သခင်စေရာ

သခင်စေရာ အပိုင်း(၁၆)

မနက်နိုးလာတော့ထွဋ်ခေါင်တ်ို့၂ယောက်စားထပ်လျက်ပင်။မဖြစ်ဘူးမေမေက အိမ်အကူလွှတ်မယ်ပြောနေတာ ထွဋ်ခေါင် ထိုကောင်လေးကိုယ်အား မပြီးအပေါ်သို့တက်ခဲ့လေသည်။အခန်းထဲအရောက် ကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်သည်နှင့် လူးလူးလွန့်လွန့်လေး နိုးလာလေသည်။နိုးလာသည်နှင့်

"ဖယ် သား အပေါ်က "
ကျွန်တော့်အားတွန်းတိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းသို့ဝင်သွားလေသည်။

"ဟား ဘာလဲ အခုအခြေအနေက ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးနေတာတဲ့လား လာမလုပ်နဲ့ ကောင်းကင်ယံ"

သူလည်းရေချိုးခန်းထဲသို့လိုက်ဝင်လိုက်သည်။အကောင်ပေါက်မှာရေချိုးနေ၍ သူရောက်နေသည်ကိုမသိပေ။
ကျွန်တော်သူ့အနောက်မှအင်္ကျီတစ်ထည်ချင်းချွတ်ပြီး အနောက်ကနေခါးအား တင်းကြပ်စွာဖက်ပြီးဆွဲယူလိုက်သည်။

"ဘယ်လိုတွေလာဖြစ်နေတာလဲ ဖယ် ကျွန်တော့်ပေါ်က လက်"

သူက ကျွန်တော့်လက်များကိုအတင်းဆွဲချနေလေသည်။
အဟက် ငါလာမရွဲ့နဲ့ ကောင်းကင်ယံ ငါကမင်းကိုချစ်လို့ယူထားတဲ့လူမဟုတ်လို့ အချော့ပေးမှာမပါဘူး

သူပြောနေတာကိုမကြားချင်ယောင်ဆောင်ကာ သူ့အနောက်ကနေ နားရွက်ဖျား လည်ပင်းတို့ကို စုပ်ယူနေလိုက်သည်။အဟား ကျွန်တော်လည်တိုင်များကိုစုပ်ယူလိုက်သောအခါ မနေတတ်စွာ ခန္ဓာကိုယ်လေးမှာတုန်နေပြီး နှုတ်ခမ်းလေးများကလည်း အသက်ရှူမဝသလိုဟနေလေသည်။

ခါးမှလက်တစ်ဖက်ကိုသူ၏မေးဖျားမှ ယူ၍ သူ့ဘက်သို့ခေါင်းကိုစောင်းငဲ့စေလိုက်ပြီးနှုတ်ခမ်းများကိုစုပ်ယူနေလိုက်သည်။အကောင်ပေါက်ခန္ဓာကိုယ်ကမနေတတ်စွာလူးလွန့်နေ၍ သူ့အောက်ကအငယ်ကောင်နဲ့ပွတ်တိုက်မိနေလေသည်။

သူထိုကလေးခန္ဓာကိုယ်ကို သူ့ဘက်လှည့်ပြီး ထိုကလေး၏ခြေထောက်များကို သူ့ခါးမှချိတ်ပြီးဆက်ဆံလိုက်သည်။
ထို့နောက်ထိုကလေးကို နံရံဘတ်လှည့်ပြီးဆက်ဆံလိုက်သည်။

"အ့ အ့ နာ နာတယ်"

သူလေးနာကျင်စွာ နံရံများကိုကုပ်နေလေသည်။ထိုလက်ထဲကိုသူ့လက်ထဲထည့်၍တင်းကြပ်စွာကိုင်ထားပြီးဆက်ဆံလိုက်သည်။