Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"

bölüm 39"Gün'aydı"

Nazan kıyametleri koparıyordu.Eylül ve Serkan ne demek olur da gelmezlerdi eve!Kader annesini sakinleştirmeye çalışıyordu.

Kader:Anne bazı şeyler kabullen!

Nazan:Eylül aklına giriyor hep oğlumun!

Barış:Aşk olsun Nazan annecim.Bende senin oğlun sayılırım.

Kader'i gülme tutmuşken Nazan sinirlenip söylene söylene mutfağa gitti.

Barış:Ee Nazan Hanım bak bakalım nasılmış?

Kader:Sen anneme ters misin hayatım?

Barış:İç güveysiyim ya ben..Ne yapabilirim Kader annen yengen hatta bazen baban..Bu konakta onların çizdiği sınırda yaşamak zor.

Kader:Haklısın biliyorum ama Barış..Yani bunu biz kabul ettik.

Barış:Ettik ne yapalım sana olan aşkımızdan..

Barış Kader'in ellerinden tutup dudaklarına buseler verdi.

Kader:Ya Barış..Yapma orta yerdeyiz.

Barış:Ha şu işte..Seni öpemiyorum bile..

Kader:Kader diyelim.Kader..

Barış:Serkan abinle Eylül yenge nereye gitti acaba bizde mi kaçsak?

Nazan yeniden geldiğinde Kader'e sinirle bakıp kaş göz yaptı.

Barış:Annecim..Kusura bakma affet.

Nazan:Barış beni zıvanadan çıkarma Kader al eşini git şuradan bir nefes alayım ya!

..

Eylül kocası mışıl mışıl uyurken duşunu alıp giyinmişti bile.Aşağı kata inip kahvaltılıklara bakacaktı ki Serkan'ın sesi evi inletiyordu.

Serkan:Gün güzeli!Yaa neden uyandın?

Serkan eşine sarılmışken Eylül de ona sarılıp yanağına buseyi kondurdu.

Eylül:Serkan..Kahvaltıklara bak-

Serkan:Sen önce bir gözlerime bakmayı denese..

Eylül dudaklarını ısırıp bakarken Serkan eşinin boynuna gömüp kokladı ve öptü onu..

Serkan:Kapı?

Eylül:Ay..Serkan kim geldi?

Serkan:Bence aç sen..

Eylül anlamsızca bakıp kapıya ilerledi.Elindeki gül buketini uzattı adam..Ve kapıyı kapattı Eylül.

Eylül:Sen buradasın ama güller dışardan geliyor.

Serkan:Ee sabretmemişsin ki gün güzeli..Uyanmışsın hemen.

Eylül:Ya Serkancım ne yapsaydım?

Serkan:O da soru mu?Günaydın busesi verebilirdin bana..Hatta..

Eylül:Serkan ne?

Serkan eşinin belinden kavrayıp dudaklarına kapanmış dünün ardından yeniden öpmeye aynı hazla devam edebiliyordu.Eylül Serkan'ın göğüslerine bırakıp ellerini onu durdurdu.

Serkan:Alyansım parmağımda cidden bak.

Serkan elini sallayınca Eylül gülümsedi.Serkan eşinin elinden tutup salona ilerledi onunla ve koltuğa oturdular.

Eylül:Bir de not..

Serkan:Sen oradan okuyacak mısın yoksa ben o güzel gözlerine bakarak mı söyleyeyim?

Eylül:Im..Sanırım senden duymak isterim sevgilim..

Serkan:Hm..Peki o zaman önce bir busemi alırım.

Eylül gülümsedi.Kocasının dudaklarına buseleri bırakıp çekti kendini ellerini tuttu onun ardından Serkan eşinin.

Eylül:Bakma hadi söyle..

Serkan:Söylerim biraz izlemek istedim seni..

Eylül:Serkan zaten..

Serkan:Zaten..Eee?

Eylül:Dün demedin mi?Sen..

Serkan:Sen benimsin.

Eylül:Evet..O yüzden söyle hadi.

"Adını sonsuza dek kalbime mühürlediğim kadınım Eylül'e..Seni çok seven bir kalpten.."

Serkan eşine gülümsedi ve notun ardından alnına yine buseyi kondurup telefonun sesine yukarıya çıktı.

..

Eylül ayakları yerden kesilmiscesine mutluydu.

"Adını anmayacağım senin "

!!!

"Adını sonsuza dek kalbime mühürledim"

"bir an bile adını anmaktan vazgeçmeyeceğim Eylül Karaca.."

Eylül tüm kötü anıları yeniden yazıyordu.Dün gece her an kendisinin adını anmam dediği adamın ağzıdan çıkan her kelime Eylül olmuştu..Eylül kendisini Serkan'a teslim etmişken alyans olayına hâlâ sırıtıyordu.Parmağına bakarken Serkan geldi yanına..

Serkan:Ne de sevdin alyans falan.

Eylül:Dün..Yani dün gece nasıl ben sana ait olduysam senden bana ait oldun Serkan..Bak..asla çıkarmayacaksın o yüzüğünü..

Serkan:Emrindeyim..

Eylül:Deli..Serkan ne zaman döneceğiz?

Serkan:Hiçbir zaman..Bak kıyafetlerini bile taşıdım ellerimle.

Eylül:Ben seni çok seviyorum..

Serkan:Hih..Gün güzelim..Ağlama..Bak alyansım parmağımda bak.

Eylül dolu gözlerle gülerek sarılıp öptü eşini yeniden!

-Bölüm Sonu