Cemre hazırlandı bugün kendisine bakım yapmış saçlarını taramış Bilge'ye de Oğuz'un hediye ettiği kıyafetten giydirmişti..Cemre kadın olduğunu hissetmişti gülümsüyordu bebeğine bakıp sırıtıyordu çoğu zaman..Acaba Oğuz ne zaman gelir diye beklerken kapının çalınmasıyla elbisesini düzeltip kapıyı açtığında Güney'i görünce kapıyı itmeye çalıştı ama nafileydi!Güney içeriye girmişti çoktan!
Güney:Cemre Hanım kimse süslendin sen lan!
Cemre:Sanane be!Ne diye hesap soruyorsun bana!Defol git..
Güney:Gideceğim bebeğimi de alıp gideceğim!
Cemre bebeğini kucakladı hemen.Korkudan ayakları titrese de direnmesi gerektiğinin farkındaydı..Ki bu sırada açılan kapı adeta Cemre'ye hediye olmuştu.
Oğuz:Güney..Sen ne yapıyorsun!Cemre diğer odaya geç!
Cemre:Oğuz..Dikkatli ol silahı var..Silah..
Oğuz:Cemre Bilge ile geç içeriye kapıyı kilitle ben gelene dek asla açma tamam mı!Hadi!
Cemre koşarak geçti odaya..Ağlayan bebeği ile kendisinin de gözlerinden damlıyordu.
Oğuz yavaşca yaklaşıp Güney'in belindeki silahı alıyordu ki Güney hemen Oğuz'a yumruk indirmiş ve yere serilmişti.Oğuz sakinleşip kalktığında Güney'in karşısına dikildi.
Güney:Karıma göz koyan sensin ha!
Oğuz:Karın kim lan senin!İnsanın bir eşi olur bir!Senin soyadın kimde lan şimdi!
Güney:Bana bak bırakacaksın Cemre'nin peşini!
Oğuz:Burada seni mahvetmek adına bir sürü sebebe sahibim şerefsiz..İnan bu yumruğun binbirini gösteririm sana dua et Bilge içerde!
Güney'i dışarı attı Oğuz ardından Cemre'nin yanına koşup Bilge'yi aldı kucağında sağa sola yavaş yavaş sallayıp sakinleşmesini bekledi ve emziğini verip uyuttu onu pusetine bıraktı.Cemre ise hâlâ o odada kalmış,yere çökmüş ağlıyordu.Oğuz yanına çöktü Cemre'nin..
Oğuz:Bitti..Bak bitti Cemre.
Cemre:O beni bırakmayacak..Oğuz ya sen gelmeseydin..Ya bebeğimi alsaydı benden!Ya ne yapardım ben!
Oğuz:Sakin ol ağlama içerdeki bebeğinin sana ihtiyacı var Cemre..
Cemre başını çevirdi Oğuz'a gözlerini izledi bir süre tabii süre zarfında birbirlerine olan dirençlerinin kırılıp yüzlerinin yakınlaştığının farkında değildi ikisi de..
Oğuz:Cemre..
Cemre:Ben..Sen..Yani..
Oğuz:Eğer susarsan..Seni öpmek zorunda kalacağım..Konuş ki bunu yapmayayım.
Cemre:Ben konuşmak istemiyorsam peki..Bende eğer..
Oğuz gülümsedi Cemre'nin dudaklarının kenarına minicik bir buse kondurup çekiliverdi..Ellerini tutmakla yetindi.
Cemre:Oğuz..hani demiştin ya..
Oğuz yeniden gülümsedi Cemre'ye..
Cemre:Demiştin ki bana..
Oğuz:Evleniyoruz..
Cemre:Ama yani nasıl olur ki ben sonuçta yani sen bekar birisin anladın mı?
Oğuz:Ee bekar bir erkek olarak evlenmek gayet doğal hakkım bence..
Cemre gülümserken Bilge'nin sesiyle ayaklandılar..
..
