Evlilik Yemini"Gök'yüzünde"

bölüm 62"Tatlı Heyecan"

Nazan Defne'nin odasına çıkmasıyla onun ardından o da yürümüş ve kapıyı da kilitlemişti.Defne gözlerinden akan yaşları silerken Nazan onu seyretti.Koltuğa oturdu Defne'nin de yatağa oturmasıyla hafifçe öksürdü.

Nazan:Defne neden o gözyaşların?

Defne bakışları kaçırmak istedi.Ne diyecekti evli oğlunuza aşık mıyım mı diyecekti?Diyebilir miydi?Defne sadece sustu..

Nazan:Defne..Sana dedim neden o gözyaşların?

Defne:Ben hiç..Yani..

Nazan:Bana bak!Oğlum değil mi Serkan senin derdin tasan?

Defne:Nazan yenge..ben özür dilerim yani..

Nazan:Hayır bak Eylül ne kadar anlaşamasak bile gelinimdir.O bir Karaca..Oğlumun karısı!Ve ben oğlumun evliliğinde gözün olduğunu fark ediyorum Defne.Serkan'a olan bakışlarını kes!

Defne:Ben..Siz yanlış anlamışsınız!Hem siz Eylül'ün iyiliğini istemezssiniz ki!

Nazan:Orası bana kalmış oğlumdan çek bakışlarını!Oğluma eş falan olmazssın!Sana bırakmam..Selin'de hiç bırakmam bu mirası,konağı kocamın Serkan'ın emeklerini!

Nazan odadan çıkarken kendinden emindi.Kader'in yanına geçip torununu aldı kucağına.Barış ise huzursuzdu yine Nazan iki de bir odaya pat diye giriyordu.

Nazan:Altını değiştirdiniz mi?Kader..

Kader:Anne Barış halleti.

Nazan:Aman ne anlar o?Pişik olacak bu kadarcıkken..Barış sen şirkete dönsene oğlum.

Barış:Tevfik baba bir hafta eşinin yanında ol dedi ama bakıyorum ki gerek kalmıyor.

Barış odadan çıkarken Kader annesine göz devirip baktı ve bebeğini kucağına istedi..

Kader:Anne bu kadar üzerine gitmesen mi?

Nazan:Ne yapıyorum kız?Geline de enişteye de düşman ettiniz beni.

Kader:Biz mi ettik annecim?bilmiyormuş gibi yapma.. Barış evliliğe erken diyordu sende biliyorsun ya yirmi yaşındayım ben.

Nazan:Öpüşüp koklaşırken yirmi yaşında olmuyorsun ama..Hep Eylül sokuyor bu akılları sana!

Kader:Anne bak zaten yorgunum..Hadi sen git Songül'e falan bebek sorsana hadi..

..

Songül Güney ile mutlu muydu?Gerçekten bir şey paylaşıyorlar mıydı bilmiyordu.Güney ona karşı ilgili miydi?Ya da bu ilgi sadece ihtiyac için miydi?Kafasını sorgulayan sorularla tv izlerken salona Selin girince doğrulup gülümsedi.

Selin:Güney niye geç kaldı ki?

Songül:Ha anne şey..Tevfik baba depoya yazmış oraları bir denetlemesi lazım gelir birazdan.

Selin:Aranız...İyi değil mi kızım?

Songül:İyi annecim meraklanma sen Güney bana emanet.O karısını falan her şeyi unuttu..

Selin gülümsedi..

...

Serkan karısının yaptığı yemekleri yerken bir yandan da onu izliyordu.Bebek kararıyla daha da düşmüştü Eylül'ün üzerine..Sanki hemencik hamileymiş gibi..Eylül ise ilgiden memnundu.Serkan konağı tamamen çıkarmıştı küçük dünyasından.Babası ile de sadece iş konuşuyordu.

Eylül:Serkan..Bebeğimiz olunca..

Serkan:Bal damlıyor bal..hı söyle güzelim!

Eylül:Yani çok erken ama biliyorum tabii nasip olursa diye konuşmak lazım..

