Tüm arkadaşları Taeyong'daki değişikliği fark etmişti, sürekli etrafını kontrol ediyor endişeyle etrafına bakıyordu. Okuldaki insanlara tek tek hesap soruyor ve her geçen gün daha çok içine kapanıyordu.
Fresas'tan bir aydır mesaj gelmiyordu, bu durum kırmızı saçlı olanın daha çok gerilmesine sebep oluyordu çünkü ölüme yaklaştığını düşünmeye başlamıştı.
Mesajlaşırken ciddiye almıyormuş gibi görünmeye çalışıyordu ama tüm gece tanımadığı kişiden gelen mesajları düşünüyordu.
Lee Taeyong ölümden korkuyordu.
〰️〰️
19.06.2018
Taeyong arkadaşlarıyla sahil kenarında buluşacağı için en rahat kıyafetlerini giymişti.
Bir süredir endişeli göründüğü için arkadaşları onu eğlendirmeye çalışıyordu ama Lee dışarı çıkmak bile istemiyordu.
Olanlara verdiği tepkiler, okuldaki çoğu kişiye göre abartılıydı ama Taeyong yakın zamanda ölebileceğini düşündükçe deliriyor gibi hissediyordu.
Karşısındaki ise ölümü fazlasıyla hafife alıyordu.
〰️〰️
"Onu bulacağız Tae, okuldan biridir ve aklınca şaka yapıyordur. Endişelenme artık."
Jaehyun, çoğu arkadaşının düşüncesini dışarıya vurmuştu. Onlara göre bu bir eşek şakasıydı, hiçbiri ölümü kendilerine yakıştıramıyordu.
Ölmek için çok gençlerdi.
Sahilde geçirdikleri birkaç saatin ardından herkes evlerine dağıldı.
Taeyong'un evi sahile yakındı bu yüzden endişeli değildi. Hızlı adımlarla evine doğru yürürken kapüşonunu kafasına geçirmişti ama sürekli etrafa bakmaktan yorulmuştu.
Hayır, endişeli değildi.
Evlerinin bulunduğu sokağa kadar kalbi, deli gibi atmıştı sadece. Başka da bir şey olmamıştı.
Kapının üstündeki not kalbinin ritmine hiç yardımcı olmamıştı aksine notu okurken kalbi, göğüs kafesinden çıkacak gibi olmuştu.
"Taeyong, özür dilerim.
Seni korkuttuğumu düşünmemiştim.
Korkma, korkudan ölmeni istemem :D"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fresas |Lee Taeyong
أدب الهواة'Umarım ölürsün Lee Taeyong, cesedinin çilek kokacağına eminim.'
