Cemre ve Oğuz Eylül'ün yanında bekliyordu.Eylül yarım saattir uyuyor,Cemre ve Oğuz da sessizce konuşuyordu.
Cemre:Aklım almıyor kim niye Serkan'a bunu yapsın ki Oğuz?
Oğuz:Cemre Bilge'yi Fatmanur'a bıraktık ama içim rahat değil ben buradayım hadi sen git.
Cemre:Oğuz..Beni dinlemiyorsun farkında mısın?
Oğuz:Aklım bir yandan da kızımız da kaldı ama ne yapayım?
Cemre:Ben seni nasıl hak ettim bilmiyorum..Bak içerdeki güya babası!
Oğuz Cemre'nin elini tutunca Cemre gülümsedi..
Oğuz:Biyolojik katkı diyelim hem bizene ondan..
Cemre:Sen harika birisin.Oğuz..birgün senin aşkına layık olacağım..
Oğuz gülümsedi..
Cemre:Şey..Serkan yani umarım ki atlatır..Eylül de hamile miymiş?
Oğuz:Bende yeni duyuyorum..
Eylül Serkan'ın adını sayıklayarak uyandığında elinde abisinin elini buldu..
Eylül:İkisi de iyi değil mi?Babası da..Kendi de iyi..
Cemre:Eylül bebeğin iyi merak etme.
Eylül:Kocam..Ya neden yatıyorum gidelim hadi..
Cemre:Eylül serumun bitsin lütfen..
Eylül doğrulabildi sadece..Başında ağrı hissediyordu.
Oğuz:Sakin ol..Sadece sakince beklemeni istiyorum senden..
Eylül:Ta-tamam ama sen sorsana abi..Babama sor..Tevfik babama..
Oğuz çıkıyordu ki Cemre ona seslendi.
Cemre:Oğuz..Güney yani ona uyma sen nolur..
Oğuz gülümseyip kapıyı kapatırken Eslem içeriye girdi..
Eslem:Kuzum!Ne hale gelmişsiniz!Ah..
Eylül'ün gözlerinden akarken Eslem kuzenine sarıldı.
..
Nazan bir yanda Tevfik bir yanda Barış onlardan uzak diğer koltuklarda Güney ise en köşede bekliyordu bir haber.sahi Güney'in umrunda mıydı ki?
Nazan:Kim yapmış!Şirketin güvenliği ne halt eder ha!
Tevfik:Yahu of!Bir sus artık be!
Nazan:Hadi ben sustum!Karısına ne diyeceğiz Tevfik geline ne diyeceğiz karında bebek!Torunum...Babasız kalamaz!Nasıl veririz bu hesabı!
Tevfik:Oğuz..gelinim nasıldır?
Oğuz:Uyandı ama buraya gelmesine izin vermedim Tevfik amca serumu bitsin en azından..Kimse bir haber vermiyor mu?
Tevfik:Bizde bilmiyoruz aman Eylül iyi olsun Oğuz.
...
Eylül daha fazla beklemedi Eslem ve Cemre ile beraber o da ameliyat bekleme salonuna oturdu.Nazan sürekli gelininden gözlerini kaçırıyordu.
Eylül:Acıyarak bakmayın bana..
Oğuz:Canım..kimse sana öyle bakmıyor sakin lütfen..
..
Cemre aşağı kata lavaboya inmiş asansör de ise Güney ile kalıvermişti bir anda!Neyse ki asansör hızlıydı..
Güney:Nasıl mutlu musun kocanla!Benden daha mı yakışıklı ne ha!
Cemre:Sus!
Güney:Pişman olacaksın sen benimdin!
Cemre kapının açılması ile hemen inip Oğuz'un yanına oturdu..
..
Eylül artık yorulduğunun farkındaydı saatler dakikaları kovalıyordu..O kapı nihayet açıldığında Eylül ayaklandı!
Doktor:Iı..zordu ama başardık çok kan kaybetti kuzeni sanırım kan vermiş.
Eylül:Görebilirim miyim!Karısıyım ben!
Doktor:Yani sizi duyamaz..Bugün yarın yoğun bakımda kalacak.Şöyle söyleyeyim aşırı kanaması vardı..Bıçak darbeleri organları baya etkilemişti..Onarmaya çalıştık.
Eylül:İyi ama şimdi..
Tevfik:Doktor Bey karısı hamiledir..Bir şey deyin!
Doktor:Zaman diyebilirim..Iı geçin siz o zaman birazdan yalnız içeri girmenize bugün izin veremem..
Oğuz:Nasıl?
Doktor:Cam arkasından görebilirsiniz..hemşire hanım!
..
Herkes daha doğrusu Nazan Tevfik bakıp çıktıktan sonra Eylül geçti kendisiyle kocası arasına çekilen bu cam şeridin kıyısına!
Eylül:Aşkım..Serkan biz geldik..Bebeğimizi getirdim sana sevgilim..Hani hayalleri kurduğumuz bebeğimiz..gözleri sana benzeyecek olan..Aşkım!
Eylül gözlerinden sicim sicim akarken yine başının döndüğü hissetmişti.Tutunmaya çalışırken gelen hemşire yardımına koşup onu oradan çıkardı!Eylül şiddetli bir ağlama krizine girmişti!
..
Nazan olamadığı için yanında olamadığı için üzgün ve mahcuptu ama o kadar kavgadan sonra nasıl gidebilirdi ki onun yanına!Eylül'ün yanında abisi vardı..
..
Gün geçmişti..Gecenin karanlığı yerini yeni güneşe bırakıyordu.Eylül Oğuz Nazan ve Tevfik hastanede sabahlamışlardı.Eylül doktor gelir gelmez yeniden ayağa kalktı.
Eylül:Nasıl?Geçti..bitti değil mi?
Doktor gülümsedi..
Doktor:Birazdan görebilirsin..Akşama doğru da uyandırmaya başlarız.
Eylül gülümsedi dolu olan gözleri ile yoğun bakım materyallerini giyinip geçti içeriye..Makinanın sesinden haz etmemişti yüreği yerinde durakmasızın çarpmaya yemin etmişti sanki!Göğüs kısmı sarılıydı ve beyaz sargının üzeri kıpkırmızı kan ile doluydu.Eylül elleri tityerek Serkan'ın elini tuttu..
Eylül:Canım..Ben geldim bak kızma..Bebeğimizi niye getirdin deme nolur!Ya sen buradasın..biz evde olmaz ki!Tatlı yapmıştım..Hâla mutfaktadır..aşkım..Nolur bana,bize..en önemlisi bebeğimize dön..Seni seviyorum..
-Bölüm Sonu
Merhabalar yeni bir şey yazmak istiyorum aslında ama tabii kafamda birkaç şey var siz nasıl bir hikaye okumak istersiniz?Eski hikayelerimi biliyorsunuzdur az çok Vebal olsun Aşk Hukuku olsun ya da Yeniden gibi...Birkaç minik görüş belirtirseniz memnun olurum Evlilik Yemini ise depoda 80.bölüme dek geldim fena şeyler oluyor sonrasını bilemem 🙂Hoşçakalın!
-Esraa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"
Roman pour AdolescentsSerkan evlenmemeye yemin etmemiş miydi?Ne değişmişti de şimdi yeniden kalbine bir sevda düşüvermişti böylesine? Eylül kendini kocasına adamak adına her şeyini vermemiş miydi yani?Neydi şimdi bu imtihan?