Serkan annesini şirketten sonra görmeye giderken aklında binbir soruyla girdi konağın avlusuna.Divan da oturuyordu herkes..Nazan,Selin,Kader,Songül ve Defne..
Defne:Hoşgeldin Serkan gelsene bizde tatlı yapmıştık hemen sana da koyup getireye-
Serkan:Hoşbuldum ama fazla vaktim yok Defnecim.Eylül yemek hazırlamıştır beni bekliyordur şimdi..Şey annecim biraz yalnız konuşalım mı?
Nazan:Ne oldu ne var?
Nazan söylenerek Serkan ise avludan salona geçti.Serkan ve annesi yan yana oturdular koltuğa..
Nazan:Söyle bakalım Serkancım..
Serkan:Anne konunun ne olduğunu sen iyi biliyorsun bence..
Nazan gözlerini kaçırdı sadece.Demek ki Ayşe her şeyi kızına yetiştirdi diye düşünüyordu.
Serkan:Anne oyun mu oynayalım annecim hı?
Nazan:Ee ne var?Ne diye şikayet etti Eylül Hanım beni hı!
Serkan:Hamile konusu!Ya ben karımla karar veririm bebeğe falan tamam mı!
Nazan:ee Serkan bende torun istiyorum oğlum..
Serkan annesinin bahanesine güldü.Kader'in bebeği olacaktı zaten.Serkan biliyordu kimsenin derdi torun falan değildi.Tek dert..Eylül'ü rahatsız etmekti..
Serkan:Kader'in bebeği olacak ya annecim o da torun.Bizimki gelene dek sen onunla ilgilen onu büyüt..
Nazan:Aman Serkan..
Serkan:Aman Serkan tabii.Derdin torun değil ki annem senin...Torun falan değil senin derdin biliyorum yapma bunu bana..
Nazan:Sen iyice kötü belledin bizi oğlum..
Serkan:Anne inan yoruldum ya sana tek bir şey soracağım şimdi tamam mı?
Nazan kafasını sallamakla yetindi.Serkan ise annesi ve Eylül arasında köprü olmaktan yorulmuş ve usanmıştı.Karısının haklı olduğuna ise sonuna dek inanıyordu.
Serkan:Beni seviyorsun değil mi annem?
Nazan oğluna sarıldı sımsıkı!Ardından küçük bir çocukmuş gibi yanaklarını sıktı..
Serkan:Evet demek yani bu..
Nazan:Sen benim kuzumsun..
Serkan:Annecim bak..Eylül benim karım öyle ya da böyle evlendik hem size anlattım da sevdiğimle yuvamı kurdum onun zarar görmesini engellemek için çıkardım onu..Bak annem..Küçük çocuğunuz değilim ki gönül bağımın olduğu bir karım var artık evim var..Ailemin yarısı oldu o..
Nazan:Ama Serkan..
Serkan:Aması falan yok anne..Bak benim üzülmemi istemiyorsan gelininle iyi anlaş..
Serkan bir şey eklemeden avluya çıkmıştı ki Güney'i avlunun ortasında buldu!
Güney:Ha işte aşkın emekçisi de burada!Bu varya bu!Bu da o karısı da haysiyetsizin teki!
Serkan:Ne diyorsun lan sen yeter!
Serkan ve Güney birbirlerinin yakasına yapışmışken Nazan Serkan'ı Songül'de Güney'i çekti kendisine..
Serkan:Anne bırak!Karıma laf dokundurmayacaksın!
Güney:Abisi..Eylül Hanım'ın abisi almış Cemre'yi koynuna!Hem de kendilerine ev açmışlar!
-Bölüm Sonu
Depo dolu madem atayım dedim 🙂Gerçi EySer'imiz yoktu ama neyse bir sonraki bölümde çıkarırız acısını ❤️
-Esraa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"
Ficção AdolescenteSerkan evlenmemeye yemin etmemiş miydi?Ne değişmişti de şimdi yeniden kalbine bir sevda düşüvermişti böylesine? Eylül kendini kocasına adamak adına her şeyini vermemiş miydi yani?Neydi şimdi bu imtihan?