Konaktaki yangını umursamadan arabasına yol aldı Serkan.Kimseyi umursamak istemiyor sadece Eylül ile kurduğu dünyada huzurla yaşamak istiyordu.Karısının yanına gelir gelmez sarıldı ona!
Serkan:Hadi hazırlan sevgilim.
Eylül güldü nereye diye düşünmekten alamadı kendini..Serkan'ın gözlerinin içi gülümsüyordu.
Serkan:Ya hadi diyorum!
Eylül:Aşkım nereye?Yani bu saatte!
Serkan:Aman ya Eylül Adana'ya gidiyoruz.
Eylül:Adana mı?Bu da nereden çıktı şimdi?
Serkan:Balayı için kötü bir tercih olduğunun farkında olsam bile şimdilik seversin uzaklaşmış oluruz sevgilim.Telefonunu kapat at bir kenara!Üç beş gün hatta bir hafta sadece gözlerime bak istiyorum.
Eylül odaya çıktı minik bir bavulun içine eşyaları yerleştirmeye başladı.Serkan ise uçak bileti bakmaya başlamıştı bile aslında araba ile de gidebilirdi ama Serkan yol yorgunluğu istemediğin gece 02.00 uçağına biletlerini aldı.Eylül Serkan'ın da kıyafetlerini hazırlarken Serkan karısının elini tutup öptü.
Serkan:Biraz dolaşırız hem sen benim Adana'da okuduğumu biliyor muydun?
Eylül:Hayır..Bende bir ara gitmiştim ama güzel yer tabii çok sıcak olması dışında.
Serkan:Otelde yerlerimizi de ayrıtalım.aslında çok güzel çiftlik evleri var ama şehre uzak..
Eylül:Otelde kalırız o zaman.Serkan ama bu iş nereden çıktı ben anlamadım?Sen bir şey mi saklıyorsun benden?
Serkan:Biraz huzur bulalım..Konak falan istemiyorum Eylül.
Eylül sarıldı kocasına onu üzdüğünü biliyordu o nedenle açmayacaktı konak işini!Hazırlanıp Serkan ile arabaya doğru yürümeye başladı.
Eylül:Serkan sen çok iyi kalplisin biliyor musun?sabrına hayranım..
Serkan:Sabırlı olmasam neler yaşanıyor olurdu tahmin edemiyorum..
..
Konakta herkes bir ağızdan konuşuyorken Barış'ın sesiyle herkes birden gözlerini Barış'a çevirdi!
Barış:Doğum!Doğum başlıyormuş..Kader içerde perişan kıvranıyor!Hadi yardım edin!
Herkes Kader'in yanına çıkarken Songül ve Güney avluda kalmıştı.Songül Güney'i öfke dolu gözlerle izliyordu.
Songül:Cemre'nin nerede olması seni ne ilgilendirir Güney!Bunu biliyordun ben Serkan'dan öğrendiğim de sana söylemiştim.
Güney:Eylül zarar alsın yeter.Kim ne umrumda mı?
Songül:Hepiniz takmışsınız bırak işe uzaktalar.
Bu sırada Kader'i ambulans almaya gelmiş ve götürüyorlardı.
..
Eylül ve Serkan her şeyden habersiz sabah karşı otele varmışlar uykularını uyuyup dinlenmişlerdi.Serkan karısının yanağından öpüp elini tuttu.
Serkan:Biz böyle herkesten uzak çok güzeliz..Hatta aşkım yakında şubelerimiz açılacak belki hep burada yaşarız.Sadece sen ve ben..
Eylül:Aşkım topraklarımızdan ayrılmamıza gerek yok ki.Ben senin yanında olduğum sürece zaten huzurluyum..
Serkan karısının alnından öptü ardından otoparka indiler.Serkan dünden bir araba kiralamıştı.Öncelikle kahvaltı için şirin bir köye yol aldılar.Şehir merkezine uzak olmayan üniversitenin arkasındaydı bu köyler.İnsanlar geçimi kahvaltı yapan küçük işletmelerce sağlıyordu.Serkan arabayı kullanırken Eylül etrafı izliyor,Serkan'a sorular sormayı da ihmal etmiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"
Novela JuvenilSerkan evlenmemeye yemin etmemiş miydi?Ne değişmişti de şimdi yeniden kalbine bir sevda düşüvermişti böylesine? Eylül kendini kocasına adamak adına her şeyini vermemiş miydi yani?Neydi şimdi bu imtihan?