bölüm 74"Ölüm"

206 21 23
                                    

Eylül'ün aklı Songül'ün sözlerin de kalsa dâhi ses etmeyip kocasının yanında buldu kendini!Eylül kocasının uzayan sakallarının okşayıp gülümsedi.

Serkan:Aşağıya ineyim mi?Eylül çok sıkıldım aşkım.

Eylül:Yemeğini yedirdikten sonra inebiliriz.

Serkan:Miray nasıl sesini duyuyorum özledim sevimliyi..

Eylül gülümsedi ve kocasının dudaklarına buseler verdi.

Serkan:Sevgilim..Yapma işte dayanamıyorum zaten.

Eylül:Valla bilemem Serkancım öpücükle yetinmelisin.

..

Songül'ün cansız bedeni öylece banyoda yatıyordu..Yatak odasındakl o banyoda..Hayatını kaybetmiş o..Tabii bir katili vardı belki de..Selin çığlığıyla konağı inletirken Eylül koşup bir altta kalan odaya girdiğinde Selin titriyordu!Serkan da güç bela inmişti odaya!

Eylül:Ölmüş mü!Bu ne!Nasıl!

Selin:Gitti..Gelinim gitti!Nasıl olur mu!Bir de mektup var..Ah yavrum!Kuzumun karısı gitti..Oğlum yalnız kaldı!Ah benim gelinim!

Serkan:Eylül çık buradan!Çabuk git!

Eylül:Hayır..Serkan bir şey yapsınlar ya ölemez!

Serkan:Odadan çık diyorum sana!

Eylül yere çökmüş yerde yatan cansız bedene bakarken Serkan onu kolundan tutup kaldırdı!

Serkan:Çık diyorum bunlar ağır!Sana ağır karnında bebeğimiz varken!

Serkan ağrılarına rağmen Eylül'ü zorla da olsa çıkarmıştı..

..

Polis,cenaze arabası ve ambulans..Konağın önü kalabalıktı!Eylül avluda ambulansın içindeyken Selin ağıtları ile her yanı inletiyordu!

Serkan:Eylül..İyisin değil mi?

Eylül:Can gitti..Can!Serkan Songül nasıl intihar eder aklım almıyor!

Serkan:Sakin ol bak biz evimize gidelim sen burada kalma..

Eylül:Cenaze evi burası olur..Güney nerede?

Serkan:Güney cenaze arabası ile gitti.Yarın toprağa verilecek..Canım bak sana bir şey olmasın..Lütfen bebeğimizi düşün.

Eylül Serkan'ın yardımıyla inerken Serkan'ın da canı yanıyordu hâlâ ağrıları vardı ama dayanması lazımdı..Konaktan ikinci kez cenaze çıkıyordu..Herkes gözü yaşlı ve donuktu.Serkan zor da olsa Eylül'ü odalarına çıkardı.Kader de bu odada bebeğini uyutuyordu çünkü alt katta polisler vardı.

Eylül:Kader..Kader..

Kader ve Eylül ağlaşarak sarıldılar..

Kader:Nasıl yapar bunu Eylül!Canını nasıl..Can bu can!İnsan canına kıyar mı?

Eylül:Bilmiyorum Kader..Hiç bilmiyorum yani son günlerde iyiydi.Biz de Güney ile fena değildik tam aile oluyoruz derken..Ah!Öylece yatıyordu biliyor musun?

Kader:Nasıl etmiş ki bileklerini falan mı kesmiş?

Eylül:Kan da vardı..Yer boydan boya..

Kader:Öyle yorgun hissediyorum ki..Bu olaylar Miray..

Kapı çalınınca Barış girip karısına sarılmıştı.Eylül de yatağa oturdu..

Barış:Güney abi berbat halde morga gittiğimizde ortalığı dağıttı..

Kader:Of..Bir yüzü gülmedi.Babası Cemre..Sonrasında Songül!Sanki herkes teker teker terk ediyor onu..Selin anne de kızı gibi sevdi..

Barış:Ha kızı derken Defne nerede?

Eylül:Uğursuz..Songül'ün bana son cümleleri daha kahvaltıda Defne'ye dikkat et dedi..

Eylül'ün gözlerini doluyor Kader de yanaklarına inen damlalara engel olamıyordu.Barış ağlayan Miray'ı kucakladı..

Barış:Kızım..çiceğim sen duyma bunları tamam mı?Ah sen..Duyma!

Miray babasının kucağında ağlıyor,Kader de ise onu alıp yeniden emzirmeye başladı.

Barış:Serkan abi aşağıdaydı..Hasta o da..Aman be.

..

Serkan Güney avluya girer girmez sarıldı kuzenine!Sımsıkı!

Güney:O da gitti..ben kötü ahlaksız şerefsizin tekiyim değil mi Serkan!Sana yengeme,Bilge'ye Cemre'ye..Herkese kötülük ettim ben..ben ölmeliydim!O değil lan!Ben geberip yatmalıydım o buz gibi yerde!Ben!

Serkan:Güney nasıl teselli ederim..Bunun tarifi olamaz biliyorum abi ama..Dirayetli ol..

Güney:O benim ilk aşkım..İlk!Şirkete ilk girdiğinde ürkek bir ceylandı..kıvır kıvır saçları o gözleri..Olmaz dedi annenler sevmez dedi..Anneme desem kabul eder miydi?Etmezdi..Bende kaçtım!Onu kaybettim..Cemre mesela!İhanet ettim ben..Hangisine ettim o ihaneti!

Serkan ağlıyordu bir daha sarıldı ayakta güçlükle duran kuzenine!

Defne:Abim!Başımız sağolsun..

Güney sadece başını sallayıp odasına ilerliyordu ki bu kez de annesi durdurup onu kendi odasına çekti.O odada ölüm vardı kan vardı sevenin ahı vardı..Yaşanır mıydı!Yaşanacak mıydı!

..

Eylül elindeki suyunu içip kapının açılması ile kocasının kendisine dolu gözlerle baktığını görüp kapıyı kapattı ve ardından sımsıkı sarıldı kocasına..Eylül derin derin ağlayan kocasının acısını paylaşmaya çalışacaktı..

Serkan:Eylül'üm..sen gitme asla tamam mı?Beni bırakma..

Eylül kocasının yanaklarını avuçlayarak akan damları silmeye çalışıyordu..

Eylül:Serkan..Sakin olmalıyız..

Serkan:Eğer kadın giderse..kadın gider ve gelmeyeceği bilinirse..Eylül kadın giderse adamın yüreği söner..Kanar..Mahvolurr..ben sensiz kendimi düşünemiyorum birtanemm!

Eylül:Bende sensiz..Asla..

-Bölüm Sonu

eysercilerrr yazarcımın finalinden geliyorum gözler dolu ❤️Bizde de durum böyle ölüm geldi..

-Esraa

Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin