreyen ellerini alıp defalarca buse kondurdu.Eylül afallasa da kocasına sarıldı.Başını omzuna bırakıp elleriyle Serkan'ın saçlarına daldı.

Eylül:Serkan biz..

Serkan:Sen çok güzelsin asla yanlış bir şey düşünmene izin vermem.

Eylül çekti başını.Serkan ise eşinin alına buse kondurdu.

Eylül:A-ama..Ne-neden?

Serkan:Ben seni..ah Eylül böyle karşımda dururken ve sen beni..beni böylesine öperken bana böylesine bakarken..sana direnmek..

Eylül:Serkan neden?

Serkan karısının ellerine buseler kondurup gülümsedi hatta dolu gözlerle..Eylül eşinin elini tuttu sıkıca.

Eylül:Aşkım..gözlerin doldu.

Serkan:Sana dokunmayı çok istiyorum Eylül.Benim Karaca'm olmanı çok istiyorum.Her sabah kokunla çıkıyorum bu odadan.Akşama dek her saniye özlüyorum seni..Her an aklımdasın sonra ettiğim o iğrenç sözler gelince..

Eylül:Ben ağlamanı istemiyorum ama..Ben sana ait olacağım sevgilim..Ve bizim hikayemiz..

Serkan eşine sımsıkı sarıldı.Eylül onun yuvası olmuştu.

-Bölüm Sonu

Merhabalar şöyle bırakayım yorum ve votelerinizi bekliyorum hoşçakalın!

-Esraa