bölüm 42"Barış'ın Gerçekleri"

232 21 67
                                    

Kader acilde tedavi altına alınmışken Serkan ve Eylül koridorda konuşuyordu ki Barış gelir gelmez Serkan ayaklandı!

Serkan:Ne yüzle geliyorsun Barış!Ne diye terk ettin hamile karını gece yarısı konaktan çıkmakta neyin nesi lan!

Serkan Barış'ın suratına yumruk geçirmesiyle Barış yere yığılıdı.Eylül Serkan'ı sakinleştirmek için onun önüne durdu.

Eylül:Serkan tabii ki gelecek karısının yanına!Bebekleri var unutma!

Barış ağzından damlayan kanla yerden kalkarken Eylül ona elini uzattı Serkan'ın buz bakışlarına rağmen.

Serkan:Eylül!

Eylül:Serkan saçmalama!İçerde yatan senin kardeşinse onun da eşi..Ya ben yatsaydım içerde abim de gelip böyle davransaydı sana!Delirmez miydin?Ben biliyorum ki bu hastaneyi başlarına yıkardın!

Serkan başını çevirip diğer yana döndü.

Barış:Eylül yeter tamam..Ne desem yanlış zaten buralı değilim sonuçta sizden değilim.

Eylül:Barış biz aileyiz..Olmaz öyle şey.

Barış:Aile?Eylül aile aynı evde yemek yemek değil ya da o avluda oturmak değil..Konak bunlara alışmış sohbete şen kahkahalara değil.Sende biliyorsun ne zaman oturduk hep beraber?Sen ve Serkan abi gittiniz elbette gidersiniz..konu bu değil.Ama konakta yabancı tanıdıklık hakim..Bu can sıkıcı.

Serkan:Barış..

Barış:Kader'i konakta bırakmamı istediniz ama ben orada yaşayamam.Cemre'nin bakışları,Güney'in hesaplarıyla o evde büyüyemez o bebeğimiz anladınız mı?Serkan abi..Ya eşimle giderim başka bir eve..Ya da bebek doğunca al-

Serkan:Konuşuruz.Kader'den haber alalım bir..

..

Kader iyiydi Barış ve Kader hastanenin acil servisinde konuşurken Eylül ve Serkan'da kafeye inmişlerdi.

Eylül:Barış haklı Serkan hayır hiç bakma öyle.

Serkan:Tamam da sevgilim benim ailemde canavar değil yani.

Eylül:Serkan ben öyle mi dedim?

Serkan:Yemek işini çıkarıyorsun şimdi de aileme söz ediyorsun.

Eylül:Yemeği unutmadım ayarlamalarımı yapacağım da..Bak aşkım konak çok kalabalık ve kusura bakma ama Selin yenge sinsinin teki.

Serkan tepkisini çekmemiş ağzı açık kalmıştı.

Serkan:Ne demek bu?Yengem..

Eylül:Ya..Aşkım bak sen Kader..Bak siz babanızla büyümüşsünüz..Ve tabii Nazan anne de kocasıyla yaşamış.Baban ne kadar Güney'i oğlu saysa da sensin onun oğlu Serkan..Selin yengenin içinde bir öfke var bunun farkındayım ama bu öfke kime onu bilemiyorum.

Serkan:Hiç fark etmedim ben..Neyse Kader'e bakıp gidelim mi artık eve?

Eylül:Günlerdir evdeyiz eve gitmeyelim..

Serkan:Nereye?Ah Eslem'e mi?

Eylül:Ya Serkan hadi lütfen..

Serkan:Hm artık kandıramazssın beni bilmem ne desem?

Eylül:Bu da neymiş Serkan Bey?

Serkan sandalyeden kalkıp eşinin elini aldı eline ve yürüyerek konuşmaya devam ettiler.

Serkan:Evli bir adamım..Ee parmağımda yüzüğümde takılı seni öpebilirim..Eslem'e gitmek için ne şart koysam bilemedim?

Eylül:Sen varya..Fenasın Serkan.Ama bak aklıma şu geldi.Sen eğer Eslem'e beni bırakmassan gece boyu yeni aldığın o kanepelerde uykuyu tadarsın belki sevgilim..Ayrıca sabah seni uyandıran da olmaz artık.

Serkan:Kanpeleri alırken sormuştum rahattı ama..

Eylül asansöre bindiklerinde Serkan'ın gögüsüne bırakıp elini parmaklarıyla daireler çizmeye başladı gülümseyip gözlerini kocasına dikerek,Serkan ise onun belinde birleştirdi ellerini..

Eylül:Kanepeler rahat demek..Sen peki nasıl uyanacaksın?Bensiz..

Eylül kocasına açık davet çıkarıp dudaklarına dek yakınlaştı ona..

Serkan:Uyanamam mı dersin?

Eylül:Sen bilirsin tabii..

Serkan:Ben bilirim tabii..

Serkan karısının dudaklarından öptü.

Eylül:Yani?

Serkan:Yanisi var mı sence Eylül Hanım?Biliyorsun sensiz uyanmayıp o güzel dudaklardan kana kana içmeyi bırakmayacağımı biliyorsun.

Eylül sırıttı ve arından kapının açılmasıyla el ele Kader'in yattığı servise çıktılar.

Kader:Abi..iyiyim.

Eylül:Az önce Barış ile konuştuğundan giremedik.Geçmiş olsun.

Kader başını sallamakla yetindi.

Barış:Iı..Biz konağa döneriz buradan.

Serkan Barış'a bakıp güldü.Elini uzattı.

Serkan:Gerek yok Barış.Gidin tatilinizi yapın kafa dinleyin.Biletleriniz hazır uçağınız ise 23.00'da..

Barış Serkan'ın elini sıkıp gülümsedi.Kader'e geçmiş olsun dileklerini bir kez daha iletip çıktılar.

..

Eslemlerin evine doğru sürüyordu Serkan arabayı.Eylül ise Kader ve Barış'a yapılan hediye için Serkan'a minnet duyup hayranlıkla eşini izliyordu.Serkan bunu fark edip direksiyondaki elini Eylül'e uzattı.

Eylül:Sen benim hayatı-

Serkan:O hayat sensin..

Eylül gülümsedi ve Serkan ile yolculuğa devam etti..

-Bölüm Sonu

Yorumlarınızı bırakırsınız hoşçakalınız ❤️

-Esraa

Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin