Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"

bölüm 54"Kavga"

Eylül eve gelir gelmez odaya cıktı yol boyunca ikisinden de tek kelime çıkmazken Eylül yatak odasının kapısını da kitledi.Serkan on-on beş dakika salonda kaldı ve ardından çıktı odaya ama kilitli kapıyla karşı karşıya kaldı!

Serkan:Açar mısın?

Eylül:Duş aldım üzerimi giyiyorum.

Serkan:Bana yalan söyleme duştan önce su içiyorsun bardak falan almadın hadi aç şunu!

Eylül:Serkan ne ya!Açmak istemiyorum konuşmak istemiyorum !

Serkan:Ya bu yaptığın çocukluk anladın mı!Aç kapıyı!Eylül!

Eylül:Of!İstemiyorum ne demek!

Serkan:Evliyiz biz evli!Karımsın sen benim Eylül Karaca'sın sen ne kadar istemesen de!

Eylül'ü sinirlerini tüm hücrelerinde hissetmiş öfkleyle açıvermişti kapıyı!

Eylül:İstemesem de!Ne demek bu!Yerin dibine geçsin anladın mı!Yerin dibine geçsin o soyadın!

Serkan:abartma konumuz bu değil!

Eylül:Ne konumuz!Ne!

Serkan:Boş yere bağırma otur konuşalım işte Eylül!

Eylül:Serkan ne dememi bekliyorsun?

Serkan:Gözün kör oluyor ya Defne yüzünde!Sanki sana olan aşkımı bilmezmiş gibi çocukca davranma Eylül!

Eylül:Konumuz Defne yani senin ahmak kuzenin!O seni süzen sana aşkla bakan..Bugün hiç zaman yokmuşcasına tam biz öpüşürken gelen hatta ilerleyip bizimle yürüyen köpek bahanesine sığınan Defne değil mi tek konumuz!Hatta bu sence sadeece çocukluk!

Serkan:Seni sevdiğimi bile bile ona haksız-

Eylül:Sakın ama sakın bana haksızlık deme!Ailenin ya..O salak Güney'in yaptığı haksızlığın saygısızlığın hesabını soramaz kimse!Bana sakın haksızlık deme!

Serkan:Ortalığı kızıştırdın sana defalarca kafa yorma dememe rağmen uzak dur dememe rağmen!

Eylül:Ne benim görevim o zaman!Dedin ki az önce Eylül Karaca'sın!Ee beş dakika sonra hiçbir seye karışamaz mı oluyorum ben Serkan?Söyle ya!

Serkan:Eylül..

Eylül:Eylül ne!Ne benim görevim benim hı?Sadece!Sadece senin gelip sabahlara kadar öptüğün yatağına aldığın sevişip sonra da ka-

Serkan:Sus!Daha fazla konuşma!Ne biçim konuşma bu!Nasıl zihniyet ya!Ben sana ne zaman öyle davrandım hı!Ne zaman rızan olmadan dokundum sana!

Eylül bir şey diyemedi gözlerinden akarken yatağa oturup kaldı.Serkan daha çok öfkeliydi bu kez.Karısını asla kırmayan her davranışına dikkat ederken Eylül'ün özel hayatları hakkında düşüncesi Serkan'a iğrenç gelmişti.Çünkü Serkan karısına her anlamda değer verirdi.

Serkan:Susma ağlama!Ya ne biçim konuşuyorsun!Ben sana defalarca seni hak etmem lazım derken sen nasıl kendini değersiz görmeye çalışırısın!Cemre o bu şu!Ya görevimizi yaparız ama özel hayatlarına karışmayız ya!Sen annemlere neyi ispat edecektin!

Eylül:Serkan ben..

Serkan:Gözün dönüyor olan bu!

Eylül ayaklandı Serkan'ın ellerini tutacaktı ki Serkan bir adım geri atıp durdu.

Serkan:Sen önce kendini affet ki ben seni affedeyim Eylül.

Serkan kapıya doğru ilerledi Eylül kısılmış sesi ile seslendi.

Eylül:Hayır gitme..

Serkan:Ben sana asla zorla dokunmadım asla seni bir obje olarak görmedim..Başkalarının vebalini bana ödettin.

Eylül:Özür dilerim..Serkan tamam..Gitme ama.Yatağımızda uyuyalım..

Serkan:Eylül lütfen.

Eylül:Ne lütfeni ya!Evliyiz biz!Saçmala!

Serkan:İyi geceler..

Serkan kapıdan çıktı.Eylül ise gözyaşlarını akıttı yanağına..Yanlışı olan kimdi şimdi!

..

Oğuz kapının açılış sesiyle kendini çekiverip ayaklandı.

Oğuz:Ha Fatmanur da geldi..Gideyim ben.

Cemre:Hıhı..Tamam iyi günler.

Cemre kendi kendine kaldığında kalbinin hızlıca çarptığının farkına vardı.Ne yani Oğuz ile bir hayat..Cemre susup kaldı ama kıvrılan dudaklarına şaşırmıştı gülümsüyor muydu yani?

Cemre:Bilgem..Kimselere söylemek yok tamam mı güzelim..

Cemre kızını uyutup yatağına bıraktı ve kendisi de gözlerini kapattı ama aklından çıkmayan an vardı hislerinde..

-Bölüm Sonu

Yorumlarınızı bırakırsanız sevinirim teşekkür ederim ❤️

-Esraa