Part 4

2.2K 89 26
                                    

Ella Point Of View

"Wat?" Vraagt Niall zachtjes. Ik leg mijn hoofd in mijn handen en sluit mijn ogen, de beelden van daarnet flitsen nog een keer door mijn hoofd, samen met de gevoelens. Een fijn, dwingerig gevoel in mijn onderbuik.

"Ik voelde vlinders. Ik weet niet hoe het voelt maar ik voelde het." zeg ik en ik kijk hem aan. "Jij gaf mij vlinders." Hij kijkt glimlachend naar zijn vingers. "Ik weet niet wat het is.. ik word gek."

"Je was altijd al wel een beetje gek hoor babe." lacht hij als hij me knuffelt.

"Niall ik ben super serieus." hij lacht en knikt.

"Ik weet het, ik wil ook dat je serieus bent want zoals ik al zei, ik wil meer als vrienden zijn." ik kijk hem aan en zucht.

"Kan ik er nog overna denken?" Hij knikt.

"Tuurlijk kan dat. Ik wacht al 16 jaar." ik rol mijn ogen en kijk hem met medelijden aan.

"Sorry, ik wist het niet."

"Snap ik ook wel."

"Maar waren al die relaties die je met meisjes hebt gehad dan.." zeg ik zacht.

"Fake, ja." maakt hij het voor me af. Een onverstaanbare zucht rolt even over mijn lippen. "Sommige waren echt maar dan hadden ze mij gevraagd, ik zei ja omdat ik ze niet wilde kwetsen en om afleiding te hebben. Het lukte niet-" hij stopt met praten als de deur langzaam open gaat en mijn ouders voorzichtig naar binnen stappen. Ik kruip onder de dekens en leg mijn hoofd op het kussen zodat ik Niall aan kan kijken.

"Gaat het liefje?" Vraagt mijn moeder zacht. Ik knik en klem de deken om me heen.

"Ik voel er niet echt iets van alleen die naald in mijn hand is irritant." mompel ik en ik sluit mijn ogen.

"Het komt wel goed, we gaan het samen doen." zegt mijn vader en ik knik voordat mijn brein wegzakt in een diepe slaap.

❀~❀~❀~❀~❀

Niall Point Of View

Samen met de ouders van Ella zit ik in de ziekenhuiskamer. Kut, is het enige woord dat door mijn hoofd gaat. Het is kut. Ze verdient het niet, ze is zo mooi en lief.

"Ga je ook naar huis Niall?" Vraagt de moeder van Ella. Ik kijk op en schud mijn hoofd.

"Ik denk dat ik nog even blijf. Ik ben toch met de auto dus ik kom wel thuis." ze knikt.

"Doe je voorzichtig?"

"Tuurlijk." glimlach ik zwak. Ze knikt en dan staat ze op, Ella's vader doet hetzelfde. "Komen jullie straks nog?" Ze knikt.

"Even kleren afgeven en waarschijnlijk slaapt een van ons hier."

"Kan ik hier ook een keer slapen?" Vraag ik zacht.

"Tuurlijk kan dat, je kan vragen wat ze zelf het fijnste vindt." ik knik even.

"Ik vraag het wel als ze wakker wordt."

"Isgoed, tot straks misschien."

"Tot straks." zeg ik nog snel voordat ik wee naar Ella kijk. Ze verlaten de kamer en nu zit ik hier alleen, met een slapende Ella. Niet dat ik me hier zou vervelen, kijken naar haar is al genoeg voor me.

Plots draait zich ze om en weer terug. Een traan rolt over haar wang, dit kan niet goed zijn. Ik veeg de traan weg en wrijf over haar wang.

"Sh.. rustig.." fluister ik, geen idee ofdat het helpt, maar ik hoop het. Ze ademt diep uit en legt haar armen gestrekt voor zich. Iets in me zegt dat ze niet lang meer slaapt. Nog steeds heb ik er spijt van dat ik tegen haar heb gezegd dat ik haar leuk vind, het domste wat ik kon doen. Nu denkt ze er waarschijnlijk elke keer als ze me ziet alleen maar aan dat ik haar leuk vind. Ik laat mijn duim over haar hand heen gaan en kijk ernaar.