Serkan:İnşallah diyelim güzelim.Ben sana anneliğin o kadar güzel yakışacağına eminim ki..Böyle hayali bile güzel çok güzel..

Eylül:Ben sadece şundan korkuyorum sevgilim..Ben..Yalnızım biliyorum.Yani annenlerle aramız belli annemlerle de koydum mesafemi..Ben şey..Yalnız nas-

Serkan kalktı masadan eşine sarılıp okşadı saçlarını..

Eylül:Yani saçmalamak istemedim ama..

Serkan:Güzelim senin hayatında ben varım senin kimseye hiç kimseye ihtiyacın yok olmayacakta..Hadi uzan sen biraz..Buraları toplar gelirim yanına.

Eylül başını salladı masadan kalkıp odasına çıktı.Ayaklarını uzattı yatağa..Yorgun hissediyordu kapattı gözlerini..

..

Serkan etrafı topladıktan sonra yatak odasına çıktığında karısının mışıl mışıl uyuduğunu görüp gülümsedi.Üzerini örtüp kendi de koltuğa gecip kitabını aldı okumaya başladı saat daha erkendi uykusu yoktu.Eylül'ü ile ilgilenecek sohbet edecekti ama uyuduğundan dolayı yapamamıştı..

Serkan:Bizim bir bebeğimiz olacak..

Serkan başını kitaptan kaldırdı.Aklı hep o karardaydı artık..Eylül'ü izlerken ne kadar şanslı olduğunu anlıyordu defalarca..Eylül böylesine güzelken kim bilir bebekleri nasıl tatlı olurdu diye düşünmekten alamıyordu kendisini..Serkan kalkıp karısının yanına gitti ve oturdu.Karısının yanağına ve boynuna minik minik buseler kondurdu..

Serkan:Benim birtanem..

Eylül kıpırdandığında Serkan onu kendisine çekip o da gözlerini kapattı.

..

Konakta yeni güne erken başlanıyordu yine.Tevfik ve Güney kahvaltının hemen ardından çıkmışlardı.Nazan kızına kahvaltıkları götürüyor Barış da o sırada kızına bakıyordu.

Barış:Nazan anne Kader kendi yiyebilir.

Kader:Barışcım..

Nazan:Barış doğru tut çocuğu!Allah Allah..

Barış sinirleniyordu sürekli Nazan'ın gölgesi altında olmak çok can sıkıcıydı ama başka çaresi yoktu.Gidemezdi..

..

Serkan karısını öpücüklerle uyandırmış ardından güzel gözlerine bakıyordu.

Eylül:Kocacım..

Serkan:Söyle güzelim..

Eylül:Çok yakışıklısın bu sabahta..

Serkan güldü ve dolabının kapağını açıp kıyafetlerine göz gezdirdi.

Eylül:Beyazı giysene..

Serkan:Şirkette olmayacağım ama..

Eylül:Nasıl?

Serkan:Konakta ki bazı dosyaların ayrılması lazım babamın çalışma odasında olacağım arşiv odası da bizim konağın yanındaki klübe de..

Eylül üzerindeki çarşafı atıp kocasının yanağına öpücük kondurup o da dolaptan kıyafetlerine bakmaya başladı.

Serkan:Sen nereye?Cemre'ye mi Eslem'e mi?

Eylül kocasının yanaklarını avuçlayıp dudaklarından öperken Serkan şaşkınlıkla ama bir o kadar da aşkla karşılık verdi karısının beline inen ellerini fark etmemiş bile..

Serkan:Geç kalacağım..Hadi..

Eylül:Bende gelebilirim konak sonuçta.

Serkan karısının boynuna bıraktı öpücükleri kıskançlığını seviyordu aslında..eylül kıkırdayarak çekti kendini.

Eylül:Geç kalıyoruz..Hadi..

Eylül dolaptan aldığı kıyafetlerini yatağa bıraktı.

Eylül:Serkancım..

Serkan:Hm...Kahvaltıyı da etmedik ama.

Eylül:Annene telefon açsana aşkım!Hadii ama benim geleceğimi söyleme!

Serkan annesini ararken Eylül kıyafetlerini değiştirmeye başladı.

-Bölüm Sonu