Voorzichtig draait ze haar hand en klemt ze mijn duim vast in haar hand. Ik glimlach, zo lief. Nog een tijdje zit ik zo, totdat ze langzaam haar ogen opent. Ze kijkt om zich heen, rekt zich uit en draait haar rug naar me toe. Ik leg mijn hand op haar rug en wrijf er zachtjes overheen.

"Lekker geslapen?" Vraag ik zachtjes en ze knikt. Ik grinnik even voordat ze zich terug omdraait naar mij.

"Waar zijn papa en mama?" Vraagt ze zacht en hees en ze kijkt me aan.

"Schone kleren halen en ik denk eten." ze knikt en legt haar hoofd weer terug.

"Dus jij zat hier alleen?"

"Jij bent er ook nog." Lach ik een beetje.

"Maar ik sliep." ze kijkt op naar me, ik wend mijn blik af en haal mijn schouders op.

"Je was nog steeds wel hier en ik heb het overleeft, niks om je zorgen over te maken." ze knikt en blijft me aankijken. Ik slik en kijk naar mijn vingers.

"Sorry dat ik nog steeds niet met zekerheid kan zeggen of ik je leuk vind." zegt ze zacht. Ik haal mijn schouders op.

"Het geeft niet, ik ben het gewend." zucht ik. Ze kijkt eindelijk weg, naar de deken.

"Het is raar want ik voelde iets, toen je mij kuste, voor het eerst in mijn leven. Het feit dat je mijn beste vriend bent houdt me denk ik tegen." Ik knik, zie maar dat het dom was om te zeggen.

"Ik weet het."

"Maar er gaat niks veranderen Ni, ik hou nog steeds even veel van je." ik kijk haar aan en zie haar al naar me kijken.

"Ik hoop dat er niets gaat veranderen." zucht ik.

"Tuurlijk niet, komop, geef me een knuffel." ze strekt haar armen naar me uit. Ik glimlach en geef haar een knuffel. Ze zou voor altijd in mijn armen moeten blijven, alleen weet ik dat dat waarschijnlijk niet kan.

Veel sneller dan ik gehoopt had, trekt ze terug en gaat ze weer liggen. Ik priel wat aan mijn armbandjes.

"We gaan alles doen wat wel nog willen doen." zeg ik vastbesloten.

"Hoe bedoel je?" Vraagt ze.

"Gewoon, alles wat we leuk vinden, gaan we doen. Het kan straks te laat zijn." Ik slik als ik haar aan kijk. "Sorry dat ik het zo moet zeggen, maar het is wel zo."

Ze knikt. "Ja dat gaan we doen." zegt ze vastbesloten.

"Wat wil je doen?" Vraag ik als ik haar hand pak.

"I want to go to Ireland, where you lived before you came to London." ik glimlach en knik. "And.. I want to see Rome."

"Bigdreamer." lach ik.

"Valt toch wel mee? Een paar steden, moet lukken toch?" Ik knik snel.

"Ja, daar gaan we voor zorgen." ik glimlach naar haar en druk een zacht kusje op haar voorhoofd. Het akward gevoel dat er daarnet was, is weg. Verdwenen als sneeuw voor de zon. "Maar je wilt toch wel wat meer dan steden zien?"

Ze haalt haar schouders op. "Ik kan zo snel niks bedenken."

"Ik denk dat ik het wel weet." ze kijkt me hoopvol aan.

"Wat?" Dringt ze aan.

"Ik ga niks zeggen Ella." ze rolt haar ogen.

"Waarom niet? Komop."

"Nee, je komt het nog wel te weten en je krijgt er geen spijt van."

❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀~❀

omg babes! I love you so mucht! Mijn meldingen gingen helemaal mad toen ik dit verhaal erop zette! Zo erg bedankt! Het betekent zo veel voor me, ik doe zo veel wattpad en dan krijg je er dit voor terug!! Zo erg bedankt!

Hou van jullie xx Julia

Impossible Love ❀N.H.❀Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu